Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα!

Η κυβέρνηση κάνει το ίδιο, διαδίδοντας ότι έχει ήδη αρχίσει να γράφεται η συμφωνία.

Όμως, οι εκπρόσωποι των θεσμών βρίσκονται σε άλλο μήκος κύματος.

Μιλάνε για μικρή πρόοδο στις διαπραγματεύσεις των τελευταίων ημερών, για απόλυτη σύγχυση και έναν περίεργο εφησυχασμό της ελληνικής κυβέρνησης.

Μέχρι στιγμής, η αισιοδοξία των κυβερνώντων δεν έχει επιβεβαιωθεί στην πράξη και απομένει να δούμε αν θα αλλάξει.

Τον περασμένο Φεβρουάριο είχαμε ρωτήσει έναν εκπρόσωπο των θεσμών πόσο εκτιμά ότι μπορεί να διαρκέσει η ελληνική οικονομία χωρίς χρηματοδότηση από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ και επιπρόσθετο βραχυπρόθεσμο δανεισμό μέσω εντόκων.

Η απάντησή του ήταν μέχρι Μάιο-Ιούνιο με χρήση των αποθεματικών των ταμείων και άλλων φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

Πριν από λίγες μέρες του θέσαμε το ίδιο ερώτημα.

Θα ήταν πολύ δύσκολο να βγει ο Ιούνιος, μας απάντησε.

Θεωρητικά, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο Ιούνιος θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα που θα μπορούσε να αβγατίσει αν το κράτος ανέστειλε κι άλλες πληρωμές προς τρίτους.

Αυτό σε συνδυασμό με τα τυχόν διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης θα μπορούσε να καλύψει ένα μέρος από τις συνολικές πληρωμές προς το ΔΝΤ ύψους 1,6 δισ. ευρώ περίπου τον ίδιο μήνα.

Εν τω μεταξύ, κυβερνητικοί αξιωματούχοι δηλώνουν δημοσίως ότι δεν υπάρχουν λεφτά για να πληρωθεί η δόση προς το ΔΝΤ ύψους 300 εκατ. ευρώ και άνω στις 5 Ιουνίου.

Επομένως, η κρίσιμη ώρα πλησιάζει με την οικονομία να ασθμαίνει καθώς οι τουριστικές κρατήσεις από το εξωτερικό έχουν πάρει την κάτω βόλτα.

Η κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας αυξάνει την ανάγκη για επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας προκειμένου να καλυφθεί το διευρυνόμενο δημοσιονομικό κενό.

Από τα διάφορα που ειπώθηκαν το Σαββατοκύριακο στη Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ξεχωρίσαμε μία φράση.

Ένα απόσπασμα από τα λεγόμενα του κ. Τσακαλώτου, που ηγείται της πολιτικής ομάδας διαπραγμάτευσης.

Σύμφωνα με τον τελευταίο, η κυβέρνηση έχει στρατηγική για μια συμφωνία και ο φόβος είναι μέρος αυτής.

Εικάζουμε ότι αναφερόταν στο φόβο που, θεωρητικά, προκαλεί στην άλλη πλευρά η μη πληρωμή κάποιας δόσης προς το ΔΝΤ.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση επιδιώκει να εξασφαλίσει μια καλύτερη συμφωνία, απειλώντας με αναστολή πληρωμών προς το ΔΝΤ.

Αν κρίνουμε από την άμεση αντίδραση του Ταμείου στην ελληνική απειλή περί μη πληρωμή της δόσης των 746 εκατ. ευρώ στις 12 Μαΐου, κάποιος θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι η εκτίμηση είναι σωστή.

Από την άλλη πλευρά, η στάση των Ευρωπαίων εταίρων-δανειστών ήταν άκαμπτη.

Η ελληνική πλευρά εμφανίζεται έτοιμη να ξαναπροσπαθήσει το ίδιο πράγμα στις 5 Ιούνιου για να εξασφαλίσει κάποιες υποχωρήσεις από τους δανειστές.

Αν έχουν δίκιο, οι εταίροι θα φροντίσουν να βρεθούν τα λεφτά για να πληρωθεί το ΔΝΤ και να αγορασθεί περισσότερος χρόνος για διαπραγματεύσεις.

Αν όμως δεν βάλουν λεφτά, τότε η κυβέρνηση θα έχει 2 επιλογές:

Πρώτη επιλογή να μην πληρώσει το ΔΝΤ και να ξεκινήσει η διαδικασία χρεοκοπίας.

Ο κ. Παπαδημούλης έδωσε τον τόνο, λέγοντας ότι τυχόν χρεοκοπία είναι εκτός λαϊκής εντολής και θα φέρει την Αριστερά 50 χρόνια πίσω.

Δεύτερη επιλογή είναι να βρεθούν τα λεφτά από κάποιο φορέα του Δημοσίου και να πληρωθεί το Ταμείο.

Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα θα έχει περισσότερο χρόνο για ντιλ, εξαντλώντας τα όποια τελευταία αποθέματά της.

Για την κυβέρνηση, προτιμητέα επιλογή είναι να βρεθούν τα λεφτά από το ΔΝΤ ή την Ε.Ε.

Αν όμως δεν ευδοκιμήσει, η ίδια θα βρεθεί προ διλήμματος: να καταβάλει τη δόση της 5ης Ιουνίου στο ΔΝΤ από ίδια κεφάλαια ή να μην πληρώσει καθόλου.

Λίγο πριν από εκείνο το σημείο, αναλυτές εκτιμούν ότι η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να αποδεχθεί μια πολιτικά δύσκολη συμφωνία γιατί το κόστος της χρεοκοπίας θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Ακόμη και αν δοθεί κάποια παράταση στις διαπραγματεύσεις, το σκηνικό και τα διλήμματα δεν θα αλλάξουν.

Εν τω μεταξύ, πολύτιμος χρόνος θα έχει χαθεί.

Dr. Money