Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Krugman: Πώς η Σουηδία μετατράπηκε σε... Ιαπωνία

Η αδικαιολόγητη αύξηση επιτοκίων από τη Riksbank μετέτρεψε ένα success story σε μια ιστορία αποπληθωρισμού και οικονομικής στασιμότητας, εκτιμά ο Paul Krugman. Προειδοποιεί για την επέλαση των ... σαδομονεταριστών και τους κινδύνους για την οικονομική ανάκαμψη.

Krugman: Πώς η Σουηδία μετατράπηκε σε... Ιαπωνία

Πριν από τρία χρόνια η Σουηδία αποτελούσε υπόδειγμα για το πώς αντιμετωπίζεται μια παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά σήμερα το... αστέρι της ανάκαμψης έχει μετατραπεί σε Ιαπωνία, υποστηρίζει σε άρθρο του στους NYT o νομπελίστας οικονομολόγος Paul Krugman.

Όπως επισημαίνει, το 2010 η σουηδική οικονομία είχε πολύ καλύτερες επιδόσεις από την πλειονότητα των ανεπτυγμένων οικονομιών. Οι τράπεζες είχαν επιζήσει από τη χρηματοπιστωτική καταιγίδα. Οι εξαγωγές είχαν δεχτεί μεγάλο πλήγμα από την πτώση του παγκόσμιου εμπορίου, αλλά ανέκαμψαν. Τα ισχυρά προγράμματα κοινωνικής ασφάλισης είχαν στηρίξει την καταναλωτική ζήτηση. Επιπλέον, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η χώρα είχε το δικό της νόμισμα, γεγονός που της έδινε την απαιτούμενη ευελιξία.

Όλα αυτά μέχρι που κατέφτασαν οι σαδομονεταριστές, τονίζει. Η κεντρική τράπεζα της χώρας (Riksbank) αποφάσισε ότι έπρεπε να αυξήσει τα επιτόκια, παρά το γεγονός ότι ο πληθωρισμός ήταν χαμηλός και η ανεργία υψηλή.

"Όπως ήταν αναμενόμενο, η ανεργία σταμάτησε να μειώνεται αμέσως μόλις άρχισαν οι αυξήσεις επιτοκίων. Ο αποπληθωρισμός καθυστέρησε λίγο, αλλά τελικά εμφανίστηκε. Το αστέρι της ανάκαμψης είχε μετατραπεί σε Ιαπωνία" γράφει ο P. Krugman.

Γιατί η κεντρική τράπεζα της Σουηδίας έκανε ένα τόσο τρομακτικό λάθος, σύμφωνα με τον P. Κrugman:

"Είναι ένα δύσκολο προς απάντηση ερώτημα γιατί οι αξιωματούχοι άλλαξαν σταδιακά την Ιστορία. Αρχικά, ο διοικητής της τράπεζας διακήρυξε ότι όλα έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση του πληθωρισμού: «Αν δεν αυξήσουμε το επιτόκιο τώρα, θα διατρέξουμε τον κίνδυνο υψηλού πληθωρισμού στη συνέχεια. Η πιο σημαντική μας αποστολή είναι να διασφαλίσουμε πως θα επιτύχουμε τον στόχο του 2% για τον πληθωρισμό». Αλλά καθώς ο πληθωρισμός διολίσθησε προς το 0, η κεντρική τράπεζα παρουσίασε ένα διαφορετικό σκεπτικό. Η σύσφιγξη της πολιτικής είχε ως στόχο να καταπολεμήσει τη στεγαστική φούσκα, να αποτρέψει τη χρηματοπιστωτική αστάθεια". Ο P. Κrugman υποστηρίζει ότι πρόκειται για κλασική περίπτωση σαδομονεταρισμού.

Από πού προέρχεται αυτή η εμμονή των κεντρικών τραπεζών κατά των χαμηλών επιτοκίων; Ο P. Krugman εκτιμά πως σε έναν βαθμό αντανακλά μια ενστικτώδη ταύτιση με τα συμφέροντα των πλούσιων πιστωτών έναντι των συνήθως φτωχών οφειλετών. Αλλά προέρχεται επίσης και από την επιθυμία πολλών αξιωματούχων να εμφανιστούν ως σοβαροί άνθρωποι, προσθέτει.

"Όποια και αν είναι τα κίνητρά τους, οι σαδομονεταριστές έχουν ήδη κάνει μεγάλο κακό" υπογραμμίζει, λέγοντας ότι στη Σουηδία κατάφεραν να μετατρέψουν ένα οικονομικό success story σε μια ιστορία αποπληθωρισμού και οικονομικής στασιμότητας.

Παράλληλα, προειδοποιεί ότι μπορούν να κάνουν ακόμα μεγαλύτερο κακό στο μέλλον, σημειώνοντας πως είναι λάθος να υποθέσει κανείς ότι η ανάκαμψη από την κρίση είναι δεδομένη. "Οι κακές πολιτικές μπορεί να υπονομεύσουν την αργή ακόμα οικονομική πρόοδο" καταλήγει.

 

 

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v