Οι μεγάλες μπίζνες της κλιματικής αλλαγής

«Από τον "Ιανό" στη Κεφαλονιά πάθαμε ζημιά 300-350 οικογένειες αλλά η κυβέρνηση έδωσε λεφτά σε κάπου 6.000, υπολογίζω. Η κλιματική αλλαγή είναι μεγάλη μπίζνα, τρώνε πολλοί», μας είπε πρόσφατα φίλος με καταγωγή από το νησί του Ιονίου.

Ξεκινήσαμε το σημερινό άρθρο με αυτόν γιατί δανεισθήκαμε την ατάκα του για τον τίτλο. Ο ίδιος θυμήθηκε επίσης τι είχε γίνει με τους σεισμούς στην Κεφαλονιά τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2014.  «Ένας σχετικά μικρός αριθμός σπιτιών, αποθηκών κ.λπ. έπαθαν ζημιές, ας πούμε 1.000, αλλά τα υπόλοιπα ήταν άθικτα. Όμως, η τότε κυβέρνηση χάρισε τον ΕΝΦΙΑ σε όλα τα σπίτια στο νησί, ας πούμε 30.000, για το 2014 και η επόμενη για το 2015, αν θυμάμαι καλά», συμπλήρωσε γελώντας.

Ως γνωστόν,  διάφορα οικονομικά συμφέροντα, π.χ. βιομηχανίες και συντεχνίες, προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη, πείθοντας την Κομισιόν και τις εθνικές κυβερνήσεις να περάσουν μέτρα προς όφελός τους με επίκληση της κλιματικής αλλαγής.

Το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης κτιρίων που χρειάζεται για τη μίσθωση ή την πώληση ακινήτων είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι οι επωφελούμενοι προσπάθησαν να πείσουν την Κομισιόν να έχει 5ετή ισχύ αντί για 10ετή, για να εισπράττουν προφανώς περισσότερα λεφτά. Δεν τα κατάφεραν τελικά. Άλλοι προσπάθησαν να πείσουν την ΕΕ να επιβάλει την έκδοση πιστοποιητικού για το νερό. Μη ρωτάτε πώς και γιατί. Τελικά, δεν πέρασε.   

Στην Ελλάδα, η οποία είναι κατ’ εξοχήν πελατειακό κράτος, είναι ακόμη πιο εύκολο να επιβληθούν μέτρα εναντίον της κλιματικής αλλαγής που συνοδεύονται από χαράτσια υπέρ συγκεκριμένων συντεχνιών.    

Τελευταίο παράδειγμα, η νομοθετική πρωτοβουλία δύο υπουργείων -Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής- για την πυροπροστασία ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου χωρίς διαβούλευση και χωρίς ενημέρωση του κοινού, που δείχνουν βιασύνη και προχειρότητα.

Η προχειρότητα είναι τέτοια ώστε υπόχρεοι είναι ακόμη και οι κάτοικοι πέριξ του Εθνικού Κήπου στο κέντρο της Αθήνας, σε ακτίνα 250-300 μέτρων. Κι αυτό γιατί ο Εθνικός Κήπος θεωρείται δάσος (!) από το κράτος μας.     

Στόχος ήταν η ανάπτυξη δύο ηλεκτρονικών πλατφορμών -η νέα μόδα-, όπου οι ιδιοκτήτες κατοικιών πλησίον ή εντός δασικών εκτάσεων και αστικών οικοπέδων θα έμπαιναν να δηλώσουν έως τις 31 Μαρτίου ότι τα έχουν καθαρίσει. Η νέα παράταση λήγει στις 30 Απριλίου αλλά μέχρι σήμερα οι πλατφόρμες δεν λειτουργούν.

Στην περίπτωση των κατοικιών, θα έπρεπε η δήλωση του ιδιοκτήτη να συνοδεύεται από μελέτη «ειδικού επιστήμονα» -αγνώστου επαγγέλματος και πιστοποίησης. Κοινώς, η κυβέρνηση επιβαρύνει πολλούς ιδιοκτήτες ακινήτων με νέο χαράτσι προς όφελος της συντεχνίας που η ίδια θα επιλέξει για να της μοιράσει χρήμα.   

Κι όλα αυτά για καλό σκοπό. Όμως, για την κεντρική διοίκηση, τους δήμους και γενικά τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης δεν ισχύει καμία υποχρέωση επί ποινή για τον καθαρισμό των δημόσιων χώρων.        

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να φροντίζουν και να καθαρίζουν τα οικόπεδα και τα σπίτια τους. Όμως, τι σημαίνει καθαρισμός; Να κοπούν τα δένδρα που είναι 3 ή 5 μέτρα από το σπίτι, όταν απαγορεύεται από τη Δασική Υπηρεσία;  Να είναι η βλάστηση μέχρι 5 ή 10 ή 20 εκατοστά πάνω από το έδαφος; Ποιος θα κάνει τόσους πολλούς καθαρισμούς σε μια χώρα που υπάρχει έλλειψη εργατικών χεριών εκτός των ιδιοκτητών; Παράνομοι μετανάστες που θα πληρώνονται μαύρα;   

Κι αν ρίξει κανά δυο βροχές και ξαναφυτρώσει η βλάστηση μετά από ένα μήνα ή ενάμιση και γίνει καταγγελία από γείτονα με τον οποίο έχουν τσακωθεί τι θα γίνει; Θα φάει πρόστιμο; Και αν δεν έχει να πληρώσει όλα αυτά, θα αρχίσουν οι κατασχέσεις από την εφορία;    

Σ’ ένα ακόμη θέμα, η κυβέρνηση εμφανίζεται να νομοθετεί πρόχειρα και να επιβαρύνει πολλούς ιδιοκτήτες σ’ ολόκληρη τη χώρα για να ευνοήσει συντεχνία ή συντεχνίες. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να προστατευθεί το περιβάλλον αλλά δεν συμβαδίζουν με τη λογική του πελατειακού κράτους που βάζει τα συμφέροντα των συντεχνιών πάνω από εκείνα των πολιτών.