Λάθος μετράνε τα κουκιά στις Βρυξέλλες!

Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι η ύφεση επιβραδύνθηκε περισσότερο, με την ελληνική οικονομία να συρρικνώνεται οριακά κατά 0,2% το β΄ τρίμηνο σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό, σύμφωνα με την αρχική εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ.

Πιο ενθαρρυντικές ήταν οι ανεπίσημες εκτιμήσεις οικονομολόγων που ήθελαν το πραγματικό ΑΕΠ να αυξάνεται σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο.

Ασφαλώς, θα ήταν καλύτερα αν η Ελληνική Στατιστική Αρχή ήταν σε θέση να παράγει χρονοσειρές που θα επιβεβαίωναν την ανωτέρω εκτίμηση.

Όλοι σχεδόν πλέον εκτιμούν ότι η οικονομία θα καταγράψει θετικό ρυθμό ανάπτυξης λόγω κυρίως του τουρισμού το γ΄ τρίμηνο σε ετήσια και σε τριμηνιαία βάση, σηματοδοτώντας το τέλος της ύφεσης που ξεκίνησε το 2008.

Η ελληνική οικονομία είναι μικρή και σχετικά κλειστή με κριτήριο τις εμπορικές συναλλαγές ως προς το ΑΕΠ.

Όμως, επηρεάζεται αρκετά από την πορεία των άλλων οικονομιών της ευρωζώνης.

Ας μην ξεχνάμε ότι η ζήτηση για ελληνικά εξαγωγικά προϊόντα και υπηρεσίες, π.χ. τουρισμός, προέρχεται σε σημαντικό βαθμό από τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία κ.ά.

Δεν μπορούμε λοιπόν να μην επισημάνουμε ότι η στασιμότητα που παρατηρήθηκε το β΄ τρίμηνο στην οικονομία της ευρωζώνης και ειδικότερα η ύφεση που καταγράφηκε στη Γερμανία και στην Ιταλία δεν συνιστούν καλό οιωνό.

Η αρμόδια επιτροπή του CEPR (Centre for Economic Policy Research) για τους οικονομικούς κύκλους εκτιμά ότι η ύφεση στην ευρωζώνη, την έναρξη της οποίας τοποθετεί χρονικά στο γ΄ τρίμηνο του 2011, συνεχίζεται.

Το αποτέλεσμα είναι η αξία των παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών στις χώρες της ευρωζώνης να υπολείπεται κατά 2% περίπου του επιπέδου στο οποίο βρισκόταν πριν από την κρίση του 2008.

Έχει περάσει απαρατήρητο το ότι στη Γερμανία, που πολλοί επαινούν για τις οικονομικές της επιδόσεις, η βιομηχανική παραγωγή παραμένει στάσιμη τα τελευταία τρία χρόνια.

Η κατάσταση είναι σαφώς χειρότερη στη γειτονική Ιταλία της οποίας το πραγματικό ΑΕΠ βρίσκεται 9% χαμηλότερα από τα προ κρίσης επίπεδα πριν από εξίμισι χρόνια.

Οι επαΐοντες δεν παραλείπουν να αναφέρουν ότι η οικονομία των ΗΠΑ χρειάσθηκε 7 χρόνια για να επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα μετά το κραχ του 1929-1930.

Μπορεί λοιπόν η δυναμική της τάσης να ευνοεί την αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ το γ΄ τρίμηνο, όμως η κατάσταση στον περίγυρο δεν είναι καλή.

Αυτήν τη φορά δεν είναι μόνο οι χώρες της ευρωπεριφέρειας που βρίσκονται αντιμέτωπες με την ύφεση.

Είναι επίσης μερικές χώρες του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης.

Επομένως, το πολυσυζητημένο χάσμα μεταξύ του ευρωπαϊκού Βορρά και του Νότου μπορεί να αρχίσει να κλείνει με τον χειρότερο τρόπο.

Ίσως λοιπόν τα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο θα έπρεπε να μετράνε τις οικονομικές επιδόσεις της οικονομίας της ευρωζώνης όπως το CEPR.

Αν το έκαναν και επιβεβαίωναν τη συνέχιση της ύφεσης, ίσως συμφωνούσαν να αλλάξουν κάποιες οικονομικές πολιτικές που δεν πάνε κόντρα στην ύφεση.

Dr. Money