Liikanen: Έγινε κάποιο... λάθος στο περυσινό AQR της ΕΚΤ

Η αξιολόγηση του ρίσκου στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο που επιχείρησε πέρυσι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενδεχομένως να ήταν σε... λάθος δρόμο, δήλωσε στο CNBC το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Τράπεζας, Erkki Liikanen.

Όπως ανέφερε, το AQR που πραγματοποίησε η ΕΚΤ στα βιβλία των τραπεζών της ευρωζώνης ενδεχομένως να στάθμισε λανθασμένα τα ρίσκα στα περιουσιακά τους στοιχεία.

«Όταν αξιολογήσαμε τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (των τραπεζών) με βάση τα περιουσιακά στοιχεία σταθμισμένου κινδύνου, είδαμε πως η στέγαση έχει πολύ χαμηλό σταθμισμένο κίνδυνο, όμως οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις είχαν πολύ υψηλό σταθμισμένο κίνδυνο», δήλωσε.

«Αν όμως κοιτάξουμε την εμπειρία μας από την κρίση, η στέγαση ήταν η μεγαλύτερη πηγή προβλημάτων -άρα ενδεχομένως κάτι έχει πάει λάθος εκεί. Θα πρέπει να μπορείς να διαφοροποιείς τα ρίσκα, αν έχεις πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις που χρηματοδοτείς, όμως με τη στέγαση πρέπει να είσαι προσεκτικός, διότι οι φούσκες είναι πολύ 'βαριές' καθώς έχουν βαθιά επίπτωση σε ολόκληρο τον πληθυσμό», συμπλήρωσε.

«Αν υπάρχουν προφανείς περιπλοκότητες (στη διαδικασία της αξιολόγησης) που δεν εξυπηρετούν τον βασικό σκοπό, τότε φυσικά θα πρέπει να το κοιτάξεις αυτό».

Σύμφωνα με τον Liikanen, η αξιολόγηση ίσως δυσκόλεψε ακουσίως την πρόσβαση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων -που θεωρούνται η ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας- στη χρηματοδότηση.

«Δεν ήταν σκοπός μας να κάνουμε πιο περίπλοκη τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ίσως να δημιουργήσουμε μια φούσκα στη στεγαστική αγορά, θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία. Αισθάνομαι πως αν υπάρχει πρόβλημα, θα πρέπει να μπορούμε να το κοιτάξουμε».

Ο κ. Liikanen υπογράμμισε επίσης πως θα πρέπει να γίνουν περισσότερα για να διασφαλιστεί ότι οι τράπεζες μπορούν να δανείσουν και να βοηθήσουν τις οικονομίες της Ευρώπης να αναπτυχθούν περαιτέρω. "Θα έλεγα πως έχουμε διανύσει πολύ δρόμο, όχι όμως και όλον τον δρόμο. Αυτό που έχουμε κάνει είναι να δημιουργήσουμε μια τραπεζική ένωση και έναν ενιαίο εποπτικό μηχανισμό, που σημαίνει πως οι ίδιοι κανόνες και οι ίδιες πρακτικές ισχύουν για όλους. Όμως υπάρχει ακόμα ένα πρόβλημα, ότι το μέγεθος των μη εξυπηρετούμενων δανείων εξακολουθεί να είναι υπερβολικά μεγάλο". Κατά τον ίδιο, προτού οι τράπεζες μπορέσουν πραγματικά να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας, θα πρέπει να μπορούν να μειώσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.