Sinn: Το γερμανικό πλεόνασμα τροφοδοτεί τις διασώσεις

«Εκείνοι που απαιτούν η Γερμανία να μειώσει το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της πρέπει να αποδεχτούν ότι αυτό σημαίνει λιγότερες εξαγωγές δημοσίων κεφαλαίων προς άλλες χώρες, λιγότερα πακέτα διάσωσης, λιγότερες ενέργειες από την πλευρά της ΕΚΤ κ.ο.κ. Δεν μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».

«Δεν μπορείς να λες πως η Γερμανία πρέπει να μειώσει το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών, αλλά να εξάγει περισσότερα κεφάλαια σε άλλες χώρες για να τις σώσει, αυτό είναι αδύνατον», σημείωσε.

Τα σχόλια του Sinn έρχονται στον απόηχο των πιέσεων που δέχεται η Γερμανία αναφορικά με την ανάπτυξή της που στηρίζεται στις εξαγωγές. Πέρυσι, τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών κατηγόρησαν τη χώρα ότι αυξάνει το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της (που περιλαμβάνει τόσο το εμπόριο όσο και τις ροές χρήματος και επενδύσεων) σε βάρος των άλλων κρατών της ευρωζώνης και ότι δημιουργεί αποπληθωριστικές πιέσεις.

Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα έδειξαν ότι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης εμφάνισε εμπορικό πλεόνασμα για όγδοο συνεχόμενο έτος το 2013, ενώ την Τρίτη το Ifo δήλωσε πως το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας πιθανότατα άγγιξε νέο ρεκόρ το 2013, στα 260 δισ. δολάρια.

Επιπλέον, το Ifo ανέφερε πως το γερμανικό πλεόνασμα «είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο στον κόσμο», καθώς είναι πολύ υψηλότερο από αυτό της Κίνας, που έρχεται στη δεύτερη θέση, στα 195 δισ. δολάρια. Και αυτό ενώ η Γερμανία χρησιμοποιεί τα αποθέματά της για τα πακέτα διάσωσης της ευρωζώνης και για την παροχή χρηματοοικονομικής βοήθειας στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης.

Το Ifo πρόσθεσε πως η ανισορροπία αποτελεί ουσιαστικά αποτέλεσμα της «συνεχιζόμενης χαμηλής ανταγωνιστικότητας» σε άλλες χώρες της ευρωζώνης και θα μπορούσε να διορθωθεί μόνο εάν γίνονταν μεταρρυθμίσεις από την πλευρά της παροχής προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα. Το ινστιτούτο παραδέχθηκε πάντως πως «η διαδικασία είναι πολύ κουραστική και επώδυνη για τις οικονομίες της νότιας Ευρώπης».

Μιλώντας στο CNBC, ο Sinn σχολίασε πως αν και η Γερμανία χρειάζεται να τονώσει τη ζήτηση για εισαγωγές, και οι χώρες της νότιας Ευρώπης πρέπει να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις ώστε να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους.

«Η εξισορρόπηση απαιτεί αναδιοργάνωση των σχετικών τιμών στην ευρωζώνη ώστε εάν ο Νότος γίνει πιο ανταγωνιστικός τότε αυτομάτως η Γερμανία θα μειώσει τη δική της ανταγωνιστικότητα διότι το ευρώ θα προσαρμοστεί και τότε σταδιακά θα επιστρέψουμε στην ομαλότητα -αυτή η (τρέχουσα) κατάσταση είναι αφύσικη και πρέπει να αλλάξει».

Ο Sinn σημείωσε παράλληλα πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν πρέπει να προχωρήσει σε πρόγραμμα τόνωσης του δανεισμού παρόμοιο με το βρετανικό «funding for lending», παρότι είναι δελεαστικό και θα μπορούσε να αμβλύνει τις πιέσεις.

«Η αλήθεια είναι ότι μόνο μέσω μιας περιόδου λιτότητας η ευρωζώνη έχει πιθανότητα να επιβιώσει και οι χώρες αυτές να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία, που δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Δίνονται παυσίπονα εδώ και αρκετά χρόνια - βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο της κρίσης και δεν μπορείς να δώσεις πολλά παυσίπονα. Οι πραγματικές επιχειρήσεις διάσωσης είναι αυτές που αφορούν τα δομικά κομμάτια της οικονομίας».