Αφρικανικά αδιέξοδα

Σύμφωνα με τις στατιστικές, από το 1995 μέχρι σήμερα ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στις αφρικανικές πόλεις έχει διπλασιαστεί, ενώ αρκετές από αυτές είναι πλέον 40 φορές μεγαλύτερες από ό,τι ήταν στη δεκαετία του '50.

Αφρικανικά αδιέξοδα

Η Αφρική γνωρίζει πλέον την αστυφιλία καθώς τις τελευταίες δεκαετίες καταγράφεται συνεχής εγκατάλειψη της υπαίθρου της με προορισμό τις μεγάλες πόλεις.

Αφρικανοί συρρέουν στις πόλεις με πρωτοφανείς αριθμούς. Και όλες οι προβλέψεις των ειδικών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η τάση αυτή τα επόμενα χρόνια θα ενισχυθεί. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, περισσότερο από το 90% όλης της μελλοντικής αύξησης του πληθυσμού θα σημειωθεί στις πόλεις και στις φτωχογειτονιές του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Η δημογραφική αυτή έκρηξη έχει δημιουργήσει την ανάγκη σημαντικών επενδύσεων σε υποδομές στα μεγάλα αστικά κέντρα, γεγονός που προκαλεί έντονες δημοσιονομικές πιέσεις στις αναιμικές αφρικανικές οικονομίες. Πλέον, στην Αφρική ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις ανέρχεται σε 472 εκατομμύρια ανθρώπους.

Σύμφωνα με τις στατιστικές, από το 1995 μέχρι σήμερα ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στις αφρικανικές πόλεις έχει διπλασιαστεί. Μια σειρά από πόλεις -όπως της Κινσάσα και του Λάγος- είναι πλέον 40 φορές μεγαλύτερες από ό,τι ήταν στη δεκαετία του '50. Οι δημογράφοι ανιχνεύουν μια στενή σχέση μεταξύ της συγκέντρωσης των νέων και του επιπέδου της βίας. Η μέση ηλικία των κατοίκων των πόλεων στο Μογκαντίσου κυμαίνεται γύρω στα 16 έτη.

Παρά το γεγονός ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας της Αφρικής είναι εντυπωσιακός, εν τούτοις πολλές αφρικανικές οικονομίες αδυνατούν να ανταποκριθούν στην ανάγκη να χρηματοδοτήσουν σημαντικές επενδύσεις στις υποδομές των πόλεων.

Σημειώνεται ότι με μέση οικονομική ανάπτυξη 3,7%, η αφρικανική ήπειρος ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομική περιοχή μετά την Ανατολική Ασία το 2015, σύμφωνα με την έκθεση που συντάχθηκε από την Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (AfDB), τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP). Μάλιστα επισημαίνεται ότι μέχρι το 2017, ο ρυθμός ανάπτυξης μπορεί να φτάσει στο 4,5%, αν η παγκόσμια οικονομία ανακάμψει και αυξηθεί η ζήτηση για πρώτες ύλες .

Παρά τους θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης τα προβλήματα είναι μεγάλα και αυτό σίγουρα καθιστά ιδιαίτερα επισφαλή την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλεί η αυξανόμενη αστυφιλία. Πρώτα-πρώτα, η πρόσφατη ανάπτυξη της Αφρικής έχει ακολουθήσει σε μεγάλο βαθμό την αύξηση των τιμών των βασικών αγαθών, κάτι που δεν συνιστά ποτέ σταθερή προοπτική.

Ο τομέας τής μεταποίησης στην υποσαχάρια Αφρική αντιπροσωπεύει σήμερα το ίδιο μικρό ποσοστό του συνολικού ΑΕΠ, όπως στη δεκαετία του 1970. Επιπροσθέτως, παρά την συνολική μείωση της φτώχειας, μερικές ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Μπουρκίνα Φάσο, η Μοζαμβίκη και η Τανζανία, έχουν μόλις και μετά βίας καταφέρει να μειώσουν τα ποσοστά της φτώχειας τους.

Και παρότι οι περισσότεροι από τους εμφύλιους πολέμους της Αφρικής έχουν τελειώσει, η πολιτική αστάθεια παραμένει διαδεδομένη.

Υπάρχουν και άλλα άχαρα προβλήματα που δημιουργούν βαρύ κόστος. Ένα μεγάλο μέρος της Αφρικής υποφέρει από ανεξέλεγκτη διαφθορά και οι περισσότερες από τις υποδομές της είναι σε κακή κατάσταση. Πολλές κυβερνήσεις δίνουν μάχη για να παρέχουν βασικές υπηρεσίες. Τέτοιες ελλείψεις θα γίνονται απλώς πιο έντονες όσο αυξάνεται αλματωδώς ο πληθυσμός της Αφρικής.

Κι έπειτα είναι το γεγονός ότι οι αφρικανικές χώρες έχουν να αντιμετωπίσουν πολιτικές και πρακτικές που έχουν σχεδιαστεί για να καρπωθούν τον πλούτο και τους πόρους μιας κοινωνίας προς όφελος μιας μικρής αλλά πολιτικά ισχυρής ελίτ. Ένα από τα αποτέλεσμα είναι η συγκλονιστική ανισότητα, οι επιπτώσεις της οποίας συχνά συγκαλύπτονται από θετικά στατιστικά στοιχεία ανάπτυξης.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v