Bloomberg: H Γερμανία άξιζε το κούρεμα χρέους, η Ελλάδα όχι

Το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ για την διαγραφή του χρέους και ο παραλληλισμός της Ελλάδας του σήμερα με την Γερμανία το 1953 αποτελεί «καθαρή δημαγωγία», υποστηρίζει ο αρθρογράφος του Bloomberg, Leon Bershidsky.

Όπως επισημαίνει ο κ. Bershidsky, οι πιστωτές της Γερμανίας, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, συμφώνησαν όντως στη διάσκεψη του Λονδίνου να διαγράψουν το 55% του χρέους της χώρας.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρέους είχε εκδοθεί πριν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ένα μέρος προερχόταν από τις απλήρωτες αποζημιώσεις στους νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πρώτος μεταπολεμικός καγκελάριος της Γερμανίας αποφάσισε να αναγνωρίσει τα χρέη αυτά ως μια ένδειξη καλής θέλησης, που θα σηματοδοτούσε την μετατροπή της Γερμανίας σε ένα υπεύθυνο μέλος του δυτικού κόσμου.

Τα χρέη αυτά είχαν εκδοθεί σε νομίσματα τα οποία είχαν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους και ήταν δύσκολο να υπολογιστούν οι τόκοι. Οπότε όταν ο Αντενάουερ ανέλαβε τις υποχρεώσεις αυτές αναγνωρίστηκε από την αρχή πως η Γερμανία δεν θα πλήρωνε όλο τον λογαριασμό που θα προέκυπτε από ένα καθαρά τεχνικό υπολογισμό του χρέους, σημειώνει ο αρθρογράφος του Bloomberg, επικαλούμενος έρευνα του Timothy Guinnane του Yale.

Επιπλέον, τονίζει ο κ. Βershidsky, η Γερμανία το 1953 παρέμεινε μια χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο και χρειαζόταν πολλά χρήματα για να δημιουργήσει νέες υποδομές και κατοικίες. Σε ορισμένες πόλεις δεν διασώζονται κτίρια που είχαν κατασκευαστεί πριν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εν τω μεταξύ, η διάσπαση της Γερμανίας είχε προκαλέσει μια ανθρωπιστική κρίση τεράστιων διαστάσεων.

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η Ελλάδα συσσώρευσε το χρέος της είναι τελείως διαφορετικές, υποστηρίζει ο αρθρογράφος. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, η ελληνική κυβέρνηση αύξησε τις συντάξεις, προσέφερε καθολική πρόσβαση στην υγεία και διόγκωσε το κράτος. Χρηματοδότησε έναν σιδηρόδρομο που είχε περισσότερους υπαλλήλους από επιβάτες και συνέχισε να καταβάλλει μισθούς στους ορθόδοξους παπάδες. Για τρεις δεκαετίες η Ελλάδα συντηρούσε μη βιώσιμα δημοσιονομικά ελλείμματα, δανειζόταν για να τα καλύψει και είπε ψέματα στην Eurostat για να μπει στο ευρώ το 2001, τονίζει ο κ. Bershidsky.