Oταν λείπει το Βερολίνο, χαίρεται η Ουάσινγκτον!

Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω, λέει ένα απόφθεγμα. Αν όμως ο αρχηγός απουσιάζει, μπορεί είτε κάθε αξιωματικός να τραβήξει τον δρόμο του είτε να πελαγώσουν και να επιβληθεί το ξένο στρατόπεδο.

Δημοσιεύθηκε: 6 Οκτωβρίου 2017 - 07:56

Dr Money

Oταν λείπει το Βερολίνο, χαίρεται η Ουάσινγκτον!

Είναι λίγο-πολύ γνωστό ότι τo εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία έχει προκαλέσει ένα μούδιασμα στα κέντρα αποφάσεων στην ΕΕ καθώς δεν ήταν το αναμενόμενο.

Ολοι γνωρίζουν ότι ο σχηματισμός της νέας γερμανικής κυβέρνησης μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο, ίσως μήνες, καθώς θα πρέπει να συμφωνήσουν οι χριστιανοδημοκράτες με τους φιλελεύθερους και τους πράσινους.

Το 2013, που υπήρχε ο μεγάλος συνασπισμός, η κυβέρνηση σχηματίσθηκε τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.

Δεν θα χρειασθεί τον ίδιο χρόνο ή περισσότερο, αυτή τη φορά, που εμπλέκονται τρία κόμματα, αν φυσικά οι διαβουλεύσεις τελεσφορήσουν;

Αυτό δεν σημαίνει πως η Γερμανία και τα άλλα κοινοτικά όργανα δεν θα λειτουργούν ενδιάμεσα. Κάθε άλλο.

Όμως, όλοι γνωρίζουν ότι η Γερμανία έχει τον τελευταίο λόγο στα κοινοτικά δρώμενα. Αν αυτή δεν δώσει το πράσινο φως σε κρίσιμα ζητήματα, δεν προχωράνε.

Οσο κι αν οι Γερμανοί θέλουν να αποποιηθούν τον ρόλο του ηγεμόνα ή του ηγέτη της ευρωζώνης, η αλήθεια είναι πως ηγούνται με τις πράξεις τους τόσο της ευρωζώνης όσο και της ΕΕ.

Γιατί αναφερθήκαμε σ’ αυτό το θέμα;

Όπως έχουμε επισημάνει σε παλαιότερο άρθρο, το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία σημαίνει πως απομακρύνονται οι πιθανότητες να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα πριν το καλοκαίρι του 2018.

Το σχέδιο για τη μετάβαση στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (ΕΝΤ) θα πρέπει να περιμένει.

Όμως, υπάρχουν κι άλλες συνέπειες και έχουν αρχίσει να γίνονται ορατές σε κάποιους από αυτούς που συμμετέχουν στις συζητήσεις με τους πιστωτές για ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος.

Ως συνήθως, κανείς δεν δίνει τόση σημασία στην Κομισιόν, εκτός ίσως από την ελληνική πλευρά. Κι αυτό γιατί όλοι θεωρούν την Κομισιόν πολιτικοποιημένο όργανο.

Από την πλευρά της, η ΕΚΤ δείχνει σχεδόν αδιαφορία για τα άλλα ζητήματα εκτός από εκείνα που αφορούν τις ελληνικές τράπεζες ενώ ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) δεν έχει την εμπειρία για να ηγηθεί.

Στο παρελθόν, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί γνώριζαν ότι θα μπορούσαν να απευθυνθούν στο Βερολίνο για καθοδήγηση, όταν ο κόμπος έφτανε στο χτένι.

Όμως, στο Βερολίνο υπάρχει κατά κάποιο τρόπο κενό εξουσίας αυτή την περίοδο, που ίσως διαρκέσει για αρκετά μεγαλύτερο διάστημα μέχρις ότου σχηματισθεί νέα κυβέρνηση.

Σ’ αυτό το σκηνικό, το ΔΝΤ θα μπορούσε να αναλάβει τα ηνία των διαπραγματεύσεων, παρότι δεν βάζει λεφτά, και να προάγει την ατζέντα του.

Κοινώς, να πιέσει για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, κεφαλαιακή ένεση στις ελληνικές τράπεζες, έστω και χωρίς το διαγνωστικό τεστ (AQR), και ίσως νέες, επιπρόσθετες μεταρρυθμίσεις.

Κάτι τέτοιο ίσως δημιουργούσε προβλήματα στις διαπραγματεύσεις για την τρίτη αξιολόγηση και όχι μόνο.

Πόσο μάλλον αν ο νέος Γερμανός υπουργός Οικονομικών προερχόταν από το κόμμα των ελεύθερων δημοκρατών.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η αίσθηση της «απουσίας» του Βερολίνου στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο ίσως ισχυροποιήσει τη θέση της Ουάσινγκτον (ΔΝΤ) στις διαβουλεύσεις για το ελληνικό θέμα, περιπλέκοντας τα πράγματα.

Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει αν οι ανωτέρω ανησυχίες-προβληματισμοί έχουν βάση.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.