Eπιβαρύνουμε τα παιδιά μας!

Αν όλοι οι Ελληνες έβγαιναν στη σύνταξη στα 65 τους, η ετήσια δαπάνη για συντάξεις γήρατος θα ήταν μειωμένη έως 8 δισ. ευρώ, ή περίπου 4%-4,5% του ΑΕΠ με βάση τα στοιχεία τους συστήματος Εργάνη.

Η χώρα θα είχε μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό, το δημόσιο χρέος θα θεωρείτο φερέγγυο και η χώρα θα είχε βγει από το μνημόνιο ή δεν θα είχε μπει καν.

Αν μάλιστα ο ανωτέρω κανόνας συνταξιοδότησης είχε ξεκινήσει να εφαρμόζεται πριν από πολλά χρόνια, η χώρα δεν θα είχε φθάσει σ' αυτά τα χάλια.

Φυσικά, πολλοί από τους σημερινούς συνταξιούχους θα ξεβολεύονταν και κάποιοι άλλοι θα έχαναν ψήφους.

Όμως, οι σημερινοί εργαζόμενοι και κυρίως οι νέοι θα είχαν λιγότερα βάρη να σηκώσουν, αφού η αναχρηματοδότηση και αποπληρωμή του δημόσιου χρέους θα απαιτούσε λιγότερους φόρους.

Οι ξένοι δανειστές θα ήταν επίσης χαρούμενοι αφού τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα θα λειτουργούσαν ως ένα είδος εγγύησης πως θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους.

Όμως, αυτό δεν συμβαίνει.

Και πώς θα μπορούσε να συμβεί, όταν η πλουσιοπάροχη συνταξιοδότηση με αντάλλαγμα ψήφους ήταν το σήμα κατατεθέν στην Ελλάδα, με την ανοχή των γενεών που δούλευαν.

Ο νέος γύρος μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού που ετοιμάζει η κυβέρνηση υπακούει στη λογική του περιορισμού της κρατικής χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος, για να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι.

Υπενθυμίζουμε ότι η εξοικονόμηση μέσω του συνταξιοδοτικού ανέρχεται σε 1,8 δισ. ευρώ τη διετία 2015-2016, εκ των οποίων 1,1 δισ. ευρώ περίπου αφορά το 2016.

Η μεταρρύθμιση στοχεύει στη διατηρησιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος και δεν θα είναι η τελευταία.

Όμως, η ιστορία τόσο των ελληνικών μεταρρυθμίσεων όσο και άλλων από άλλες χώρες της ΕΕ εμφανίζονται να οδηγούν στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των νέων και των παλαιών γενεών.

Κυρίως γιατί συνήθως ευνοούν τους σημερινούς συνταξιούχους έναντι των μελλοντικών, που είναι οι σημερινοί εργαζόμενοι.

Αυτό δείχνει, εκτός των άλλων, μια μελέτη του ινστιτούτου Bruegel για το θέμα του χάσματος των γενεών (intergenerational divide), που πολλοί θεωρούν ότι θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, η μελέτη δείχνει ότι οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό που έλαβαν χώρα οδήγησαν σε μια δραστική μεταβολή μεταξύ 2007 και 2013.

Κοινώς, η υπεροχή των μελλοντικών συνταξιούχων (εργαζομένων) έναντι των τότε συνταξιούχων με βάση το εισόδημα το 2007 ανατράπηκε πλήρως το 2013.

Αυτό σημαίνει ότι οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα επιβάρυναν περισσότερο τους εργαζόμενους και μελλοντικούς συνταξιούχους σε σχέση με τους εν ενεργεία συνταξιούχους.

Όμως, καμία μεταρρύθμιση δεν θα επιτύχει, αν οδηγεί σε διεύρυνση του χάσματος των γενεών.

Dr. Money