Tο σχέδιο της Κομισιόν και η «παράπλευρη» απώλεια!

Η διαρροή του σημειώματος που προετοίμαζε η Κομισιόν για να συμβάλει στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Ε.Ε. τάραξε τα νερά.

Για κάποιους στο εξωτερικό είναι ένα ακόμη σημείωμα από τα διάφορα που κυκλοφορούν στα γραφεία κατά καιρούς.

Για την ελληνική κυβέρνηση είναι ένα σχέδιο που θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια συμφωνία με την Ε.Ε., δίνοντας χρηματοδότηση.

Όμως, το σχέδιο, το οποίο η Guardian περιέγραψε με τη φράση «πρώτα λεφτά και μετά μεταρρυθμίσεις», είναι πολύ καλό για την κυβέρνηση ώστε να είναι αληθινό, κατά την άποψή μας.

Κρίσιμος θα είναι ο ρόλος του Βερολίνου.

Στο χθεσινό κείμενο γράφαμε ότι η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ σταθμίζει όλα τα δεδομένα πριν πάρει την απόφασή της για την Ελλάδα, έχοντας ως προτεραιότητα τη διατήρηση της χώρας μας στο ευρώ.

Όμως, για να το κάνει, πείθοντας ταυτόχρονα τον υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε να βάλει λίγο νερό στο κρασί του θα πρέπει να έχει ισχυρές δεσμεύσεις από τον Έλληνα πρωθυπουργό Α. Τσίπρα για το δημοσιονομικό και τις μεταρρυθμίσεις.

Πόσο σημαντικό είναι αυτό μπορεί να κατανοήσει κάποιος, πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο και στη συνάντηση που η ίδια είχε με τον πρώην πρωθυπουργό Α. Σαμαρά στο Βερολίνο τον περασμένο Οκτώβριο.

Σ' εκείνη τη συνάντηση η Α. Μέρκελ φέρεται να είπε στον Α. Σαμαρά, με βάση παρευρισκόμενο, ότι η ίδια δεν διαφωνούσε με το σχέδιό του για απεμπλοκή από το ΔΝΤ αλλά θα έπρεπε να πείσει τον Β. Σόιμπλε που είχε διαφορετική άποψη.

Μάλιστα, η καγκελάριος του είπε ότι δεν ήταν διατεθειμένη να το πάρει πάνω της όπως έκανε με την έξοδο της Πορτογαλίας από το μνημόνιο την άνοιξη του 2014.

Ο Β. Σόιμπλε διαφωνούσε, υποστηρίζοντας ότι η Πορτογαλία θα έπρεπε να παραμείνει σε πρόγραμμα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Επομένως, η Α. Μέρκελ θα πρέπει να συμφωνήσει με τον Β. Σόιμπλε για τη στάση τους απέναντι στο αποκαλούμενο σχέδιο Γιούνκερ.

Γι' αυτόν τον λόγο πολύ αμφιβάλλουμε αν θα αποδεχόταν το σχέδιο που διέρρευσε ή κάτι πολύ κοντινό του.

Αν όμως το σχέδιο της Κομισιόν που η ίδια φέρεται να μην αναγνωρίζει γινόταν αποδεκτό, η πρώτη παράπλευρη απώλεια θα ήταν το ΔΝΤ.

Το ΔΝΤ δεν θα μπορούσε να το αποδεχθεί διότι παραπέμπει σημαντικές μεταρρυθμίσεις, π.χ. συνταξιοδοτικό, εργασιακά, στο μέλλον, ακυρώνοντας στην πράξη την τελευταία αξιολόγηση του β΄προγράμματος διάσωσης.

Αντίθετα, η Ε.Ε. θα μπορούσε αν το Βερολίνο ευλογούσε κάποια παραλλαγή του.

Να θυμίσουμε ότι μια χώρα σε πρόγραμμα θα πρέπει να είναι πλήρως χρηματοδοτούμενη για το επόμενο 12μηνο για να έχει χρηματοδότηση από το ΔΝΤ.

Επομένως, επιπρόσθετα δάνεια από το Ταμείο δεν θα πρέπει να αναμένονται χωρίς την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Όμως, δεν είναι μόνο αυτό.

Τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα του σχεδίου Γιούνκερ για το 2015-2016 σηματοδοτούν την ανάγκη για επιπλέον χρηματοδότηση της Ελλάδας.

Σε αυτήν την περίπτωση, το ΔΝΤ θα απαιτήσει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να προχωρήσει η Ε.Ε. σε ενέργειες για την ταχεία αποκλιμάκωση του λόγου χρέους προς το ΑΕΠ, σύμφωνα με την απόφαση του Εurogroup τον Νοέμβριο του 2012.

Όμως, τόσο τα επιπρόσθετα δάνεια όσο και ο αναμενόμενος χαμηλότερος ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας θα επιδεινώσουν τη διαχειρισιμότητα του χρέους, που ανήλθε στο 175% του ΑΕΠ πέρυσι.

Αρκετές χώρες της ευρωζώνης βρίσκουν ήδη πολύ δύσκολο το να περάσουν από το κοινοβούλιό τους ένα νέο δάνειο διάσωσης προς την Ελλάδα.

Θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να το ψηφίσουν αν περιλαμβάνει μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, όπως θα ζητά το ΔΝΤ.

Επομένως, τυχόν υιοθέτηση του σχεδίου Γιούνκερ για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της θα μπορούσε να οδηγήσει σε «περιθωριοποίηση», έως έξοδο του ΔΝΤ από την Ελλάδα.

Το Ταμείο έτσι ίσως ήταν η παράπλευρη απώλεια σε περίπτωση εφαρμογής του σχεδίου συμφωνίας της Κομισιόν που διέρρευσε.

Dr. Money