Ασφαλιστικός κλάδος: Πόσο φταίει ο επόπτης;

Μετά από πολλά χρόνια, το θέμα της επαρκούς και αποτελεσματικής εποπτείας στον ασφαλιστικό κλάδο επανέρχεται εκ νέου στο προσκήνιο.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Από την προ ετών μεταβίβαση του εποπτικού ελέγχου στην Τράπεζα της Ελλάδος έως και μέχρι πρότινος, μόνο θετικά σχόλια είχαν ακουστεί, με κοινή συνισταμένη ότι «επιτέλους, διαθέτουμε μια αυστηρή Εποπτική Αρχή, γεγονός που λειτουργεί προς όφελος του κλάδου, των νοικοκυρεμένων ασφαλιστικών εταιρειών και φυσικά των πελατών μας».

Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό φούντωσαν οι συζητήσεις μεταξύ των παραγόντων της ασφαλιστικής βιομηχανίας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της Εποπτείας που ασκείται, καθώς το «λουκέτο» της Enterprise απλά ξεχείλισε το ποτήρι...

Φταίει τελικά η Τράπεζα της Ελλάδος, η οικονομική κρίση, οι κακές συνήθειες ορισμένων παραγόντων της εγχώριας αγοράς, ή μήπως τα «παράθυρα» του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, για τα λουκέτα και τις αβεβαιότητες των τελευταίων μηνών;

Η αγορά για παράδειγμα περιμένει με αγωνία τις εξελίξεις στην υπόθεση της International Life ΑΕΕΖ. Γιατί μπορεί το μεγαλύτερο μέρος των συμβολαίων της εταιρείας να έχει μεταφερθεί στην Εθνική Ασφαλιστική, αλλά αν δεν γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες, τότε (μικρό έστω) μέρος των υπόλοιπων συμβολαίων κινδυνεύει να «κουρευτεί» (αν επιλεγεί η λύση του Εγγυητικού Ταμείου του κλάδου Ζωής).

«Θεωρώ αυτονόητο ότι η Τράπεζα της Ελλάδος και το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς θα κάνουν τα πάντα προκειμένου ούτε ένας πελάτης να μη χάσει ούτε ένα ευρώ από τα λεφτά του, γιατί ο κλάδος δεν θα αντέξει κάτι τέτοιο μετά και την ιστορία της Ασπίδας», είχε αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στο Euro2day.gr ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννης Χατζηθεοδοσίου.

Επιπλέον, ανοιχτό παραμένει το ζήτημα της International Life ΑΕΓΑ, που προσπαθεί μήπως και καταφέρει να επιβιώσει, ενώ μόλις την Παρασκευή οι 142.000 ασφαλισμένοι της Enterprise Hellas ΕΠΕ πληροφορήθηκαν ότι η υπεύθυνη εταιρεία που είχε έδρα στο... Γιβραλτάρ «βάρεσε κανόνι».

Μέσα λοιπόν σ' αυτό το περιβάλλον, εύλογο είναι κάποιος να αναρωτηθεί αν η Εποπτική Αρχή κάνει καλά τη δουλειά της...

Προσωπική άποψη του γράφοντος είναι ότι όλοι όσοι (κυβερνητικοί παράγοντες και στελέχη ασφαλιστικών εταιρειών) σπεύσουν να κατηγορήσουν την Εποπτική Αρχή, θα πρέπει προηγουμένως να προχωρήσουν στην αυτοκριτική τους.

Ευθύνεται άραγε ο Επόπτης, όταν μετά το PSI η ελληνική πολιτεία αποφάσιζε να στηρίξει μόνο τις τράπεζες και όχι τις ασφαλιστικές εταιρείες;

Φταίει ο Επόπτης για τη μειωμένη ασφαλιστική παραγωγή της τελευταίας εξαετίας και για τις χαμηλές αποτιμήσεις των εγχώριων περιουσιακών στοιχείων;

Είναι υπαίτιος για τυχόν «παράθυρα» που αφήνει ορθάνοιχτα το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας των ΕΠΥ;

Υπήρξαν ή όχι, πολλές ασφαλιστικές εταιρείες που μπήκαν δυνατά στον χορό των ιδιαίτερα χαμηλών τιμολογίων στον κλάδο αυτοκινήτου;

Υπήρξαν ή όχι περιπτώσεις ασφαλιστικών εταιρειών που ενεπλάκησαν σε πανάκριβες μεταγραφές δικτύων;

Είδαμε να πωλούνται ασφαλιστήρια του κλάδου αυτοκινήτου ακόμη και μέσα από κουπόνια εφημερίδων.

Με άλλα λόγια, πέρα από τις σοβαρές ευθύνες των πολιτικών, υπήρξαν και κάμποσες ασφαλιστικές εταιρείες που με τη στάση τους και την πολιτική τους όχι μόνο δεν διευκόλυναν το έργο του Επόπτη, αλλά το δυσκόλεψαν κι από πάνω.

Από εκεί και μετά, όμως, υπάρχει μια σειρά ερωτημάτων που αναμφίβολα πρέπει να διερευνηθεί.

Θα μπορούσαν για παράδειγμα να έχουν υπάρξει ταχύτεροι και αποτελεσματικότεροι χειρισμοί στην περίπτωση του Ομίλου International Life, έτσι ώστε να μη φτάσουμε σήμερα να ζητάμε επώδυνες λύσεις στο... «και πέντε»;

Και τώρα ερχόμαστε στο ζήτημα των ΕΠΥ (τονίζοντας πως η λειτουργία των ΕΠΥ είναι νόμιμη και πως όλες οι εταιρείες του χώρου δεν είναι ίδιες):

• Αληθεύει ότι στην Ελλάδα είχαν πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη απ' ό,τι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης; Και αν ναι, γιατί;

• Ο Επόπτης δεν φοβόταν ότι τα τόσο χαμηλά τιμολόγια που ορισμένες από αυτές προσέφεραν, θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρόβλημα; Το ότι οι εταιρείες αυτές ελέγχονται από Επόπτες άλλων χωρών έδενε εντελώς τα χέρια του Έλληνα Επόπτη;

• Θα μπορούσε να μπει κάποιου είδους «κόφτης» που να επιβάλλει στις ΕΠΥ να μετατρέπονται σε θυγατρικές εταιρείες, ή γραφεία αντιπροσωπείας, από τη στιγμή που η παραγωγή τους υπερβαίνει ένα ποσό, ή ένα μερίδιο της τοπικής αγοράς;

Το πρώτο ζητούμενο είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να «σβήσουν τη φωτιά», προστατεύοντας όσο μπορούν τα συμφέροντα των πελατών, των διαμεσολαβούντων και του Επικουρικού Κεφαλαίου.

Αμέσως μετά θα πρέπει να ξεκινήσει ένας ειλικρινής διάλογος μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών, με στόχο να μην ξαναδούμε άλλο «κανόνι» στην ήδη πολύπαθη εγχώρια ασφαλιστική αγορά.