«Έξυπνο» ή «κουτό» χρήμα στο Χ.Α.;

Πίσω από μια μεγάλη και παρατεταμένη άνοδο στις τιμές των μετοχών βρίσκεται πάντα το καύσιμο που ονομάζεται χρήμα. Αν όμως πρόκειται για «έξυπνο» ή για «κουτό» χρήμα είναι μια άλλη ιστορία.

Δημοσιεύθηκε: 30 Οκτωβρίου 2012 - 07:54

Dr Money

Η ιστορία είναι γνωστή σε όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο Χρηματιστήριο Αθηνών (Χ.Α.) από την εποχή όπου η αίθουσα των συναλλαγών βρισκόταν στην οδό Σοφοκλέους, το χρηματιστήριο ανήκε στο κλαμπ των αναδυόμενων αγορών και εθνικό μας νόμισμα ήταν ακόμη η δραχμή.

Εκείνη την εποχή, π.χ. τη δεκαετία του 1990, τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα.

Το έξυπνο χρήμα το αποτελούσαν οι ξένοι θεσμικοί, που συνήθως τοποθετούνταν στην αγορά πριν από μια ανοδική κίνηση, και το κουτό χρήμα ήταν οι εγχώριοι επενδυτές λιανικής ή μαρίδα, όπως αποκαλούνταν, που συνήθως έμπαιναν τελευταίοι.

Οι Έλληνες θεσμικοί ήταν κάπου ενδιάμεσα, αφού ακολουθούσαν τους ξένους, αλλά προηγούνταν της μαρίδας.

Κατά την ίδια σειρά, οι ξένοι θεσμικοί αποχωρούσαν πρώτοι από την αγορά σε έναν καθοδικό κύκλο και ακολουθούσαν οι Έλληνες θεσμικοί επενδυτές και κατόπιν το λιανοπούλι.

Εκείνη την περίοδο, δηλαδή πριν η χώρα εισέλθει στην ευρωζώνη, το μακροοικονομικό και το πολιτικό ρίσκο της χώρας έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη λήψη των επενδυτικών αποφάσεων.

Αν π.χ. ο πληθωρισμός υποχωρούσε περισσότερο απ’ ό,τι ανέμενε η αγορά, η Σοφοκλέους έκανε συνήθως ράλι.

Ίσως γιατί το νέο απλώς βοηθούσε την επενδυτική ψυχολογία, αφού ο υψηλός πληθωρισμός ήταν μεγάλο πρόβλημα, ίσως γιατί εκλαμβανόταν ως ένδειξη για αποκλιμάκωση των επιτοκίων από την Τράπεζα της Ελλάδος, ίσως επειδή οδηγούσε σε μείωση των τόκων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και επομένως του δημοσιονομικού ελλείμματος.

Όλα αυτά είχαν ξεχαστεί από τότε που μπήκε η χώρα στην ΟΝΕ, αφού το επενδυτικό ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στα επιμέρους στόρι των εισηγμένων εταιρειών, αφήνοντας το ρίσκο χώρας στην άκρη.

Η προσφυγή της χώρας στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ, τον Μάιο του 2010, για χρηματοδότηση προκειμένου να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία και το οικονομικό πρόγραμμα προσαρμογής που αναγκάστηκε να εφαρμόσει άλλαξαν εκ νέου τα δεδομένα.

Το συναλλαγματικό ρίσκο έκανε την εμφάνισή του, αφού πολλοί εκτιμούσαν ότι η Ελλάδα θα αναγκαζόταν να φύγει από το ευρώ και να επιστρέψει στη δραχμή.

Οι δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις τον περασμένο Μάιο και Ιούνιο και η ενίσχυση της αβεβαιότητας βύθισαν το Χ.Α.

Ο σχηματισμός της τρικομματικής κυβέρνησης στα μέσα Ιουνίου και η αλλαγή του κλίματος προς το καλύτερο διεθνώς για την Ελλάδα, με αποκορύφωμα δηλώσεις κορυφαίων Ευρωπαίων κυβερνητικών αξιωματούχων, μείωσαν το ρίσκο της χώρας, ωθώντας το Χ.Α. σε υψηλότερα επίπεδα.

Κινητήριος μοχλός της ανόδου ήταν το εγχώριο χρήμα, που προερχόταν από τους επενδυτές λιανικής, αν και δεν έλειψαν κάποιες επιλεκτικές τοποθετήσεις από ξένα χαρτοφυλάκια, συνήθως κερδοσκοπικού χαρακτήρα, σύμφωνα με άτομα της αγοράς που έχουν γνώση των κεφαλαιακών ροών.

Πάει καιρός από τότε που η στήλη επισήμανε το ενδεχόμενο ενός ράλι στο Χ.Α. με αφορμή κάποιες θετικές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού οικονομικών Β. Σόιμπλε, το περασμένο καλοκαίρι, σε συνδυασμό με τις ενέργειες της ΕΚΤ που σηματοδοτούσαν μείωση του ρίσκου για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους αφού ο Γενικός Δείκτης κερδίζει 37% περίπου παρά τη χθεσινή βουτιά το τελευταίο τρίμηνο, με αιχμή του δόρατος τον τραπεζικό κλάδο.

Ειδικότερα, η μετοχή της Εθνικής Τράπεζας κερδίζει 54% το τελευταίο τρίμηνο, της Alpha Bank 67%, της Eurobank 67% και της Πειραιώς 103% το ίδιο διάστημα.

Είναι προφανές ότι το ράλι δεν θα λάμβανε χώρα αν δεν υπήρχαν κάποια καλά νέα και προφανώς το καύσιμο που λέγεται χρήμα.

Είναι όμως επίσης σαφές ότι η διάρκεια και το μέγεθος του ράλι στις τραπεζικές μετοχές συνδέεται με την αντίληψη πολλών επενδυτών λιανικής ότι οι τιμές είχαν πέσει πολύ χαμηλά και οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα ευνοούσαν τους υφιστάμενους μετόχους.

Επίσης, μερικοί επενδυτές φαίνεται ότι πίστευαν δημοσιεύματα που ήθελαν το ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) να εγγυάται κατά κάποιον τρόπο τη λογιστική χασούρα από τα νέα ομόλογα και επομένως να μην επιβαρυνθούν οι τράπεζες.

Επιπλέον, αρκετοί επενδυτές φαίνεται ότι είχαν πειστεί, μεθυσμένοι από τις μεγάλες υπεραξίες που αποκόμισαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, ότι θα μπορούσαν να κάνουν τάιμινγκ την αγορά, όπως λέμε.

Κοινώς, να πουλήσουν τις μετοχές τους πριν οι τιμές αρχίσουν να υποχωρούν λόγω των μεγάλων αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου που έρχονταν.

Όμως, η Ιστορία διδάσκει ότι αφενός είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς την αγορά και αφετέρου ότι η τελευταία προεξοφλεί νέα και γεγονότα πολύ γρήγορα.

Αυτό ακριβώς συνέβη στο Χ.Α. μαζί με τη φυσιολογική διόρθωση που ακολουθεί ένα ράλι.

Καταλύτης φαίνεται ότι ήταν η δυστοκία που υπάρχει στα εργασιακά μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, που αναδεικνύει το ρίσκο της χώρας, η διαπίστωση ότι το ΤΧΣ δεν μπορεί να εγγυηθεί τη λογιστική χασούρα από τα νέα ομόλογα και η δρομολόγηση των αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου στις τράπεζες.

Η συνέχεια στο Χ.Α., όπως σε κάθε αγορά, δεν μπορεί εύκολα να προβλεφθεί.

Όμως, οι επαΐοντες έχουν ίσως δίκιο όταν ισχυρίζονται ότι είναι πιθανό κάποια έξυπνα πουλιά να πιάστηκαν ακόμα μία φορά από τη μύτη, επικεντρωνόμενα στις τραπεζικές μετοχές.

Ο χρόνος θα δείξει.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.