Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Το στοίχημα εναντίον μας και οι επιλογές

Μπορεί το δίλημμα "θυσίες ή δραχμή" που επικαλέστηκε η Μ. Δαμανάκη να σόκαρε, αλλά το πραγματικό δίλημμα είναι "ιδιωτικοποιήσεις ή τεχνητή χρεοκοπία". Ζητούμενο παραμένει να πειστούν οι αγορές.

Το στοίχημα εναντίον μας και οι επιλογές
Το δίλημμα της κ. Δαμανάκη "θυσίες ή επιστροφή στη δραχμή" έφερε αναταράξεις. Όμως, το σωστό δίλημμα είναι αν πρόκειται να κατανοήσουν οι αγορές ότι το στοίχημα εναντίον της χώρας δεν είναι μονόδρομος.

Μάρτυρες στο θέατρο του παραλόγου που παίζεται, σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα, από πολλούς και διαφόρους για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους γίναμε πάλι την περασμένη εβδομάδα.

Η Ευρωπαία επίτροπος για θέματα αλιείας(!) και συμπαθητική, κατά τα άλλα, κ. Δαμανάκη, ανατάραξε ακόμα περισσότερο τα νερά θέτοντας ελαφρά τη καρδία το δίλημμα "θυσίες ή επιστροφή στη δραχμή".

Γνωρίζοντας πολλά και διάφορα περιστατικά από το παρελθόν, δεν θα μας εξέπληττε καθόλου αν η επίτροπος δεν ήταν αυτόφωτη.

Άλλωστε, η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προκάτοχή της, δίνει μεγάλη σημασία στην επικοινωνία.

Όμως, αυτό έχει μικρή σημασία σε σχέση με τη ζημιά που προκαλούν στην οικονομία και στο τραπεζικό σύστημα οι εκάστοτε δηλώσεις περί επιστροφής της δραχμής, ιδίως όταν προέρχονται από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που κατέχουν σημαντικές θέσεις.

Γιατί εκτός των άλλων δείχνουν άγνοια των ευρωπαϊκών συνθηκών και των επιπτώσεων που έχουν στην ψυχολογία ενός λαού, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και προς τα πού πάει το καράβι.

Σαν να μην έφθανε η κ. Δαμανάκη, την περασμένη Παρασκευή γίναμε επίσης μάρτυρες μιας άλλης σκηνής στο ελληνικό θέατρο του παραλόγου:

Της σύγκλισης του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών για την επίτευξη συναίνεσης στα μείζονα θέματα που απασχολούν τη χώρα.

Με δεδομένο ότι οι απόψεις των πολιτικών αρχηγών και κυρίως του κ. Αντώνη Σαμαρά ήταν γνωστές εδώ και μέρες, θα περίμενε κανείς ότι είχε γίνει κάποια προεργασία και είχε επιτευχθεί κάποιου είδους μίνιμουμ συναίνεση.

Γι’ αυτό και ήταν απολύτως δικαιολογημένη η ανοδική αντίδραση του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, αφού είχε ενσωματώσει τις ανωτέρω προσδοκίες.

Όμως, προφανώς, καμία προεργασία δεν είχε γίνει, με αποτέλεσμα η κάθε πλευρά να διατυπώσει και να εμμείνει στις δικές της θέσεις και οι προσδοκίες που είχαν αναπτυχθεί να διαψευστούν, συμβάλλοντας στη χειροτέρευση του κλίματος.

Η προχειρότητα στο μεγαλείο της!

Τουλάχιστον οι ξένοι πιστωτές δεν θα μας στερήσουν την επόμενη δόση των 12 δισ. ευρώ και επίσης θα μας δώσουν τα επιπλέον 60 - 70 δισ. ευρώ που χρειαζόμαστε για την επόμενη διετία, γιατί το κόστος μιας ελληνικής χρεοκοπίας δεν μπορεί να προσδιοριστεί σε αυτήν τη φάση.

Φυσικά, θα προσπαθήσουν να μειώσουν τη δική τους συμμετοχή στο επιπλέον ανωτέρω δάνειο μέσω κάποιας μορφής εθελοντικής επιμήκυνσης των λήξεων ελληνικών ομολόγων και των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις, που θα συνοδεύονται από την επιβολή πολύ αυστηρών όρων, για να το δικαιολογήσουν πολιτικά στο εσωτερικό τους.

Εξυπακούεται ότι η κυβέρνηση θα συμφωνήσει στα επιμέρους μέτρα και στο μεσοπρόθεσμο σχέδιο με την τρόικα προσεχώς, γιατί μόνο έτσι θα επιτευχθεί συμφωνία.

Προφανώς, αυτά τα μέτρα λαμβάνονται για να κερδίσει η Ευρώπη χρόνο ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένη όταν έρθει η ώρα της αλήθειας, δηλαδή της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Όμως, στην Ελλάδα δίνεται μία ακόμη ευκαιρία να πείσει τις αγορές ότι το στοίχημα εναντίον της χώρας δεν είναι μονόδρομος.

Ο μοναδικός τρόπος για να τις πείσει ότι μπορεί να χάσουν λεφτά είναι να μειώσει το χρέος της, προχωρώντας σε επαναγορές ελληνικών ομολόγων μέσω δημοπρασιών.

Από τη στιγμή όπου οι εταίροι μας δεν θέλουν να δώσουν δάνεια για να μειωθεί το ελληνικό χρέος με αυτόν τον τρόπο, μέσω επαναγορών, η μοναδική λύση είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και η αξιοποίηση της αγνώστου ύψους δημόσιας περιουσίας.

Μερικοί ίσως προβάλουν το επιχείρημα ότι το τίμημα από τις πωλήσεις και άλλες πρωτοβουλίες θα είναι πολύ χαμηλό και ασφαλώς έχουν δίκιο.

Όμως, η Ελλάδα είναι μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας και όποιος θελήσει να επενδύσει σε αυτήν θα πρέπει να πείσει τους δικούς του μετόχους ή επενδυτικές επιτροπές ότι η προσδοκώμενη απόδοση αξίζει το ρίσκο.

Την υψηλή απόδοση ως αποζημίωση για το υψηλό ρίσκο εξασφαλίζει μόνο το χαμηλό τίμημα. Δυστυχώς.

Πριν κάποιος σπεύσει να αποκηρύξει το εγχείρημα θα πρέπει επίσης να βάλει στη ζυγαριά κάτι ακόμη.

Οι τιμές των ελληνικών ομολόγων έχουν καταβαραθρωθεί και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν υποχωρήσει στο 45% της ονομαστικής τους αξίας ή χαμηλότερα.

Αυτό σημαίνει ότι το τίμημα των αποκρατικοποιήσεων θα είναι μεν χαμηλό, αλλά το ίδιο ισχύει και για τις τιμές των ομολόγων που θα επαναγοραστούν για να μειωθεί μέρος του δημοσίου χρέους.

Μάλιστα, μπορεί να προκύψει έμμεσο όφελος από τις επαναγορές των ομολόγων, αφού θα ανεβάσουν λογικά τις τιμές, βελτιώνοντας τη ρευστότητα των τραπεζών και εν μέρει την πιστωτική επέκταση, συμβάλλοντας στη σταθεροποίηση και στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας.

Ακόμη λοιπόν κι αν οι αποκρατικοποιήσεις στις τωρινές χαμηλές τιμές και η αξιοποίηση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας θεωρούνται ξεπούλημα, το ίδιο ισχύει και για τις τιμές των ομολόγων που θα επαναγοραστούν, αφού είναι κι αυτές ξεπουλημένες.

Όμως, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος που έχει απομείνει για να πειστούν οι αγορές ότι το στοίχημα εναντίον της Ελλάδας δεν είναι μονόδρομος και να αρχίσουν πάλι να τη δανείζουν έπειτα από δύο - τρία χρόνια, ώστε να ξεφύγει από τη σημερινή μέγκενη.

Επομένως, το σωστό δίλημμα θα πρέπει να είναι "ιδιωτικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ή τεχνητή χρεοκοπία".

Dr. Money


* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v