Ποιοι είναι οι εχθροί του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Όταν η Τουρκία διέταξε τις αεροπορικές της δυνάμεις να βομβαρδίσουν στρατιωτικούς στόχους τον περασμένο μήνα, αναμενόταν ότι είχε βάλει στο "στόχαστρο" το Ισλαμικό Κράτος (IK). Αντ' αυτού, η κυβέρνηση της χώρας στόχευσε σε μεγάλο βαθμό στους δικούς της ιστορικούς εχθρούς, εστιάζοντας στους Κούρδους μαχητές που αγωνίζονται για αυτονομία και βάζοντας τέλος σε μία τριετή εκεχειρία.

Με την Τουρκία να οδεύει προς τη δεύτερη εκλογική της αναμέτρηση μέσα σε έξι μήνες, υπάρχουν πολλές ομάδες και πολιτικοί αντίπαλοι που θέλει να αποδυναμώσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

Σύμφωνα με το Bloomberg, κύριος στόχος των τουρκικών δυνάμεων είναι το PKK, το οποίο ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα του στη νοτιοανατολική Τουρκία το 1984. Απαιτώντας την αυτονομία της περιοχής των Κούρδων, δεκάδες χιλιάδες έχουν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια του αγώνα -στην πλειοψηφία τους Κούρδοι και πολλοί από αυτούς πολίτες. Η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θεωρούν το PKK τρομοκρατική οργάνωση, ενώ τον περασμένο μήνα το τελευταίο κλιμάκωσε τις επιθέσεις του σε στρατιώτες, αστυνομία και υποδομές, αφού τουρκικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τις βάσεις του.

Οι φόβοι της Τουρκίας ενισχύονται και σε σχέση με το συροκουρδικό PYD, καθώς και της ένοπλης μονάδας του YPG, αφού εκφράζονται ανησυχίες ότι μπορεί να οδηγήσει σε ένα ανεξάρτητο Κουρδικό Κράτος στα σύνορα με τη Συρία. Το PYD είναι συριακό κόμμα που συνδέεται με το PKK, αλλά και σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών στον αγώνα κατά των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους. Αν και η τουρκική κυβέρνηση συνδράμει τον αγώνα αυτό και έχει αναφέρει ότι δεν θα στοχεύσει κατά του PYD, ωστόσο το έχει προειδοποιήσει να μείνει μακριά από τις ζώνες ασφαλείας που έχουν δημιουργήσει οι δυνάμεις του συνασπισμού.

Άλλος ένας εχθρός της κυβέρνησης θεωρείται και το Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας (MLKP), το οποίο δρα κυρίως σε πόλεις όπου χρησιμοποιεί όπλα και βόμβες μολότωφ κατά της αστυνομίας, ενώ κάποιοι από τους μαχητές του συμμετέχουν στον αγώνα κατά του ΙΚ στη Συρία. Μία αποστολή αυτοκτονίας που σημειώθηκε στις 20 Ιουλίου, κατά της νεολαίας του κόμματος στην νοτιοανατολική Τουρκία, αποδόθηκε στο ΙΚ και οδήγησε στις βίαιες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή.

Το Ισλαμικό Κράτος είναι ένας από τους κυριότερους εχθρούς της χώρας, με περισσότερους από 1.000 Τούρκους να έχουν προσχωρήσει στις τάξεις της οργάνωσης. Η Τουρκία έχει ανοίξει την αεροπορική βάση Incirlik στα αεροσκάφη του συνασπισμού, στο πλαίσιο του αγώνα κατά των τζιχαντιστών, αν και η ίδια η χώρα δεν έχει προχωρήσει σε επίθεση από τις 24 Ιουλίου και μετά. Αντ' αυτού, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης έχουν δώσει έναν απολογισμό των θανάτων από την επίθεση της χώρας κατά του PKK -περισσότεροι από 450 μέχρι στιγμής.

Η παράνομη ακροαριστερή οργάνωση DHKP-C (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο) δεν λείπει από τη λίστα των εχθρών του Ερντογάν, αφού έχει σε ορισμένες περιπτώσεις επιτεθεί κατά των αμερικανικών συμφερόντων στην Τουρκία, από τη δεκαετία του 1970 και μετά. Η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για την αποστολή αυτοκτονίας στην αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα το 2013, ενώ της αποδόθηκε η ένοπλη επίθεση στο αμερικανικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη αυτό τον μήνα. Θεωρείται τρομοκρατική ομάδα από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η Χεζμπολά, η σουνιτική ομάδα της Τουρκίας, δεν συνδέεται με την ομώνυμη σιιτική οργάνωση με βάση τον Λίβανο, αποτελεί όμως εχθρό της τουρκικής κυβέρνησης αφού θέλει ένα ανεξάρτητο Ισλαμικό Κουρδικό Κράτος στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας. Αν και αρνείται οποιαδήποτε σύνδεση με το ΙΚ, η άτυπη υποστήριξή της σε αυτό έχει οδηγήσει σε βίαιες συγκρούσεις με άλλους Κούρδους, κυρίως φίλα προσκείμενους στο PKK.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας είναι ένας ακόμη εχθρός της κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα μαοϊκό κόμμα που δρα κυρίως στην ανατολική επαρχία Tunceli, ενώ λέγεται πως κάποια μέλη του μάχονται κατά των μαχητών του ΙΚ στη Συρία, στο πλευρό των Κούρδων.

Η δύναμη του φιλοκουρδικού HDP που αυξάνεται συνεχώς έχει δημιουργήσει προβλήματα στον Ερντογάν, ο οποίος απάντησε χαρακτηρίζοντάς το «προέκταση του PKK». Ο νεαρός ηγέτης του HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, έχει αρνηθεί τον ισχυρισμό, ωστόσο, εκατοντάδες μέλη του κόμματος κρατούνται από την κυβέρνηση.

Το Κίνημα Γκιουλέν αποτελεί ένα ακόμη πρόβλημα για την τουρκική κυβέρνηση. Ιδρύθηκε από τον αυτοεξόριστο στην Αμερική ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν. Οι υποστηρικτές του ήταν κάποτε σύμμαχοι του Ερντογάν και του κόμματός του, ενώ είχαν παρουσία στη διαμόρφωση πολιτικής και στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς. Αυτή η σχέση τερματίστηκε το 2013, όταν έλαβε χώρα μια έρευνα για δωροδοκία, την οποία ο Ερντογάν θεώρησε χτύπημα εναντίον του. Χιλιάδες υποστηρικτές του Κινήματος Γκιουλέν έχουν εκδιωχθεί και το ίδιο το κίνημα έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση.