Αντιμέτωποι με την πτώση της παραγωγικότητας

Η επιβράδυνση της παραγωγικότητας των προηγμένων οικονομιών είναι μία πραγματικότητα. Στη δεκαετία του 1960 και του 1970, οι οικονομίες του G7 είδαν κατά μέσο όρο αύξηση 4,4% της παραγωγής ανά ώρα εργασίας ετησίως. Μεταξύ του 1989 και της οικονομικής κρίσης του 2008, η αύξηση της παραγωγικότητας επιβραδύνθηκε στο 1,8%. Και τώρα ο ρυθμός της επέκτασης είναι 0,4%.

Οι οικονομολόγοι αναζητούν απαντήσεις και κάποιοι συνδέουν την εξέλιξη αυτή με την γήρανση του πληθυσμού, καθώς θεωρούν ότι η ηλικία επηρεάζει την παραγωγικότητα της εργασίας .Συγκεκριμένα υποστηρίζουν ότι η παραγωγικότητα αυξάνεται με την ηλικία, με αποκορύφωμα στα 45-50 χρόνια πριν μειωθεί.

Η σχέση μεταξύ της γήρανσης του πληθυσμού και της επιβράδυνσης της παραγωγικότητας θα ενταθεί όσο αυξάνεται η γήρανση. Και αυτό θα αυξήσει το χάσμα ανάπτυξης μεταξύ της ηπειρωτικής Ευρώπης και της Ιαπωνίας από τη μια πλευρά και των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου από την άλλη. Οι πιο ευάλωτες χώρες, όπως η Ιταλία και η Γερμανία, τότε θα βρεθούν αντιμέτωπες με τεράστια πρόκληση.

Η ενίσχυση του εργατικού δυναμικού με την αύξηση των ποσοστών συμμετοχής ή την αύξηση της παραγωγικότητας μέσω επενδύσεων στην καινοτομία δεν θα είναι αρκετή. Για παράδειγμα, η ενθάρρυνση των ηλικιωμένων να εργαστούν μπορεί να βαρύνει αρνητικά στην παραγωγικότητα, και η εισαγωγή εξελιγμένων τεχνολογιών για τις οποίες δεν έχουν τα εφόδια να τις χρησιμοποιήσουν, δύσκολα θα αυξήσει την αποτελεσματικότητά τους.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr