Τρισέ: Ευκαιρία για μία νέα συναλλαγματική συμφωνία

Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ κάλεσε τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη να προχωρήσουν σε νέα, διεθνή συναλλαγματική συμφωνία που θα τερματίζει την πρακτική των ανταγωνιστικών υποτιμήσεων και των νομισματικών πολέμων. 

«Σχεδόν όλοι φαίνεται πως λένε ότι θα ήταν καλύτερα εάν υποχωρούσε το δικό τους, ή τουλάχιστον να μην ανέβει» δήλωσε ο κ. Τρισέ σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg και συμπλήρωσε: «Μπορεί να υπάρχει κάποιο παράθυρο ευκαιρίας να προχωρήσουμε λίγο περισσότερο από ότι ισχύει τώρα με τη σχέση σταθεροποίησης μεταξύ των μεγάλων μετατρέψιμων νομισμάτων»

Ο κ. Τρσιέ αναφερόταν στην πτωτική πορεία που καταγράφουν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών ευρώ και ιαπωνικό γεν και η οποία έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις για το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου νομισμάτων καθώς οι αξιωματούχοι φαίνεται να επιδιώκουν την αποδυνάμωση των εθνικών τους ισοτιμιών, καθώς παλεύουν με τις αποπληθωριστικές πιέσεις. Παράλληλα, η εκτίναξη του δολαρίου εντείνει τις πιέσεις στις αναδυόμενες οικονομίες, οι οποίες δανείζονται στο αμερικανικό νόμισμα.

«Έχουμε μία κατάσταση που δεν έχω δει από τότε που κατέρρευσε το παλαιό σύστημα του Bretton Woods στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Όλοι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην εξωτερική αξία των νομισμάτων τους. Αυτό κάνουν Ιάπωνες, Βρετανοί, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι» είπε.

Ο κ. Τρισέ δήλωσε πως η πρότασή του επικεντρώνεται κυρίως στα νομίσματα που περιλαμβάνονται στο καλάθι των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου – κυρίως δολάριο, ευρώ, γεν και στερλίνα.

Το 2015 θα είναι η 30^η επέτειος της Plaza Acord με την οποία οι μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη συμφώνησαν να συμβάλουν στην υποχώρηση του δολαρίου. Δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε η Συμφωνία του Λούβρου με την οποία στηρίχθηκε το αμερικανικό νόμισμα. Έκτοτε, οι συντονισμένες παρεμβάσεις στην αγορά συναλλάγματος ήταν περιορισμένες, ενδεχομένως επειδή οι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι οι δυνατότητες χειραγώγησης μιας αγοράς με ημερήσιο τζίρο 5,3 τρισ. δολ. είναι περιορισμένες. Το 2000 έγιναν κινήσεις για την ενίσχυση του ευρώ που έκανε τα πρώτα του βήματα και το 2011 υπήρξαν ενέργειες για την αποδυνάμωση του σκληρού γεν. Ο κ. Τρισέ έπαιξε ρόλο και στις δύο αυτές πρωτοβουλίες ως διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας, το 2000 και ως πρόεδρος της ΕΚΤ το 2011.

Ο κ. Τρισέ δεν είναι ο μόνος που ζητά διεθνή συναλλαγματική συμφωνία. «Υπάρχουν επιχειρήματα για μία διεθνή συμφωνία» δηλώνει ο Stephen King της HSBC Holdings σημειώνοντας ότι χρειάζεται να προστατευθεί η αμερικανική επέκταση και να κινητοποιηθούν οι αποταμιεύσεις σε άλλες οικονομίες.

Βάσει του προσχεδίου που τίθεται επί τάπητος, οι ΗΠΑ θα αντισταθμίσουν την άνοδο του δολαρίου με νομισματικά και δημοσιονομικά αναπτυξιακά κίνητρα, ενώ η Κίνα θα κινητοποιήσει τις αποταμιεύσεις των νοικοκυριών ανοίγοντας τις κεφαλαιαγορές της ενισχύοντας, έτσι παράλληλα, τις καταναλωτικές δαπάνες. Η Γερμανία θα προχωρήσει σε αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης ώστε να ενθαρρύνει τους πολίτες να αποταμιεύουν λιγότερο και θα προχωρήσει σε μέτρα μείωσης του πλεονάσματος τρεχουσών συναλλαγών.

«Αυτά τα μέτρα θα στηρίξουν τη ζήτηση βραχυπρόθεσμα ενώ, παράλληλα, στοχεύουν στην αντιμετώπιση του διεθνούς κορεσμού στις αποταμιεύσεις» αναφέρει η έκθεση που υπογράφει ομάδα αναλυτών εκ των οποίων και ο King και συμπληρώνει: «Παρόλα αυτά, αν και τα οικονομικά επιχειρήματα είναι ισχυρά, η πολιτική πραγματικότητα μπορεί να αποτρέψει την επίτευξη μίας τέτοιας συμφωνίας»