Mέχρι πριν από λίγες ημέρες, οι αγορές έδειχναν να είναι σε πολύ καλή φόρμα. Ο δείκτης Dow Jones στην Wall Street κατακτούσε επίπεδα ρεκόρ, η ιαπωνική αγορά επανερχόταν στην ζωή και τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια κινούνταν στα υψηλότερα επίπεδα 4,5 ετών.

Και μετά, η κρίση στην ευρωζώνη «φούντωσε» ξανά, γράφει ο Matthew Lynn στο Market Watch.

Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης αποφάσισαν να επιβάλλουν «κούρεμα» σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Κύπρο, ως προϋπόθεση για να διαθέσουν στην χώρα κεφάλαια βοήθειας.

Δηλαδή για 5,7 δισ. ευρώ (ένα ποσό τόσο μικρό που είναι προσβολή για τα στραγάλια να το χαρακτηρίσουμε έτσι) οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για το ενιαίο νόμισμα, έθεσαν σε σοβαρότατο κίνδυνο την ανάκαμψη των οικονομιών και των αγορών.

Ήταν μια «στιγμή Lehman» για την ευρωζώνη, δηλαδή μια στιγμή όπου μια πολύ μικρή απόφαση έχει πολύ μεγάλες συνέπειες.

Το πόσο σωστή ή λάθος ήταν η απόφαση, σηκώνει πολύ συζήτηση. Καμία συζήτηση δεν σηκώνει το γεγονός ότι η απόφαση δεν άξιζε τον κίνδυνο.

Από το κυπριακό «κούρεμα» θα εξασφαλίζονταν 5,7 δισ. ευρώ. Είναι αστείο ποσό. Πράγματι, όλη η κυπριακή οικονομία αντιστοιχεί στο 0,2% μόλις της ευρωζώνης. Η Ευρώπη θα μπορούσε να διασώσει πολλές φορές την νήσο χωρίς κανένα σοβαρό κόστος για τους εταίρους.

Γι’αυτό λέμε ότι ήταν μια «στιγμή Lehman». Όταν οι αμερικανικές αρχές ήρθαν το 2008 αντιμέτωπες με το δίλημμα να σώσουν ή να μην σώσουν την τράπεζα της Wall Street, αποφάσισαν ότι δεν άξιζε το «κακό προηγούμενο» που θα δημιουργούσαν. Θεώρησαν ότι ήταν καλύτερα να την αφήσουν να καταρρεύσει παρά να αφήσουν ένα κοπάδι τρελαμένους, πανάκριβους τραπεζίτες, να περάσουν τις ζημιές τους στο κράτος.

Αποδείχθηκε μεγάλο λάθος. Μετά την Lehman ακολούθησε το πιστωτικό κραχ και η 5ετής παγκόσμια ύφεση. Αν ο χρόνος γυρνούσε πίσω, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ίδιοι αξιωματούχοι θα έδιναν στην Lehman τα λίγα δισ. που χρειαζόταν για να μείνει ζωντανή. Από οποιαδήποτε άποψη, θα τους έβγαινε φθηνότερο.

Ετσι τώρα και η Γερμανία με την Γαλλία αποφάσισαν ότι είναι καλύτερα να ζημιώσουν τους πιστωτές των τραπεζών, αντί να τις αφήσουν να πιστεύουν ότι θα διασωθούν τσάμπα. Το πρόβλημα είναι ότι οι υπουργοί της ευρωζώνης δεν έχουν ιδέα για το πώς λειτουργουν οι αγορές. Δεν αντιλαμβάνονται πόσο στενά δεμένες είναι μεταξυ τους και πώς τα σχετικά μικρά γεγονότα μπορεί να έχουν τεράστιες συνέπειες, αν στείλουν λάθος μήνυμα.

Τώρα, έδειξαν ότι καμία τραπεζική κατάθεση στην ευρωζώνη δεν είναι ασφαλής και δεν πρέπει να εκπλαγούν αν αρχίσει το χρήμα να εγκαταλείπει όλη την ήπειρο. Η ζημιά έχει γίνει.

Αν δεν πάρουν χαμπάρι οι ρυθμιστές της ευρωζώνης πώς λειτουργούν οι αγορές, η bull market θα γίνει μακρινή ανάμνηση. Η οικονομία μπορεί να βελτιωνεται, η απασχόληση να αυξάνεται, τα χρέη να μειώνονται και τα εταιρικά κέρδη να αυξάνονται. Αλλά η ευρωζώνη θα συνεχίσει να «πετάει» Lehmans κάθε τόσο.
 
Κάθε φορά που θα σηκώνουν κεφάλι οι αγορές, θα γίνεται μια ακόμη καταστροφή στην Ευρώπη και θα αρχίζουν να διολισθαίνουν.