Η ιστορία της κυβέρνησης του ΑΚΡ με το κίνημα Gulen έχει ξανακερδίσει την προσοχή μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Το 2002, τα δύο διαφορετικά πολιτικά ισλαμιστικά κινήματα ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ελέγξουν τον στρατό. Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, άσκησε την πολιτική εξουσία και οι γκιουλενιστές επάνδρωσαν τις δημόσιες υπηρεσίες, την αστυνομία, τις εισαγγελικές Αρχές και την δικαστική εξουσία.
Και με τη δύναμη που απέκτησε το κίνημα Γκιουλέν έστησε δίκες για να καθαρίσει τον στρατό και την γραφειοκρατία από τους πιο ριζοσπαστικούς αντιπάλους του κοινού τους πολιτικού σχεδίου.
Ωστόσο, η συμμαχία διαλύθηκε καθώς οι δύο εταίροι είχαν τους δικούς τους στόχους ο καθένας. Όλα ξεκίνησαν όταν οι οπαδοί του Gulen ξεκίνησαν έρευνες για διαφθορά εναντίον των κορυφαίων του ΑΚΡ. Ο Ερντογάν απάντησε με την εκκαθάριση των γκιουλενιστών από την γραφειοκρατία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον επιχειρηματικό κόσμο - μια προσπάθεια που ήταν σε εξέλιξη όταν πυροδοτήθηκε η απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου.
Μέσα σε λίγες ώρες από την έναρξη της απόπειρας πραξικοπήματος, ο Ερντογάν και ανώτερα κυβερνητικά στελέχη είχαν ήδη κατηγορήσει τον Γκιουλέν για την συνωμοσία.
Παντως, όταν το AKP και το κίνημα του Γκιουλέν ήταν σύμμαχοι η απομάκρυνση γκιουλενιστών από τον στρατό περιορίστηκε, ανοίγοντας χώρο για να να υλοποιήσει το κίνημα τα σχέδια του. Οι γκιουλενιστές στην πορεία τους προς την εξουσία χρησιμοποίησαν παράνομες τακτικές για να επιτύχουν τους στόχους τους. Οι εικονικές δίκες για τις υποθέσεις Εργκένεκον και Βαριοπούλα, του 2008 και 2010 αντίστοιχα, είναι παραδείγματα της προσπάθειας αυτής