Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα

Το υψηλό χρέος μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο στο ρυθμό ανάπτυξης και στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Τα νέα δεν είναι ευχάριστα και δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε: 18 Αυγούστου 2017 - 07:49

Dr Money

Η Ελλάδα είναι η χώρα της Ευρωζώνης με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ.

Όμως, δεν είναι η μοναδική.

Ιταλία και Πορτογαλία βρίσκονται σήμερα εκεί που βρισκόταν η χώρα μας το 2009. Κοντά και πάνω από το 130% του ΑΕΠ.

Μερικοί ειδήμονες προσπαθούν να εξορκίσουν το υψηλό χρέος, δίνοντας έμφαση στις ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες ως προς το ΑΕΠ αντί για τον λόγο δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ.

Ισως γιατί βολεύει αυτή την εποχή αφού το κόστος δανεισμού έχει μειωθεί δραστικά, βοηθούντων των μεγάλων αγορών χρέους από μεγάλες κεντρικές τράπεζες όπως η ΕΚΤ και η Fed.

Όμως, όλοι γνωρίζουν ότι σε κάποιο σημείο, ίσως σε ένα ή δυο ή τρία ή πέντε χρόνια, τα επιτόκια και οι αποδόσεις θα αυξηθούν σημαντικά από τα τωρινά πολύ χαμηλά επίπεδα.

Η ομαλοποίηση των επιτοκίων θα αυξήσει σημαντικά τις ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες για τις χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος και το πρόβλημα θα ξανακάνει την εμφάνισή του για όσους θα το έχουν ξεχάσει.

Όμως, οι χώρες δεν έχουν μόνο δημόσιο χρέος.

Εχουν και ιδιωτικό χρέος. Αυτό που χρωστάνε νοικοκυριά, επιχειρήσεις και τράπεζες.

Αν το δημόσιο χρέος προστεθεί στο ιδιωτικό, το συνολικό χρέος αυξάνεται κατακόρυφα ως προς το ΑΕΠ και όχι μόνο στις χώρες της ευρωζώνης.

Το παγκόσμιο χρέος εκτιμάται πως σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ξεπερνώντας το 325% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Μεγάλο ρόλο σ’ αυτή την εξέλιξη παίζουν οι αναδυόμενες οικονομίες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κίνα αντιπροσωπεύει πάνω από το 15% του παγκόσμιου χρέους σήμερα έναντι μόλις 3,5% το 2007.

Εκτός από την Κίνα, σημαντική συμβολή έχουν επίσης η Χιλή, η Τουρκία και η Κολομβία.

Η Ρωσία και η Ουγγαρία βρίσκονται σε άλλο μήκος κύματος αφού έχουν δει το χρέος τους να μειώνεται ως προς το ΑΕΠ.

Όμως, δεν είναι το δημόσιο χρέος που κάνει την διαφορά αλλά το ιδιωτικό χρέος των νοικοκυριών και των μη χρηματοοικονομικών επιχειρήσεων.

Σε αρκετές χώρες, το συγκεκριμένο χρέος είναι σε ξένο νόμισμα και τις περισσότερες φορές είναι σε δολάρια.

Εδώ πρωταγωνιστούν η Τουρκία, η Μαλαισία, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία.

Αναμφισβήτητα, κάθε χώρα είναι διαφορετική ενώ το ίδιο ισχύει για κάθε τομέα της οικονομίας.

Όμως, η αύξηση του χρέους έχει αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα στην αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας κάποιων χωρών.

Οσο μάλιστα αυξάνεται το χρέος τόσο οι ανησυχίες θα ενισχύονται.

Βραχυπρόθεσμα, η μόχλευση είναι ένα τρόπος για τονωθεί η καταναλωτική δαπάνη σε μια εποχή που οι μισθοί αυξάνονται με το σταγονόμετρο.

Όμως, η αύξηση του χρέους θα έχει αρνητικές συνέπειες στο ρυθμό ανάπτυξης μεσομακροπρόθεσμα και θα υπονομεύσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα με το συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο χρέος και στην Ελλάδα το γνωρίζουμε πολύ καλά.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.