Αντε μετά να σωθεί αυτή η χώρα...

Όπως λένε, κάθε κρίση έχει και τα θετικά της. Είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διαπιστώσει κάποιος τα λάθη του και να τα διορθώσει.

Ειδικότερα στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης, όλοι συμφωνούν πως ήταν επιβεβλημένο η κυβέρνηση να τοποθετήσει τους ικανότερους στις θέσεις εξουσίας, να δουλέψει καλύτερα η κρατική μηχανή, να μειωθεί η γραφειοκρατία, να παταχθούν φαινόμενα διαφθοράς, να περιοριστεί δραστικά η φοροδιαφυγή, να περικοπούν οι σπατάλες και πολλά άλλα.

Σήμερα όμως, μετά από επτά χρόνια κρίσης, ελάχιστα πράγματα φαίνεται πως έχουν αλλάξει στην Ελλάδα.
Και επίσης είναι ιδιαίτερα επίφοβο πως με αυτήν τη νοοτροπία, ακόμη και αν η κυβέρνηση καταφέρει να μας «βγάλει από το μνημόνιο», ή ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι κουρέψουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα τους χτυπήσουμε και πάλι την πόρτα για βοήθεια.

Μερικά απλά περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες μπορούν να σας πείσουν. Και είναι βέβαιο ότι κάθε ένας από εσάς θα μπορούσε να προσθέσει πολλά ακόμη.

• Οι εξαγωγές είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η ελληνική οικονομία και ένα μεγάλο εμπόδιο φαίνεται πως είναι το κόστος της ενέργειας. Και όμως, εδώ και χρόνια, κυβέρνηση και ενεργοβόρες βιομηχανίες δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν ούτε καν... στα νούμερα. Πληρώνετε πολύ χαμηλότερο κόστος ρεύματος από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λέει η κυβέρνηση, μας κοστίζει πολύ ακριβότερα από τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές μας, ισχυρίζονται οι βιομήχανοι. Και τελικά οι τελευταίοι για να αποδείξουν το (αυτονόητο) δίκιο τους κάλεσαν διεθνή οίκο(!) για να εκπονήσει σχετική έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοινώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα.

• Το ελεγκτικό συνέδριο εκδίδει μια απόφαση για την υπόθεση του «φιλικού διακανονισμού» μεταξύ ΟΛΠ και COSCO και η διοίκηση του (κρατικού) ΤΑΙΠΕΔ δεν μπορεί να συμφωνήσει με τη διοίκηση του (επίσης κρατικού...) ΟΛΠ για το πραγματικό περιεχόμενο της απόφασης του ελεγκτικού συνεδρίου! Να πούμε επίσης ότι τα δύο αυτά (κρατικά ελεγχόμενα...) όργανα μέχρι σήμερα έχουν διαφωνήσει σε περισσότερα πράγματα από όσα έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν!

• Συχνά ακούγεται η άποψη ότι στα υπουργεία πρέπει να τοποθετούνται υπουργοί που πριν αναλάβουν «γνωρίζουν από μέσα» το αντικείμενο, ώστε να λαμβάνουν σωστότερες αποφάσεις: Για παράδειγμα γιατροί στο Υγείας, νομικοί στο Δικαιοσύνης και οικονομολόγοι στο Οικονομικών. Ίσως αυτό να ήταν και ένα από τα κριτήρια με τα οποία τοποθετήθηκε στο υπουργείο Παιδείας ο πανεπιστημιακός κ. Αρβανιτόπουλος. Τα έκανε όμως μαντάρα! Πέραν όλων των άλλων, ήταν αυτός που εισηγήθηκε τον νόμο για τις ελεύθερες μεταγραφές των φοιτητών, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν προκληθεί τεράστια προβλήματα στον τρόπο λειτουργίας δεκάδων σχολών. Αντί να επιλύουμε προϋπάρχοντα προβλήματα, δημιουργούμε νέα! Κλασική περίπτωση ψήφισης ενός νόμου για τον οποίο κανείς δεν σκέφτεται προκαταβολικά πόση ζημιά και αναστάτωση μπορεί να φέρει...

• Παραμένουμε στον χώρο της παιδείας, όπου αποτελεί θέμα τηλεοπτικού διαλόγου για το αν η σύγκλητος του Πανεπιστημίου της Αθήνας θα μπορεί να συνεδριάζει ελεύθερα ή όχι...

• Στην περίπτωση της ρύθμισης των υποχρεώσεων προς το δημόσιο, είδαμε την πρώτη μερική αναθεώρησή του να κατατίθεται... μόλις δύο-τρεις μέρες μετά την ψήφιση του νόμου!

• Τέλος, αρκεί κάποιος να παρακολουθεί τα δελτία ειδήσεων για να διαπιστώσει ότι η φοροδιαφυγή και η διαφθορά εξακολουθούν να υπάρχουν σε εκτεταμένη βάση και να μαστίζουν την ελληνική κοινωνία. Παρά τους μηχανογραφικούς ελέγχους, παρά την αυστηροποίηση των ποινών, παρά τον αυξημένο αριθμό των καταγγελιών, παρά το γενικότερο κύμα κατακραυγής που έχει ξεσηκωθεί, όποια πέτρα και να σηκώσει κάποιος, διαπιστώνει πως κάτι βρόμικο εξακολουθεί να υπάρχει.

ΥΓ.: Διευθύνων σύμβουλος εισηγμένης έχει δηλώσει πως «δεν πρέπει να περιμένουμε από τους ξένους να είναι περισσότερο φιλέλληνες από εμάς», ενώ υψηλόβαθμο στέλεχος άλλης εταιρείας αναρωτιέται πώς με τέτοια νοοτροπία θα μπορούσε να σωθεί αυτή η χώρα.