Μία αδιέξοδη πολιτική

Σε ότι αφορά την τραπεζική ένωση της Ευρώπης, η Γερμανία συμφώνησε σε μέτρα που στοχεύουν στην βελτίωση της εποπτείας των τραπεζών στην Ε.Ε., ενώ την ίδια στιγμή αντιστέκεται στη δημιουργία ενός μηχανισμού ασφάλισης καταθετών σε επίπεδο ηπείρου.

Υπάρχει ευρεία συναίνεση μεταξύ των ειδικών, τόσο στην Ευρώπη όσο και στο εξωτερικό, ότι μια ευρωπαϊκή, παρόμοια με την Ομοσπονδιακή Εταιρία Ασφάλισης Καταθέσεων, θα βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου για μια νέα τοπική τραπεζική κρίση.

Όπως συμβαίνει συνήθως σε οικονομικές κρίσεις, η καθυστέρηση μόνο θα αυξήσει το κόστος της λύσης. Ταυτόχρονως, η Γερμανία επέμεινε για αλλαγές στο αποτυχημένο Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας της Ευρώπης. Τελικά, το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο στόχευε αποκλειστικά στο να αυξήσει τη δημοσιονομική πειθαρχία και να ενισχύσει στην οικονομική άνθηση της Γερμανίας.

Ωστόσο, η καγκελάριος υιοθέτησε μόνο μια αποσπασματική έκδοση της σωστής λύσης. Οι αρχικές προτάσεις περιλάμβαναν μια πορεία προς ευρωγραμμάτια και ευρωομόλογα, που θα ταίριαζαν τα αυστηρά όρια στους εθνικούς προϋπολογισμούς με την αυξημένη ομοσπονδιακή δημοσιονομική εξουσία και την αντικυκλική αναζωογόνηση.

Στο νέο Σύμφωνο τα όρια για τις εθνικές δαπάνες δεν συνοδεύτηκαν από αύξηση της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης για σημαντικά έργα, από την παιδεία μέχρι τις υποδομές. Σε μια εποχή μεγάλης ανεργίας μεταξύ των νέων ψηφοφόρων σε όλη την ήπειρο, η Ευρώπη εξακολουθεί να συζητά πώς να υπολογίζει τις δαπάνες για υποδομές στους εθνικούς λογαριασμούς.

Με αυστηρότερα όρια στα εθνικά ελλείμματα, αλλά καμία πρόβλεψη για ευρωομόλογα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έπρεπε να καταφύγει σε γιγάντια ποσοτική χαλάρωση για να μειώσει τις ενδοευρωπαϊκές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων.

Η Κεντρική Τράπεζα υπό τον Mario Draghi παρενέβη για να μειώσει το κόστος του χρέους για τις χρεωμένες χώρες, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος μιας έκρηξης, ενώ ενθάρρυνε την ανάληψη κινδύνων για την αναζωογόνηση της οικονομίας.

Ωστόσο, οι επιπτώσεις στον πληθωρισμό είναι στην καλύτερη περίπτωση ανεπαρκείς. Μόνο καθυστερημένα έχει καταστεί σαφές ότι η νομισματική πολιτική από μόνη της δεν μπορεί να επιφέρει μια αρκετά ισχυρή ανάκαμψη για να εμποδίσει τους λαϊκιστές από το επιχείρημα ότι οι μετά την κρίση πολιτικές ωφελούν μόνο τις ελίτ.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr