Aλήθειες και μύθοι για τους πλειστηριασμούς α' κατοικίας

Το θέμα των «κόκκινων» δανείων συνιστά το μεγαλύτερο ίσως εμπόδιο στον δρόμο για την εφαρμογή των 49 προαπαιτουμένων και την εκταμίευση της υποδόσης των 2 δισ. ευρώ.

Είναι επίσης άμεσα συνδεδεμένο με το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Αν τα προβληματικά δάνεια δεν τιθασευτούν, οι τράπεζες θα χρειαστούν πιθανόν επιπλέον κεφάλαια σ' ένα χρόνο ή περισσότερο από σήμερα, και αυτή τη φορά δεν θα υπάρχουν ιδιώτες να βάλουν λεφτά.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση και οι δανειστές βρίσκονται σε συζητήσεις για το θέμα των «κόκκινων» δανείων, το οποίο είναι πολιτικά ευαίσθητο, με την ελληνική πλευρά να το συνδέει ευθέως πλέον με το προσφυγικό.

Όμως, τα αποτελέσματα μιας λεπτομερούς ανάλυσης των διαθέσιμων στοιχείων για το θέμα, που είχε γίνει στο υπουργείο Ανάπτυξης το 2014, είναι άκρως αποκαλυπτικά.

Εχουμε λοιπόν και λέμε.

Πρώτον, το μέσο καθαρό (μετά φόρων) εισόδημα που δήλωσαν εκείνοι που έχουν στεγαστικό δάνειο διαμορφώθηκε στις 24.000 ευρώ το 2013.

Στα ίδια περίπου επίπεδα διαμορφώθηκε το διάμεσο (median) καθαρό εισόδημα, δηλαδή εκείνο που διαχωρίζει το 50% των δανειοληπτών από το άλλο 50%.

Από την άλλη πλευρά, το μέσο εισόδημα μετά φόρων για το σύνολο των φορολογουμένων διαμορφώθηκε στις 13.700 ευρώ περίπου.

Κοινώς, οι ανωτέρω δανειολήπτες έχουν πολύ υψηλότερο εισόδημα κατά μέσο όρο σε σχέση με το μέσο εισόδημα του συνόλου των φορολογουμένων.

Φυσικά, πάντοτε υπάρχουν εξαιρέσεις, δηλαδή δανειολήπτες στεγαστικών που βγάζουν λιγότερα από τον μέσο όρο του συνόλου.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι το μέσο καθαρό εισόδημα που δήλωσαν οι φορολογούμενοι με ιδιόκτητο σπίτι αλλά χωρίς δάνειο ανήλθε σε 16.700 ευρώ το 2013.

Επίσης, το μέσο καθαρό εισόδημα των φορολογουμένων που είναι ενοικιαστές διαμορφώθηκε στις 14.100 ευρώ το 2013.

Τα εισοδήματα δεν θα πρέπει να διαφοροποιήθηκαν σημαντικά το 2014.

Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι οι φορολογούμενοι με ιδιόκτητο σπίτι που δεν έχουν λάβει δάνειο αντιπροσωπεύουν το 59% του συνόλου, ενώ οι ενοικιαστές το 17%. Δηλαδή 76% περίπου μεταξύ τους.

Όμως, το ποσοστό ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, αν υπολογιστούν και άλλες μικρές κατηγορίες.

Το ποσοστό των φορολογουμένων που δήλωσαν ότι έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο ανέρχεται στο 9% του συνόλου.

Με άλλα λόγια, εκείνοι που πήραν στεγαστικό δάνειο είναι πολύ λιγότεροι από εκείνους που δεν πήραν.

Το 9% περίπου έχει πάρει στεγαστικό έναντι 81% των υπολοίπων.

Τίθεται λοιπόν ένα ερώτημα: Είναι σωστό και ηθικό να προσπαθεί το κράτος να «προστατεύσει» από πλειστηριασμό 1ης κατοικίας τους ιδιώτες που δηλώνουν πολύ υψηλότερο εισόδημα σε σχέση με τους υπολοίπους και είναι μια σχετικά μικρή μειοψηφία;

Να πούμε εδώ ότι αν το κριτήριο ήταν αμιγώς εισοδηματικό και τοποθετείτο στις 35.000 ευρώ, όπως φέρεται να θέλει η κυβέρνηση, ο νόμος θα κάλυπτε το 80% όσων έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια.

Αν το ίδιο εισοδηματικό κριτήριο έπεφτε στις 20.000 ευρώ, η προστασία θα δινόταν στο 40% περίπου των δανειοληπτών.

Δεν θα ήταν πιο δίκαιο και σωστό, το εισοδηματικό κριτήριο για την προστασία της α' κατοικίας να έμπαινε κοντά στο μέσο καθαρό εισόδημα όλων των φορολογουμένων, δηλαδή τις 13.700 ευρώ, προσαυξημένες για τα παιδιά;

Με ποια λογική θα πρέπει να δίνεται προστασία σε δανειολήπτες με καθαρό εισόδημα π.χ. ύψους 35.000 ευρώ, και όχι στους ενοικιαστές με εισοδήματα 14.100 ευρώ;

Αναμφισβήτητα, το θέμα των «κόκκινων δανείων» είναι περίπλοκο.

Όμως, δεν θα απλοποιηθεί αν δεν επικρατήσει η κοινή λογική.

Dr. Money