O δημοσιονομικός κόφτης και το μυστήριο!

Η Ελλάδα μπορεί να ξεπεράσει τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2017, αλλά η πρόκληση για την επόμενη χρονιά είναι μεγαλύτερη. Τι γίνεται όμως με τον δημοσιονομικό κόφτη;

Δημοσιεύθηκε: 20 Οκτωβρίου 2017 - 07:50

Dr Money

O δημοσιονομικός κόφτης και το μυστήριο!

Aν οι ειδικοί έχουν δίκιο, τα έσοδα του προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης θα ξεπεράσουν φέτος τις δαπάνες εξαιρουμένων των τόκων, κατά ένα ποσό που θα είναι ισοδύναμο με 2%-3% του ΑΕΠ.

Οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις τοποθετούν το πρωτογενές πλεόνασμα μεταξύ 2,1% και 2,5% του ΑΕΠ φέτος.

Με δεδομένο ότι ο στόχος είναι 1,75% του ΑΕΠ το 2017, το εύρος της υπέρβασης θα κυμαίνεται μεταξύ 0,35-0,75 της μονάδας του ΑΕΠ, δηλαδή 600 εκατ. με 1,3 δισ. ευρώ περίπου, αν η κυρίαρχη άποψη στην αγορά είναι σωστή.

Θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι ένα σημαντικό κομμάτι θα κατευθυνθεί στην αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και ένα άλλο κομμάτι στους ανέργους κ.λπ., αφού αυτή είναι η πρόθεση των θεσμών.

Από την εικόνα που έχουμε, οι δανειστές κατέστησαν σαφή χθες τη θέση τους ως προς τη διάθεση του αποκαλούμενου υπερπλεονάσματος και δεν συμβαδίζει με τη δημοσίως εκφρασθείσα πρόθεση της κυβέρνησης να διανείμει 1.000 ευρώ σε 1 εκατ. άτομα.

Αν όμως το θέμα φέτος είναι η αναδιανομή της εκτιμώμενης υπέρβασης του δημοσιονομικού στόχου του 2017, το μεγάλο ζήτημα για την επόμενη χρονιά είναι η επίτευξη του φιλόδοξου στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.

Ένα δυνητικό εργαλείο είναι ο περίφημος δημοσιονομικός κόφτης, για τον οποίο είχε γίνει μεγάλη συζήτηση όταν εισήχθηκε στο πρόγραμμα για πρώτη φορά, με σκοπό να διασφαλίσει την επίτευξη των στόχων.

Ο κόφτης δεν χρειάσθηκε να χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα, όμως παραμένει στο οπλοστάσιο των δανειστών μέχρι το τέλος του τωρινού προγράμματος.

Να θυμίσουμε ότι ο δημοσιονομικός κόφτης εισήχθηκε για να γεφυρώσει τις διαφορές στις εκτιμήσεις για το πλεόνασμα μεταξύ του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών.

Παρ’ όλα αυτά, το ΔΝΤ δεν πίστευε ότι ο κόφτης ήταν το ιδανικό εργαλείο γι’ αυτό τον σκοπό, όπως εξηγούν στελέχη του.

Τόσο γιατί η ακριβής απόκλιση από τον δημοσιονομικό στόχο θα ήταν μετρήσιμη την επόμενη χρονιά όσο και -το κυριότερο- γιατί δεν πιστεύει ότι οι οριζόντιες περικοπές είναι αποτελεσματικές.

Από τη στιγμή που το Ταμείο ζήτησε και η ελληνική πλευρά αποδέχθηκε να νομοθετήσει νέα μέτρα λιτότητας ίσα με 2% του ΑΕΠ, το ΔΝΤ είναι ικανοποιημένο και δεν θέτει θέμα δημοσιονομικού κόφτη.

Αλλωστε, ο δημοσιονομικός στόχος στο δικό του πρόγραμμα με την Ελλάδα είναι για πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ το 2018 και τον θεωρεί εφικτό.

Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι έχουν δεσμευθεί ότι η Ελλάδα θα χρηματοδοτείται κανονικά από τον ESM ακόμη κι αν χάσει τον στόχο, στο μέτρο που υλοποιεί τις μεταρρυθμίσεις.

Όμως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι Ευρωπαίοι θα καθίσουν με σταυρωμένα χέρια και δεν θα θυμηθούν τον κόφτη, αν διαπιστώσουν ότι η Ελλάδα χάνει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018.

Φυσικά, η κατάσταση είναι λίγο περίπλοκη, γιατί το έτος κλείνει στις 31 Δεκεμβρίου αλλά το τρίτο μνημόνιο τελειώνει, καλώς εχόντων των πραγμάτων, τον Αύγουστο του 2018.

Σε κάποιο βαθμό, λοιπόν, η απόφαση των Ευρωπαίων δανειστών θα έχει πολιτικά χαρακτηριστικά.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, η ενεργοποίηση ή μη του δημοσιονομικού κόφτη αποτελεί μυστήριο.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.