Τα δύο πρόσωπα της ελληνικής οικονομίας!

Η ελληνική οικονομία εμφανίζει κάποια σημάδια σταθεροποίησης εδώ και λίγους μήνες, ξεκινώντας από την ανάσχεση της ύφεσης και τη μικρή κάμψη της ανεργίας, που παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Όμως, οι πληγές που έχει ανοίξει η άνευ προηγουμένου συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας την τελευταία εξαετία είναι πολύ μεγάλες και θα περάσει πολύς χρόνος για να κλείσουν.

Ακόμη και αν αποδειχθεί ότι το ΑΕΠ βγήκε στον αφρό το δεύτερο τρίμηνο του 2014, για πρώτη φορά από το 2008, θα χρειασθεί να περάσει πολύς καιρός για να φανούν οι θετικές επιδράσεις σε μεγάλες μάζες του πληθυσμού.

Εν τω μεταξύ, τα νέα από το μέτωπο της εφορίας και των ασφαλιστικών εισφορών είναι καταθλιπτικά.

Χθες, έγινε γνωστό ότι το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) προχώρησε σε 105 κατασχέσεις ακινήτων τον Ιούνιο λόγω μη καταβολής ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών.

Οι υπηρεσίες του προχώρησαν ακόμη σε 35 κατασχέσεις κινητής περιουσίας, σε 21.828 κατασχέσεις απαιτήσεων εις χείρας τρίτου και σε 2.016 παραγγελίες κατάσχεσης.

Επιπλέον, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία αυξάνονταν με ρυθμό 1 δισ. ευρώ μηνιαίως κατά μέσο όρο τους προηγούμενους μήνες, με το τσουνάμι των νέων φόρων να μην έχει χτυπήσει ακόμη την πόρτα των φορολογουμένων.

Όμως, μέσα σ' αυτόν τον κακό χαμό υπάρχουν επίσης κάποια άλλα δείγματα γραφής.

Οι καταθέσεις στις τράπεζες εμφανίζουν σταθεροποιητικές τάσεις από την αρχή της χρονιάς και τελευταία ελαφρώς αυξητικές.

Από τη στιγμή που τα εισοδήματα θα έπρεπε λογικά είτε να σταθεροποιούνται είτε να μειώνονται με μικρότερο ρυθμό σε σχέση με πέρυσι, η κατανάλωση και οι εισαγωγές θα έπρεπε να ακολουθούν ανάλογη πορεία.

Κι αυτό γιατί η κατανάλωση και οι εισαγωγές πάνε μαζί.

Κι όμως, οι εισαγωγές αυξήθηκαν το διάστημα Ιανουαρίου-Μαΐου, ενώ οι εξαγωγές βάλτωσαν, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας.

Την ίδια στιγμή, τα νέα από τυπικούς τουριστικούς προορισμούς που προτιμάνε οι Έλληνες είναι μάλλον ενθαρρυντικά συγκρινόμενα με πέρυσι.

Μπορεί λοιπόν όλοι να κλαίγονται ή να παραπονούνται, αλλά δεν είναι όλοι στην ίδια βάρκα.

Είτε λόγω παραοικονομίας, είτε λόγω «λίπους» από το παρελθόν, που η βελτίωση της ψυχολογίας επιτρέπει σε κάποιους να το αγγίξουν, μια αδιευκρίνιστη μερίδα του λαού εμφανίζεται διατεθειμένη να ξοδέψει περισσότερα σε σχέση με πέρυσι.

Αυτό εξηγεί πώς είναι δυνατόν να αυξάνονται τα χρέη των πολλών και ταυτόχρονα να ενισχύονται οι εισαγωγές και να σταθεροποιούνται οι καταθέσεις, ενώ οι τραπεζικές πιστώσεις προς τον ιδιωτικό τομέα συρρικνώνονται.

Φυσικά, δεν είναι η μοναδική διαφοροποίηση που παρατηρείται στην ελληνική οικονομία.

Είναι γνωστό ότι τα μεγάλα αστικά κέντρα έχουν υποφέρει πολύ περισσότερο σε σχέση με την επαρχία από την οικονομική κρίση.

Η ίδια διαφοροποίηση ισχύει και σε κλαδικό επίπεδο. Μερικοί όπως οι κατασκευές, το εμπόριο, τα ΜΜΕ έχουν πληγεί περισσότερο από άλλους.

Μπορεί λοιπόν η πλειονότητα να υποφέρει και κάποιοι να έχουν ήδη περάσει στο στάδιο της ένδειας κι άλλοι να ακολουθούν, όμως δεν είναι όλοι το ίδιο, όπως υπονοούν κάποια στοιχεία.

Φοβόμαστε ότι όλα αυτά είναι μικρά γράμματα για την ελληνική πολιτική ελίτ που χαράσσει οικονομική πολιτική και αποφασίζει με γνώμονα το πολιτικό κόστος και τις ψήφους που διαθέτει κάθε οργανωμένη ομάδα.

Dr. Money