Η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ του πλουσιότερου 1% των πολιτών των ΗΠΑ και του υπόλοιπου 99% σε επίπεδα ρεκόρ το 2012 ακολουθεί την τάση της διαρκούς αύξησης των οικονομικών ανισοτήτων τα τελευταία σαράντα χρόνια, υποστηρίζει ο αρθρογράφος του Bloomberg, Cass R. Sunstein.
O κ. Sunstein παρουσιάζει τα ευρήματα έρευνας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, σύμφωνα με την οποία το 95% από την αύξηση του εισοδήματος την περίοδο 2009-2012 κατέληξε στο ανώτερο 1%.
Με βάση την έρευνα, από το 2007 ως το 2009 η ύφεση οδήγησε σε πτώση 17,4% το μέσο εισόδημα, η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί από την εποχή του κραχ του 1929. Το πλήγμα ήταν μεγάλο για όλες τις εισοδηματικές τάξεις, αλλά η ποσοστιαία μεταβολή ήταν μεγαλύτερη για όσους βρίσκονταν στην κορυφή της εισοδηματικής πυραμίδας.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης από το 2009 ως το 2012, τα μέλη του κορυφαίου 1% γνώρισαν μια τεράστια αύξηση στα εισοδήματά τους, κατά 31,4%. Η άνοδος αυτή σχεδόν εξαφάνισε τις απώλειες από την ύφεση, ωθώντας το 1% σε επιστροφή στη θέση που βρισκόταν το 2007.
Στον αντίποδα, το υπόλοιπο 99% γνώρισε αύξηση στα εισοδήματά του μόλις 0,4%, όταν κατά τη διάρκεια της ύφεσης είχε χάσει 11,6%. Ως το τέλος του 2012, το 99% βρισκόταν ακόμα πολύ χαμηλότερα από τη θέση που είχε το 2007.
Όπως τονίζει ο κ. Sunstein, η διαφορά στην επίδοση του 1% και του υπόλοιπου 99% είναι σημαντικά μεγαλύτερη τώρα από τις δύο προηγούμενες περιόδους ανάπτυξης μετά το 1993.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπιλ Κλίντον και του Τζορτζ Μπους στον Λευκό Οίκο, το κορυφαίο 1% αποκόμισε σημαντικά οφέλη. Συγκεκριμένα αύξησε κατά 98,7% το εισόδημά του υπό τον Μπ. Κλίντον και 61,8% υπό τον Τζ. Μπους. Το υπόλοιπο 99% αποκόμισε και αυτό κέρδη, με αύξηση εισοδήματος 20,3% την περίοδο που κυβέρνησε ο Κλίντον και 6,8% κατά την προεδρία του Μπους.
Από το 1993 ως το 2012, το πλουσιότερο 1% γνώρισε αύξηση 86,1% στο εισόδημά του και οι υπόλοιποι Αμερικανοί πολίτες κέρδισαν μόλις 6,6%. Σύμφωνα με τον κ. Sunstein, αυτό σημαίνει πως το πλουσιότερο 1% έλαβε το 68% της συνολικής αύξησης του εισοδήματος την περίοδο αυτή.
Το νούμερο αυτό είναι αρκετά υψηλό, αλλά είναι πολύ χαμηλότερο από το 95% που καταγράφηκε την περίοδο 2009-2012, τονίζει.
"Όσο ακραίο και αν φαίνεται το νούμερο αυτό, ταιριάζει απόλυτα με τη γενικότερη τάση της συνεχούς αύξησης της οικονομικής ανισότητας από την αρχή του 1970, όταν το κορυφαίο 10% λάμβανε περίπου το 33% του συνολικού ετήσιου εισοδήματος", σημειώνει ο κ. Sunstein. "Κατά τις επόμενες δεκαετίες, το μερίδιο του κορυφαίου 10% αυξανόταν σταθερά ως το 2007, όταν κατέληξε με περίπου 50% επί του συνόλου. Η ύφεση μείωσε το νούμερο αυτό στο 47% περίπου, αλλά το 2012 σκαρφάλωσε και πάλι πάνω από το 50%", προσθέτει.
Ο ίδιος επισημαίνει πως η έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας εντοπίζει μια παρόμοια τάση όσον αφορά το εισόδημα του πλουσιότερου 1% από το 1970 ως το 2012. Ειδικότερα, το 2012 τα μέλη του 1% έφθασαν να έχουν το 22% του συνολικού εισοδήματος.
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr
FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο LinkedinΣύμφωνα με τον κ. Sunstein, τα στοιχεία αυτά διαψεύδουν τη βασική πεποίθηση των Αμερικανών πολιτών πως πρέπει να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες εξέλιξης ανεξάρτητα από τον πλούτο των γονιών τους. Με βάση τα στοιχεία που παρουσιάζει, αν ένα παιδί έχει πλούσιους γονείς υπάρχει αρκετά μεγάλη πιθανότητα να παραμείνει στην ελίτ, ενώ αν οι γονείς του είναι φτωχοί έχει αρκετά μεγάλη πιθανότητα να παραμείνει φτωχό.
"Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά για να διευκρινιστούν οι λόγοι για την αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας μετά το 1970. Αλλά ένα σημείο είναι ξεκάθαρο: έως το 2012, τα οφέλη από την τρέχουσα ανάκαμψη συγκεντρώθηκαν στο κορυφαίο 1% και το μοτίβο αυτό, όσο ακραίο και αν είναι, ταιριάζει με τη γενικότερη αύξηση των οικονομικών ανισοτήτων τα τελευταία σαράντα χρόνια" καταλήγει ο κ. Sunstein.