To «κόλλημα» του ΔΝΤ με 1% ανάπτυξη

H πρόβλεψη του ΔΝΤ για μέσο ρυθμό ανάπτυξης της Ελλάδας 1% τα επόμενα 40-50 χρόνια μπορεί να μην είναι σωστή. Όμως, χαλάει τη σούπα όσων θα ήθελαν να κλείσουν την αξιολόγηση με χρόνια υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και λίγα μέτρα για το χρέος.

Δημοσιεύθηκε: 31 Μαΐου 2017 - 08:05

Dr Money

Στους προσεκτικούς παρατηρητές είναι γνωστό εδώ και μήνες -Ιανουάριο- ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως η ελληνική οικονομία μπορεί να αναπτυχθεί με ρυθμό 1% μακροπρόθεσμα.

Θυμίζουμε ότι το Ταμείο είχε υποβαθμίσει την πρόβλεψή του στο 1% από 1,25% προηγουμένως, προκαλώντας τις αντιδράσεις των κ.κ. Στουρνάρα και Τσακαλώτου, που είχαν ζητήσει διευκρινίσεις χωρίς να τις λάβουν.

Τουλάχιστον, δημοσίως.

Στους πιο ενημερωμένους ήταν επίσης γνωστό ότι το Ταμείο επέμενε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο 1%, παρά τις πιέσεις που ασκούνταν από ευρωπαϊκής πλευράς -πρωτίστως από το Βερολίνο.

Ο λόγος ήταν απλός.

Αν το Ταμείο ανέβαζε τον πήχη στο 1,3%, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί φερέγγυο με την εφαρμογή των μέτρων ελάφρυνσης του Eurogroup του Μαΐου 2016, σύμφωνα με ένα από τα τρία σενάρια του ESM.

Σ’ αυτή την περίπτωση, όλοι θα ήταν ευτυχισμένοι και ιδιαίτερα το Βερολίνο.

Ολα δείχνουν ότι το Ταμείο θα επιμείνει στο 1%, πιέζοντας το Βερολίνο για πιο γενναία μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, ενώ ταυτόχρονα θα αφήνει ανοικτό την πόρτα αποχώρησης στο μέλλον.

Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας τις επόμενες δεκαετίες.

Οι περισσότεροι πιθανόν θα βρούν το 1% ιδιαίτερα χαμηλό.

Όμως, η εκτίμηση του ΔΝΤ δεν είναι τυχαία.

Βασίζεται σε συγκεκριμένες υποθέσεις για τα δημογραφικά της Ελλάδας, τις επενδύσεις και τη συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας, που είναι συνάρτηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Το Ταμείο ξεκινά με την υπόθεση ότι το εργατικό δυναμικό θα μειωθεί κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες μέχρι το 2060, ενώ η χώρα θα συνεχίσει να ταλανίζεται από υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Το ΔΝΤ εκτιμά τη διαρθρωτική ανεργία, που δεν συνδέεται με τις αυξομειώσεις της οικονομικής δραστηριότητας, γύρω στο 20%.

Συμπεραίνει λοιπόν ότι το ποσοστό ανεργίας θα χρειασθεί πολλά χρόνια για να μειωθεί σημαντικά.

Κοντολογίς, η συνεισφορά του εργατικού δυναμικού στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μακροχρόνια θα είναι αρνητική.

Αντίθετα, η συνεισφορά του φυσικού κεφαλαίου στον ρυθμό ανάπτυξης εκτιμάται πως θα είναι θετική μεν αλλά μικρή.

Κι αυτό γιατί το ΔΝΤ προβλέπει μεν ανάκαμψη των επενδύσεων μεσοπρόθεσμα, αλλά δεν θεωρεί πιθανό να φθάσουν τα επίπεδα προ κρίσης.

Ενας λόγος είναι η έλλειψη επαρκούς τραπεζικής χρηματοδότησης για πολλά χρόνια καθώς οι τράπεζες προσπαθούν να μειώσουν το στοκ των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Τέλος, η μη ικανοποιητική υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές προϊόντων δεν πρόκειται να οδηγήσει τη μέση αύξηση της συνολικής παραγωγικότητας (TFP) πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης μεσοπρόθεσμα.

Ο συνδυασμός των υποθέσεων για εργατικό δυναμικό, φυσικό κεφάλαιο (μηχανήματα κ.λπ.) και την παραγωγικότητα της οικονομίας οδηγεί τους οικονομολόγους του ΔΝΤ στο συμπέρασμα ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί με 1% μακροχρόνια.

Ακόμη κι αν κάποιος θεωρήσει πως πρόκειται για «κόλλημα» του Ταμείου, δεν θα πρέπει να παραγνωρίσει πως είναι ουσιαστικά ο μοναδικός παράγοντας πίεσης στο Βερολίνο για μια πιο ουσιαστική διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.