To αυτογκόλ της κυβέρνησης

Είτε κέρδιζε το ΝΑΙ, είτε κέρδιζε το ΟΧΙ.

Το δημοψήφισμα, τονίσαμε, θα είχε νόημα και ίσως αποτέλεσμα αν γινόταν νωρίτερα όταν δεν υπήρχε η πίεση του χρόνου.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση παρουσίασε το δημοψήφισμα ως τον πιο δημοκρατικό τρόπο έκφρασης του λαού για ένα σημαντικό ζήτημα, όπως η πρόταση των θεσμών.

Η αντιπολίτευση τόνισε ότι η κυβέρνηση πετάει το μπαλάκι στο λαό με το δημοψήφισμα και μίλησε για δειλία.

Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι ήταν μια κίνηση που ήταν υπό εξέταση από καιρό και μάλλον έχουν δίκιο.

Προς αυτή την κατεύθυνση συνηγορούν άλλωστε δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης, όπως του κ. Βούτση, που ανέφερε ότι το σκέφτονταν από το Πάσχα. Όμως, υπονοούμενα περί δημοψηφίσματος είχαμε ακούσει προεκλογικά επίσης.

Θα πρέπει λοιπόν να συμφωνήσουμε ότι το ενδεχόμενο του δημοψηφίσματος ήταν στο μυαλό του κυβερνητικού επιτελείου από πρίν.

Το ίδιο, όπως κι οι υπόλοιποι, γνώριζαν όλες τις καταληκτικές ημερομηνίες, π.χ. λήξης του προγράμματος, δόσης προς το ΔΝΤ κ.τ.λ..

Όμως, το πρόγραμμα διάσωσης έληξε και η ημερομηνία πληρωμής της δόσης προς το ΔΝΤ παρήλθε χθες με αποτέλεσμα η Ελλάδα να γίνει η πρώτη αναπτυγμένη χώρα που κατέστη ληξιπρόθεσμη απέναντι στο Ταμείο.

Είναι κατανοητό να μην θέλει μια κυβέρνηση που εξελέγη για να μην εφαρμόσει πρόγραμμα λιτότητας να κάνει στροφή 180 μοιρών λίγους μήνες αργότερα.

Παρ' όλα αυτά η κυβερνητική πρόταση ως προς τα προαπαιτούμενα μέτρα που είχε κατατεθεί πριν την διακοπή των διαπραγματεύσεων δεν απείχε πολύ από εκείνη που έδωσε στη δημοσιότητα η Κομισιόν πρόσφατα.

Τι συνέβη λοιπόν και χθες ο μεν αντιπρόεδρος κ. Δραγασάκης μίλησε για πιθανή ματαίωση του δημοψηφίσματος;

Πολύ περισσότερο, όταν, σύμφωνα με το Reuters, παρόμοια αναφορά έκανε ο κ. Βαρουφάκης στη τηλεδιάσκεψη του Eurogroup το βράδυ της Τρίτης.

Ο κ. Βαρουφάκης φέρεται να ανέφερε πως η κυβέρνηση θα μπορούσε είτε να ματαιώσει το δημοψήφισμα, είτε να προτείνει στους ψηφοφόρους να ψηφίσουν «Ναι», αν επιτευχθεί μία συμφωνία.

Φρονούμε ότι σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι ουρές που σχηματίζει ο κόσμος στα ΑΤΜs κι αλλού και οι οποίες έχουν πολιτικό αντίκτυπο.

Αν οι επαΐοντες μιας μεγάλης εταιρείας δημοσκοπήσεων έχουν δίκιο, η υπεροχή του ΟΧΙ έναντι του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα ήταν αδιαμφισβήτητη στην αρχή σε αναλογία 57%-60% έναντι 33%-40%.

Όμως, ανετράπη χθες με αποτέλεσμα το ΝΑΙ να αποκτήσει μικρό προβάδισμα. Φυσικά, η κατάσταση είναι ευμετάβλητη και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει τις επόμενες μέρες.

Οσο όμως οι ουρές στις τράπεζες παραμένουν και τα προβλήματα με τα χαρτονομίσματα επιδεινώνονται, τόσο περισσότερο θα ενισχύεται το ΝΑΙ σύμφωνα με την κοινή λογική.

Κινδυνεύει λοιπόν η κυβέρνηση να πρέπει πρακτικά να παραδώσει την εξουσία αν το ΝΑΙ επικρατήσει την Κυριακή.

Αυτό άλλωστε έχουν υπονοήσει ο πρωθυπουργός και κυβερνητικά στελέχη αφού δεν συμφωνούν και δεν θέλουν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα.

Θα πρόκειται για το μεγαλύτερο αυτογκόλ που έχει βάλλει ποτέ κυβέρνηση.

Να ζητά δημοψήφισμα χωρίς λόγο και αιτία και να αναγκάζεται να εγκαταλείψει την εξουσία εξαιτίας του.

Προφανώς, η διαφαινόμενη επιθυμία της κυβέρνησης για αλλαγή στροφής στο θέμα του δημοψηφίσματος συνδέεται μ' αυτή την διαπίστωση.

Οποιοδήποτε κι αν είναι το πολιτικό κόστος από μια επώδυνη συμφωνία είναι πολύ μικρότερο από την ενδεχόμενη επικράτηση του ΝΑΙ με τον κυβερνητικό συνασπισμό απέναντι που οδηγεί σε απώλεια της εξουσίας.

Όμως, όλα αυτά ήταν λίγο-πολύ προβλέψιμα.

Συμπέρασμα; Καλές και χρήσιμες οι δημοσκοπήσεις αλλά ενίοτε κακός οδηγός στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων γιατί μπορεί να οδηγήσουν σε αυτογκόλ.

Dr. Money