Η ολοκλήρωση των διαγνωστικών ελέγχων από την Pimco φέρνει τις κυπριακές τράπεζες αντιμέτωπες με τις δυσκολίες που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν για να καλύψουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των διεθνών οργανισμών, μεταδίδει το Stockwatch.

Το επόμενο διάστημα η Κεντρική Τράπεζα θα παραχωρήσει τους υπολογισμούς της Pimco για τις μελλοντικές κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών στις διοικήσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Οι τράπεζες θα χρησιμοποιήσουν τα νούμερα για να καταρτίσουν τα σχέδια αναδιάρθρωσής τους, με στόχο να είναι σε θέσει να καλύψουν το κεφαλαιακό έλλειμμα μέχρι το τέλος του έτους.

Με το βασικό σενάριο οι τράπεζες θα πρέπει να βρουν κεφάλαια κοντά στα €7 δισ. και με το ακραίο €10 δισ. για να καλύψουν προβλεπόμενες ζημιές την επόμενη τριετία.

Το βάρος πέφτει κυρίως στις δύο μεγάλες τράπεζες και, σε μικρότερο βαθμό, στο συνεργατισμό. Η Λαϊκή αναμένεται να καταθέσει το αναθεωρημένο της πλάνο αναδιάρθρωσης μέχρι τα μέσα Μαρτίου και οι υπόλοιπες τράπεζες μέχρι το τέλος Απριλίου.

Αν και η κάθε τράπεζα θα ετοιμάσει το δικό της πλάνο, αναμένεται ότι θα πρέπει να γίνει σε πλήρη συνεννόηση με την εποπτική αρχή, την τρόικα και τη γενική διεύθυνση ανταγωνισμού της ΕΕ, καθώς κάποιες από τις λύσεις συνεπάγονται συνεργασία δύο ή περισσότερων τραπεζών.

Το καλύτερο σενάριο για τις κυπριακές τράπεζες είναι ο εντοπισμός ξένων επενδυτών. Οι κυπριακές αρχές ευελπιστούν ότι αυστηρή μεθοδολογία της Pimco θα δημιουργήσει προσδοκίες για σημαντικά premiums, που θα ενθαρρύνουν τη συμμετοχή ξένων θεσμικών κεφαλαίων στις εκδόσεις κεφαλαίων των τραπεζών.

Στα σενάρια περιλαμβάνεται η πώληση στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών. Αν γίνει σήμερα, όμως, αυτό μπορεί να μην έχει τις μέγιστες δυνατές αποδόσεις λόγω των συνθηκών που επικρατούν διεθνώς αλλά και της κατάστασης των ισολογισμών των θυγατρικών.

Ένα άλλο σενάριο, πιο σύνθετο και δύσκολο στην εφαρμογή, είναι η συγχώνευση των εργασιών των τριών κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα. Η συγχώνευση θα δημιουργούσε μια σχετικά μεγάλη κυπριακή τράπεζα στην Ελλάδα, με σημαντικό μερίδιο αγοράς, και με συνέργιες που θα δημιουργούσαν περιθώρια ανάκαμψης των ελληνικών εργασιών των κυπριακών τραπεζών.

Το πιο επώδυνο ίσως σενάριο για τις τράπεζες θα ήταν η συγχώνευση των εργασιών τους στην Κύπρο, κάτι που συνεπάγεται απώλεια θέσεων εργασίας και ανακατανομή των εργασιών στο εύρος του τραπεζικού συστήματος.

Σε περίπτωση που οι τράπεζες δεν καταφέρουν τα πιο πάνω, ο έλεγχος τους θα περάσει στο κράτος, και τα κεφαλαιακά ελλείμματα θα πρέπει να καταβληθούν από το κράτος ή από το μηχανισμό στήριξης. Σε αυτή την περίπτωση, το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης θα καταβληθεί από τους φορολογούμενους (στην Κύπρο ή την ευρωζώνη), με την προοπτική ανάκτησης της επένδυσης εν ευθέτω χρόνο, και όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.