Οι αγοραστές των εταιρικών ομολόγων έχουν δικαιώματα!

H αναθέρμανση της αγοράς εταιρικών ομολόγων είναι καλό νέο για τις επιχειρήσεις, την οικονομία και τους αναδόχους των εκδόσεων. Κάποτε θα πρέπει όμως να είναι καλό νέο και για τους ομολογιούχους.

Δημοσιεύθηκε: 21 Ιουλίου 2017 - 08:19

Dr Money

Οι αγοραστές των εταιρικών ομολόγων έχουν δικαιώματα!

Σε μια οικονομία όπως η ελληνική, που η ρευστότητα αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία, η εξεύρεση άλλων μορφών χρηματοδότησης εκτός του παραδοσιακού τραπεζικού κλάδου από εταιρείες αποτελεί αναγκαιότητα.

Μ’ αυτό τον τρόπο, οι επιχειρήσεις διαφοροποιούν τις πηγές δανεισμού τους και μπορούν να αντλήσουν φρέσκο χρήμα με ενίοτε πολύ ελκυστικό επιτόκιο.

Όμως, πίσω από όλα αυτά «κρύβονται» κάποια άλλα πράγματα, που καλό θα ήταν να ξέρουμε.

Είναι γνωστό ότι αρκετές επιχειρήσεις που δανείζονται εκδίδοντας εταιρικά ομόλογα, χρησιμοποιούν μέρος από αυτά τα χρήματα για να εξοφλήσουν δάνεια που είχαν λάβει στο παρελθόν από τις τράπεζες.

Ουδέν μεμπτόν αλλά υπάρχει μια σημαντική διαφορά.

Τα δάνεια από τις τράπεζες έχουν συνήθως εμπράγματες ασφάλειες (secured), π.χ. ακίνητα κ.τ.λ.

Αντίθετα, τα εταιρικά ομόλογα δεν έχουν εμπράγματες ασφάλειες (unsecured) και βασίζονται στην ικανότητα του εκδότη να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Yπό αυτή την έννοια, το εταιρικό ομόλογο που έχει ίδιες χρηματικές ροές με ένα τραπεζικό δάνειο ενέχει μεγαλύτερο ρίσκο.

Θα έπρεπε λοιπόν να προσφέρει υψηλότερο συγκριτικά επιτόκιο.

Όμως, εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο απ’ όσο καταλαβαίνουμε.

Κατά την άποψή μας, οι ανάδοχοι των εκδόσεων έχουν ευθύνες καθώς κοιτάζουν το συμφέρον των εταιρειών αλλά όχι των ομολογιούχων.

Φυσικά, δεν είναι το μοναδικό ζήτημα που έχει προκύψει.

Σε κάποιες περιπτώσεις, εισηγμένες εταιρείες δανείσθηκαν ποσά πουλώντας εταιρικά ομόλογα και χρησιμοποίησαν μέρος από αυτά για να συμμετάσχουν σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου θυγατρικής τους.

Σε ανεπτυγμένες αγορές με ισχυρό σύστημα εποπτείας, μια τέτοια συναλλαγή θεωρείται related party transaction και η αντίστοιχη Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς παρεμβαίνει, ζητώντας επιπλέον πληροφόρηση.

Επιπλέον, ζητά να υπάρξει αποτίμηση της θυγατρικής από τρίτο ανεξάρτητο εκτιμητή, όπως μια ελεγκτική εταιρεία, για την καλύτερη ενημέρωση των δυνητικών αγοραστών των ομολόγων.

Είναι προφανές ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στη χώρα μας δεν έκανε κάτι από τα ανωτέρω για να «βοηθήσει» τους ενδιαφερόμενους αγοραστές των εταιρικών ομολόγων.

Ένα άλλο ζήτημα που προκύπτει από τις πωλήσεις εταιρικών ομολόγων είναι κατά πόσο συμφέρουν τις τράπεζες.

Η απάντηση θα ήταν πιθανόν καταφατική, αν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που έμπαιναν στα τραπεζικά ιδρύματα προερχόταν από τα στρώματα ή το εξωτερικό.

Όμως, τα περισσότερα λεφτά προέρχονται από τραπεζικές καταθέσεις.

Στο μέτρο που οι εταιρείες χρησιμοποιούν τα λεφτά από τις εκδόσεις εταιρικών ομολόγων για να αποπληρώσουν τραπεζικά δάνεια, συμβαίνουν τα εξής τινά.

Πρώτον, συμπιέζονται οι καταθέσεις.

Δεύτερον, μειώνονται τα σταθμισμένα για ρίσκο στοιχεία ενεργητικού των τραπεζών, με αποτέλεσμα να βελτιώνονται οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειάς τους.

Τρίτον, το ξεπλήρωμα των δανείων σημαίνει πως οι τράπεζες χάνουν το spread που χρέωναν και πιθανόν τους καλούς πελάτες.

Επιπλέον, οι τράπεζες δεν μπορούν να προσδοκούν επιπλέον εισόδημα.

Όμως, οι ίδιες μπορούν να ελπίζουν στην είσπραξη κάποιας αμοιβής από τη διάθεση των εταιρικών ομολόγων και φυσικά μπορούν να παρέμβουν στην αλλαγή πτυχών της συμφωνίας.

Και φυσικά τα έσοδα των τραπεζών από το πιθανό market making.

Ολα τα ανωτέρω έχουν τη σημασία τους.

Αν όμως πρόκειται να μείνουμε σε ένα από τα ανωτέρω θέματα, αυτό θα ήταν τα επιτόκια των εταιρικών ομολόγων.

Πολύς κόσμος θεωρεί ότι τα εταιρικά ομόλογα είναι ελκυστικά επειδή έχουν υψηλότερα επιτόκια σε σχέση με τις καταθέσεις.

Όμως, όσοι τα αγοράζουν, αγνοούν άλλα θέματα όπως τη χρήση της απόδοσης μέχρι την ανάκληση του ομολόγου (yield to call) αντί της απόδοσης μέχρι τη λήξη.

Δεν γνωρίζουμε πώς θα ενεργούσαν οι ομολογιούχοι, αν γνώριζαν τα προαναφερθέντα.

Όμως, οι ομολογιούχοι θα πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής από όλους του εμπλεκόμενους, π.χ. αναδόχους, εκδότριες εταιρείες και τράπεζες.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.