Κρατάτε μικρό καλάθι

Οι τράπεζες έχουν κάθε λόγο να επιδιώκουν την εύρυθμη λειτουργία των ηλεκτρονικών δημοπρασιών, για να μειώσουν το μεγάλο απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Όμως, τα πράγματα δεν είναι απλά και το τελικό αποτέλεσμα μετράει.

Δημοσιεύθηκε: 10 Νοεμβρίου 2017 - 07:50

Dr Money

Αν οι πληροφορίες μας είναι σωστές, ο σύλλογος των συμβολαιογράφων θα συγκαλέσει νέα γενική συνέλευση και θα θέσει ξανά σε ψηφοφορία το θέμα της συνέχισης ή μη της αποχής μέχρι τα τέλη του έτους.

Στην προηγούμενη γενική συνέλευση είχε επικρατήσει η πρόταση για αποχή με πολύ μικρή διαφορά, δύο ή τριών ψήφων.

Ενας συμβολαιογράφος που ήταν παρών και φέρεται να είχε εξουσιοδοτηθεί από δύο άλλους να ψηφίσει υπέρ της διενέργειας των πλειστηριασμών δεν το έκανε για τον όποιο λόγο, με το γνωστό αποτέλεσμα.

Όμως, οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις θεωρούν πιθανό να αλλάξει το αποτέλεσμα αυτή τη φορά, με δεδομένη τη συμφωνία με την κυβέρνηση για αυστηροποίηση του πλαισίου προστασίας με αυτεπάγγελτες διώξεις και τις πιεστικές ανάγκες για έσοδα.

Υπάρχουν λοιπόν αυξημένες πιθανότητες να ξεκινήσουν αυτή τη φορά οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί στο τέλος του Νοέμβρη.

Πρόκειται για ένα πρώτο βήμα.

Όμως, το τελικό αποτέλεσμα μετράει εδώ. Κοινώς, η συμβολή των πλειστηριασμών στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Κυρίως, μέσω του εκφοβισμού όσων δανειοληπτών μπορούν να πληρώσουν αλλά έχουν επιλέξει συνειδητά να μην το κάνουν.

Οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι οι πλειστηριασμοί θα είναι καταλύτης, καθώς ανεβάζουν τους μπαταχτσήδες σε σχετικά υψηλά νούμερα, κάπου μεταξύ 20% και 30% του συνόλου και επιπλέον θεωρούν ότι θα ανταποκριθούν σε μεγάλο βαθμό, προχωρώντας σε ρυθμίσεις για να μη χάσουν τα σπίτια τους.

Όμως άλλοι, συμπεριλαμβανομένων ημών, δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη.

Προσωπικά, εκτιμούμε ότι θα υπάρξει μεν ένα θετικό αποτύπωμα, αλλά θα είναι σχετικά περιορισμένο για συγκεκριμένους λόγους και εξηγούμαστε.

Κατ’ αρχάς οι τράπεζες έχουν επιλέξει να ξεκινήσουν με χαμηλό τέμπο, δηλαδή να βγάζουν στο σφυρί περιορισμένο αριθμό ακινήτων.

Ηδη, το όριο των 300.000 ευρώ σε αντικειμενική αξία για κατοικίες που έχει μπει για προφανείς λόγους περιορίζει την γκάμα. Όμως, αυτό μπορεί και πιθανόν θα αλλάξει στο μέλλον.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο, σύμφωνα με άτομα που έχουν ιδίαν αντίληψη του χαρτοφυλακίου των ακινήτων, είναι τα προβλήματα που έχει μεγάλο ποσοστό των τελευταίων.

Τα προβλήματα είναι κάθε είδους, π.χ. πολεοδομικά, τίτλοι κ.λπ.

«Πολύ μεγάλο κομμάτι και όχι απλώς η πλειοψηφία (των υποψήφιων προς πλειστηριασμό)» τονίζει ένα εξ αυτών, προσθέτοντας ότι η αναφορά σε πλειοψηφία συνιστά ωραιοποίηση.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το στοκ των ακινήτων που μπορεί να βγει στο σφυρί είναι περιορισμένο πέραν των άλλων περιορισμών, π.χ. αντικειμενική αξία.

Το επόμενο μεγάλο θέμα είναι η ζήτηση που θα υπάρξει γι’ αυτά τα ακίνητα.

Αρκετοί θεωρούν πως αν παραστεί ανάγκη, οι ίδιες οι τράπεζες ή θυγατρικές τους θα βγουν αγοραστές στις δημοπρασίες, όπως συνέβη στο παρελθόν, για να μην πέσουν πολύ οι τιμές και αναγκασθούν να πάρουν ζημίες στις εξασφαλίσεις.

Όμως, η εικασία βασίζεται στην υπόθεση ότι ο εποπτικός μηχανισμός της ΕΚΤ (SSM) δεν θα φέρει αντιρρήσεις σε κάτι τέτοιο. Πόσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς;

Ακόμη, η αγορά ακινήτων στις δημοπρασίες από τις ίδιες τις τράπεζες σημαίνει ότι αποδέχονται τη μεγαλύτερη στάθμιση (150%) που έχουν σε σχέση με τα δάνεια κατά τον υπολογισμό του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας.

Πέραν φυσικά της ενδεχόμενης ζημίας, αφού οι τιμές είναι οι εμπορικές και οι τράπεζες χρησιμοποιούν τους δείκτες ακινήτων της Τράπεζας της Ελλάδος.

Οι τελευταίοι υποεκτιμούν την πραγματική πτώση των τιμών στην αγορά κατά τη διάρκεια της κρίσης και επιπλέον αντιπροσωπεύουν τον μέσο όρο.

Είναι γνωστό ότι η πτώση στις ακριβότερες περιοχές που κατά τεκμήριο βρίσκονται τα μεγάλα, ακριβά αστικά ακίνητα σαν αυτά που θέλουν να δημοπρατήσουν οι τράπεζες, είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που αποτυπώνουν οι δείκτες.

Υπάρχει λοιπόν θέμα καταγραφής της ζημίας και κεφαλαιακής επιβάρυνσης, αν οι τράπεζες αγοράσουν ακίνητα στις δημοπρασίες. Και φυσικά, το κόστος για να τα «καθαρίσουν» κ.λπ.

Τέλος, υπάρχει το ερώτημα για τη στάση που θα κρατήσουν οι αποκαλούμενοι στρατηγικοί κακοπληρωτές.

Αν και είναι λογικό μερικοί από τους τελευταίους να σπεύσουν για να κάνουν ρύθμιση του δανείου τους, άλλοι θα επιλέξουν πιθανόν το ρευστό από το ακίνητο.

Ιδίως, όσοι έχουν λεφτά στο εξωτερικό, αφού τίθεται θέμα πόθεν έσχες.

Γι’ αυτούς τους λόγους και άλλους, η στήλη εκτιμά ότι η «συγκομιδή» των τραπεζών από τις δημοπρασίες ακινήτων θα έχει μεν κάποιο θετικό αντίκτυπο στη μείωση των προβληματικών ανοιγμάτων τους αλλά δεν θα κάνει τη διαφορά.

Η αυτοψία θα δείξει.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.