Ενα δεύτερο χαρτί για την Ελλάδα!

Εχουμε τονίσει στο παρελθόν ότι το προσφυγικό αποτελεί μια εν δυνάμει απειλή, με δεδομένο τον κίνδυνο εγκλωβισμού μεγάλου αριθμού μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα, κάτι που θα μπορούσε να πυροδοτήσει κοινωνικές εντάσεις και να αυξήσει το οικονομικό βάρος.

Από την άλλη πλευρά, το προσφυγικό θα μπορούσε να αποτελέσει δυνατό χαρτί στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης, αν το χειριζόταν με επιδεξιότητα.

Κοινώς, να μην το χρησιμοποιήσει τόσο για να εξασφαλίσει χαλάρωση της δημοσιονομικής λιτότητας ή τη μετρίαση κάποιων μεταρρυθμίσεων, που θα έφερναν σε δύσκολη θέση τους δανειστές σ' αυτή τη φάση.

Aντίθετα, να το χρησιμοποιήσει για κάτι πιο συγκεκριμένο και μεγάλο, π.χ. μια μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους, ή την καταβολή ενός μεγάλου ποσού, π.χ. 1 με 2 δισ. ευρώ.

Όμως, όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση θα μπορεί για μερικούς μήνες τουλάχιστον να ποντάρει σ' ένα ακόμη χαρτί.

Εκείνο της Πορτογαλίας.

Όλα πλέον δείχνουν ότι η χώρα της Ιβηρικής θα βιώσει μια αύξηση της πολιτικής αβεβαιότητας τους επόμενους μήνες, που ίσως να έχει οικονομικές προεκτάσεις ή ακόμη χειρότερα μια νέα κρίση που θα μπορούσε να την οδηγήσει ξανά πίσω στο Μνημόνιο.

Πολλά θα εξαρτηθούν από την απόφαση του δεξιού προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο τελευταίος θα μπορούσε να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον ηγέτη των σοσιαλιστών, ή να συνεχίσει με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον κεντροδεξιό κ. Κοέλιο μέχρι τις επόμενες γενικές εκλογές. Οι τελευταίες θα πρέπει να διεξαχθούν μετά την πάροδο εξαμήνου.

Ο Αντόνιο ντε Κόστα, ηγέτης του σοσιαλιστικού κόμματος, θα μπορούσε να κληθεί να αναλάβει καθήκοντα πρωθυπουργού, ηγούμενος ενός συνασπισμού μεταξύ των σοσιαλιστών, του κομμουνιστικού κόμματος και του αριστερού μπλόκ.

Ο Ντε Κόστα έχει ταχθεί υπέρ του τερματισμού της λιτότητας, με αύξηση του κατώτατου μισθού, τη μη περαιτέρω μείωση των κρατικών δαπανών και την επιπλέον φορολόγηση των εισοδημάτων.

Όμως, δηλώνει έτοιμος να σεβαστεί τις κοινοτικές υποχρεώσεις της χώρας, π.χ. το δημοσιονομικό σύμφωνο και τον κανόνα για έλλειμμα μικρότερο από 3% του ΑΕΠ.

Σε κάποιους θυμίζει την υπόσχεση του Ελληνα πρωθυπουργού πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου να διατηρήσει τη χώρα στην ευρωζώνη, αλλά να τερματίσει τις πολιτικές λιτότητας και τα Μνημόνια.

Αν όμως η συμφωνία για τερματισμό της λιτότητας δεν τηρηθεί, ο αριστερός συνασπισμός, ο οποίος θα κατέχει τις 122 από τις 230 έδρες στη πορτογαλική Βουλή, θα κινδυνεύσει πιθανόν με κατάρρευση.

Αν η συμφωνία τηρηθεί, αυτό είναι πιθανό να οδηγήσει σε κλονισμό της εμπιστοσύνης των επενδυτών στα πορτογαλικά ομόλογα, με κίνδυνο η χώρα της Ιβηρικής να αποκοπεί από τις αγορές και να ζητήσει εκ νέου δανεικά από τον ESM.

Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις θα οδηγήσουν σε ενίσχυση της αβεβαιότητας, κάτι που δεν μπορούν να αγνοήσουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Όμως, αυτό συμφέρει την Ελλάδα, γιατί οποιαδήποτε απόφαση αφορά την Πορτογαλία θα λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις που θα έχει στη χώρα μας και το αντίστροφο.

Ως γνωστόν, είναι καλύτερα για μια χώρα σε καραντίνα να έχει παρέα παρά να είναι μόνη και δακτυλοδεικτούμενη.

Θεωρούμε λοιπόν ότι οι εξελίξεις στην Πορτογαλία μπορούν να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας.

Αρκεί το πορτογαλικό χαρτί να χρησιμοποιηθεί έξυπνα και σωστά, με στόχευση.

Dr. Money