Tα «παράδοξα» του κ. Βαρουφάκη

Παρακολουθούμε πολλά από αυτά που λέει και γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης από το 2011 και το κίνημα των «Αγανακτισμένων.»

Σε αντίθεση με πολλούς από τους συνομιλητές μας που αναφέρονταν απαξιωτικά σε αυτόν, χαρακτηρίζοντάς τον Μπαρουφάκη, βρίσκαμε ενδιαφέροντα και ενίοτε σωστά μερικά από αυτά που υποστήριζε.

Την ίδια στιγμή διαπιστώναμε ότι δεν υπήρχε κάτι το πρωτότυπο σε αυτά που έλεγε.

Όμως, είχε την ικανότητα να συνθέτει διάφορες απόψεις που μόνο αν ήξερες ποιος ή ποιοι τις είχαν διατυπώσει θα μπορούσες να το καταλάβεις.

Το ίδιο ίσχυε και για τα λάθη που ενίοτε έκανε και προφανώς κάποιοι του επεσήμαναν με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους.

Ο κ. Βαρουφάκης καταλάβαινε το λάθος του και το διόρθωνε σιωπηρά στο επόμενο κείμενο, χωρίς να το παραδεχτεί αλλά και χωρίς να παρεκκλίνει από το βασικό επιχείρημά του.

Η υπερέκθεση στα ΜΜΕ προδιέθετε για την ύπαρξη φιλοδοξιών σε πολιτικό επίπεδο, κάτι που επιβεβαιώθηκε στις εθνικές εκλογές.

Η επιλογή του για υπουργός Οικονομικών στη νέα κυβέρνηση αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς, αλλά είχε εξήγηση.

Ο κ. Βαρουφάκης είχε γνώση των τεκταινομένων στην ευρωζώνη και επικοινωνιακό αέρα που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στη νέα κυβέρνηση.

Αυτό έγινε ορατό στο πρώτο του τουρ σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως υπουργός Οικονομικών.

Εκλεψε τις εντυπώσεις στο εξωτερικό, αφού όλοι μιλούσαν για τον Έλληνα ροκ σταρ υπουργό, και ταυτόχρονα ανέδειξε το ελληνικό ζήτημα.

Όμως, ήλθε η επίσκεψη στο Βερολίνο όπου παραδέχθηκε ότι συμφωνούν πως διαφωνούν με τον Γερμανό ομόλογό του Β.  Σόιμπλε για να τον προσγειώσει.

Η καθυστερημένη είσοδός του στην πρώτη συνεδρίαση του Εurogroup με τη συνοδεία κάμερας έκανε άσχημη εντύπωση στους ομολόγους του.

Το ίδιο και η τάση του να παραδίδει ακαδημαϊκά μαθήματα στους άλλους υπουργούς Οικονομικών όπως έλεγαν οι ίδιοι.

Ο κ. Βαρουφάκης μπορεί να μην ήθελε να το παραδεχτεί αλλά το στυλ και γενικότερα η αντισυμβατική συμπεριφορά του τον έβαλαν σταδιακά στο περιθώριο.

Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς αντικατοπτριζόταν επίσης πάνω του.

Η τρόικα δεν είχε διστάσει να βάλει στο στόχαστρο τον κ. Χαρδούβελη για τις καθυστερήσεις, στον κ. Βαρουφάκη θα σταματούσε;

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το άτυπο Εurogroup της Ρίγας για το οποίο λέχθηκαν ή γράφτηκαν πολλά.

Όμως, ένα πράγμα ήταν φανερό: η απομόνωση του κ. Βαρουφάκη από τους συναδέλφους του.

Η ουσιαστική παραγκώνισή του από την ελληνική ομάδα διαπραγμάτευσης, η οποία ήλθε μετά το Εurogroup, δεν ήταν τυχαία.

Η Ελλάδα χρειάζεται χρηματοδότηση για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να μη χρεοκοπήσει τις επόμενες εβδομάδες.

Αυτό προϋποθέτει συνεργασία και συμφωνία με τους δανειστές, κάτι που μερικοί υποστηρίζουν ότι δυσκολεύει η παρουσία του ιδίου...

Όμως, ο νέος ισχυρισμός του Έλληνα υπουργού Οικονομικών στους NYT, ότι δηλαδή κατέγραψε τη συνεδρίαση του Εurogroup στη Λετονία, αλλά δεν μπορεί να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενό της, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Αναρωτιέται κανείς πόσο καλά μπορεί να συνεργασθούν με τον κ. Βαρουφάκη οι υπόλοιποι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης όταν τους λέει κατάμουτρα πως ήταν καλωδιωμένος.

Προφανώς, υπάρχει πρόβλημα από τη στιγμή που ο υπουργός δεν εκπροσωπεί απλώς τον εαυτό του αλλά, κυρίως, και τη χώρα.

Οφείλει λοιπόν να είναι προσεκτικός, και δεν είναι.

Το ίδιο έκανε με την αποκάλυψη της ελληνικής πρότασης στους θεσμούς για δύο συντελεστές στο σύστημα ΦΠΑ και κίνητρα για χρήση καρτών, που φέρεται να μην έχει γίνει αποδεκτή.

Πιο παλιά με τις δηλώσεις του ότι η Ελλάδα δεν θέλει δανεικά κ.τ.λ. που διαψεύσθηκαν στην πορεία.

Είναι προφανές ότι υπάρχει θέμα.

Με τις διαπραγματεύσεις σε πλήρη εξέλιξη θα ήταν άτοπο και άκαιρο για τον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε περαιτέρω παραμερισμό του υπουργού Οικονομικών.

Όμως, ούτε ο κ. Βαρουφάκης δείχνει διατεθειμένος να τον διευκολύνει, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του.

Επομένως, το μπαλάκι περνά πάλι πίσω στον πρωθυπουργό, που θα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες.

Dr. Money