Η «εύλογη» λύση για τους πλειστηριασμούς

Στην κυβέρνηση έχουν λάβει το μήνυμα σχετικά με τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την ανακεφαλαιοποίηση, αν δεν ολοκληρωθεί σύντομα η διαπραγμάτευση για τα εκκρεμή ζητήματα της πρώτης λίστας με τα ορόσημα.

Οι δανειστές το γνωρίζουν επίσης.

Όμως, τα βιβλία προσφορών δεν μπορεί να μένουν ανοικτά εσαεί, περιμένοντας πότε θα ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα.

Συνήθως, τα βιβλία κλείνουν μετά από δυο-τρεις, άντε τέσσερις μέρες, και οι τράπεζες προσπαθούν να αποφύγουν να είναι ανοικτά το Σαββατοκύριακο, επισημαίνουν οι επαΐοντες.

Διακυβεύονται λοιπόν πάρα πολλά για να μην υπάρξει συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, γεγονός που φέρνει σε δυσκολότερη θέση την ελληνική πλευρά, που είναι η αδύναμη της ιστορίας.

Δυστυχώς, αρκετά θέματα παραμένουν ανοικτά, παρά τη σύγκλιση στην οποία αναφέρεται το κυβερνητικό συμβούλιο οικονομικής πολιτικής.

Τα κριτήρια για προστασία από πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας παραμένουν το μεγαλύτερο εμπόδιο, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες.

Οι σχετικοί πλειστηριασμοί έχουν απελευθερωθεί από την 1η Ιανουαρίου του 2015, μετά τη λήξη του σχετικού νόμου που παρείχε οριζόντια προστασία.

Όμως, οι τράπεζες δεν έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ενέργειες.

Υπενθυμίζουμε ότι ο νόμος που έληξε στα τέλη του 2014 παρείχε προστασία, αν ικανοποιούνταν τα ακόλουθα κριτήρια:

H αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας δεν ξεπερνούσε τις 200.000 ευρώ, το καθαρό οικογενειακό εισόδημα ήταν μέχρι 35.000 ευρώ και η συνολική αξία κινητής και ακίνητης περιουσίας ήταν μικρότερη ή ίση με 270.000 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης και της κύριας κατοικίας).

Επιπλέον, το σύνολο των καταθέσεων και κινητών αξιών (εξαιρουμένων συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών προγραμμάτων) του οφειλέτη δεν υπερέβαινε τις 15.000 ευρώ από το σύνολο των 270.000 ευρώ.

Κατά τη διάρκεια αναστολής πλειστηριασμού, οι δανειολήπτες κατέβαλαν δόσεις ίσες με το 10% του καθαρού μηνιαίου εισοδήματός τους, όταν το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνούσε τις 15.000 ευρώ και ίσες με το 20% για ποσά άνω των 15.000 ευρώ.

Είναι προφανές ότι οι πιστωτές δεν επιθυμούν να ξαναδούν έναν τέτοιο νόμο.

Ως εκ τούτου, το κύριο μενού της διαπραγμάτευσης αφορά στα κριτήρια για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς όσων υπάγονται στον νόμο Κατσέλη.

Μαζί φυσικά με την ταχύτερη εκδίκαση αυτών των υποθέσεων, π.χ. σε 3 ή 6 μήνες αντί των 5 ή 10 χρόνων.

Οι επαΐοντες θεωρούν ότι είναι πιο εύκολο να υπάρξει συμφωνία στο κριτήριο της αντικειμενικής αξίας της πρώτης κατοικίας και σ' άλλα όπως το σύνολο των καταθέσεων.

Όπως αναφέρουν, το 75,5% των δανειοληπτών έχει πρώτη κατοικία με αντικειμενική αξία κάτω των 180.000 ευρώ και το 54% κάτω των 140.000 ευρώ, ενώ το 37% έχει κάτω των 120.000 ευρώ.

Όμως, το μεγάλο αγκάθι είναι το καθαρό οικογενειακό εισόδημα. Εκεί, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να αποδεχθεί ως μπούσουλα τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών, ισχυρίζονται οι επαΐοντες, για να υπάρξει ντιλ.

Κοινώς, εκείνες που απαιτούνται για μια αξιοπρεπή διαβίωση και κυμαίνονται μεταξύ 7.300 και 8.200 ευρώ για άγαμο, 12.000 με 14.000 ευρώ για ζευγάρι και 18.000 με 20.000 ευρώ ετησίως για έγγαμο με δύο παιδιά.

Μια ανοδική αναπροσαρμογή στα ανωτέρω νούμερα δεν μπορεί να αποκλεισθεί.

Πολύ περισσότερο όταν προστατεύεται το 30% των δανειοληπτών με τον συνδυασμό αντικειμενικής αξίας για πρώτη κατοικία στις 180.000 ευρώ και καθαρό οικογενειακό εισόδημα ύψους 24.000 ευρώ.

Αν το καθαρό οικογενειακό εισόδημα ανέλθει στις 30.000 ευρώ, το 42% των δανειοληπτών θα καλυφθεί σύμφωνα με τους γνωρίζοντες.

Να θυμίσουμε ότι ο κώδικας δεοντολογίας της κεντρικής τράπεζας για τη διαχείριση των προβληματικών δανείων αναφέρεται στις εύλογες δαπάνες διαβίωσης.

Υπό αυτές τις συνθήκες, μπορούμε να πούμε ότι οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης αποτελούν το «κλειδί» για να υπάρξει ντιλ σχετικά με το θέμα των πλειστηριασμών.

Dr. Money