Οι ομολογιούχοι και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάθε εκκαθάριση ευρωπαϊκής τράπεζας, ακόμα και όταν ο μηχανισμός διάσωσης ESM προσφέρει απευθείας βοήθεια, σύμφωνα με έγγραφο της ΕΕ που έχει στην κατοχή του το Reuters.
"Οι ιδιωτικοί κεφαλαιακοί πόροι θα χρησιμοποιηθούν ως πρώτη λύση, συμπεριλαμβανομένων και των επαρκών συνεισφορών από τους υπάρχοντες μετόχους και πιστωτές των ευεργετούμενων ιδρυμάτων" σημειώνεται στο έγγραφο.
Το έγγραφο προετοιμάστηκε για να συζητηθεί από τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης την επόμενη εβδομάδα στο Λουξεμβούργο.
Ενώ έχουν ήδη συμφωνηθεί, οι κανονισμοί του ESM θα οριστικοποιηθούν μόνο όταν οι θεσμοί της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμφωνήσουν σε δύο νομοθετικά κείμενα για την εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων και το κλείσιμο χρεοκοπημένων τραπεζών.
Το έγγραφο δεν προσδιορίζει το μέγεθος των απωλειών που θα επιβάλλονται στους ομολογιούχους μιας τράπεζας, σημειώνοντας μόνο ότι το μέγεθος τους θα πρέπει να είναι κατάλληλο.
"Ένα κατάλληλο επίπεδο διαγραφής ή μετατροπής χρέους θα πρέπει να επιβληθεί, σε συμφωνία με τους κανονισμούς της ΕΕ" αναφέρει το έγγραφο.
Το έγγραφο επισημαίνει ότι το ταμείο ESM μπορεί να γίνει μέτοχος σε μια τράπεζα της ευρωζώνης, μόνο αν το κεφάλαιο της τράπεζας βρίσκεται ή κινδυνεύει να πέσει κάτω από το επίπεδο που απαιτεί η Ευρωπαίκή Κεντρική Τράπεζα.
Βοήθεια μπορεί να προσφερθεί μόνο αν η τράπεζα είναι αρκετά σημαντική, ώστε μια χρεοκοπία της να θέσει σε κίνδυνο την χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης.
Ωστόσο, προτού ο ΕSM ξοδέψει καθόλου λεφτά, η τράπεζα θα πρέπει να προσπαθήσει να σηκώσει τα απαιτούμενα κεφάλαια από ιδιώτες επενδυτές και από τη διαγραφή του χρέους ή τη μετατροπή του σε μετοχές. Θα πρέπει να βοηθήσει και η κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκεται η βάση της τράπεζας.
Ο ESM, ο οποίος έχει πυρομαχικά 500 δισ. ευρώ, δεν θα ξοδέψει περισσότερα από 50 με 70 δισ. ευρώ για την αγορά μετοχών σε τράπεζες της ευρωζώνης, επειδή μια τέτοια επένδυση θα μείωνε τα αποθέματα πιο γρήγορα από ότι τα δάνεια προς τα κράτη, τα οποία θεωρούνται λιγότερο ριψοκίνδυνα.
Συνεισφορά κυβερνήσεων
Αν μια τράπεζα και η κυβέρνηση της χώρας στην οποία εδρεύει δεν μπορούν να διαχειριστούν την ανακεφαλαιοποίηση από μόνοι τους, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και εξωτερικοί εμπειρογνώμονες υπό την καθοδήγηση του ESM, θα αξιολογούν τα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας και θα καθορίζουν το μέγεθος των απωλειών μπορεί να απορροφήσει.
H αξιολόγηση αυτή θα βασίζεται σε ένα "επαρκώς συνετό σενάριο ενός stress test".
Μόλις οι υπάρχοντες μέτοχοι μιας τράπεζας και οι πιστωτές επιλέγονται για παροχή χρηματοδότησης, ο ESM θα ελέγχει κατά πόσον η τράπεζα διαθέτει τα ελάχιστα κεφάλαια μετοχών της κατηγορίας 1 (Common Equity Tier 1) του 4,5%. Αν όχι, η κυβέρνηση θα πρέπει να προσφέρει τα απαιτούμενα χρήματα.
Αν η τράπεζα τηρεί ήδη το απαιτούμενο ελάχιστο όριο, η κυβέρνηση θα προσφέρει μεταξύ 10% με 20% των χρημάτων που απαιτούνται για να φέρουν τα κεφάλαια της τράπεζας στο απαιτούμενο από την ΕΚΤ επίπεδο.
"Αυτός ο διαμοιρασμός του βάρος μεταξύ του ESM και του μέλους που ζητά χρηματοδότηση, είναι κατασκευασμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτει τα λεγόμενα «legacy assets» (προηγούμενα βάρη ή ζημιές), μέσω του πρώτου μέρους του σχήματος" σημειώνεται στο έγγραφο.
Ωστόσο, αν μια κυβέρνηση δεν έχει τους πόρους για να καλύψει το απαιτούμενο ποσό, ο ESM μπορεί να αναβάλλει την συνεισφορά αυτή.
Η επένδυση του ESM θα έχει συγκεκριμένους όρους, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να περιοριστούν τα μπόνους της διοίκησης των τραπεζών.
Όταν γίνεται μέτοχος μιας τράπεζας, συνήθως μέσω μιας θυγατρικής, ο ESM "θα ασκεί την απαιτούμενη επιρροή και θα υπολογίζει την έκθεση του".