Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

ΔΗ.ΣΥ-ΣΥΡΙΖΑ: «Χαμηλώστε εσείς, να ψηλώσουμε εμείς… και βλέπουμε»

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή μεθοδική προετοιμασία για μία μελλοντική «συνάντηση» ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ; Οι ένθερμοι υποστηρικτές θεωρούν «πολύ πιθανή» τη δεύτερη εκδοχή, θέτουν προϋποθέσεις και ανοίγουν (υπόγειες) συζητήσεις.

ΔΗ.ΣΥ-ΣΥΡΙΖΑ: «Χαμηλώστε εσείς, να ψηλώσουμε εμείς… και βλέπουμε»

«Για να συζητήσουμε οποιασδήποτε μορφής συνεργασία, το βασικό... προαπαιτούμενο είναι ένα: να αρχίζει να διαφαίνεται το ‘τσουρούφλισμα’ του ΣΥΡΙΖΑ και η ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ. Για τώρα ξεχάστε το».

Η φράση αποδίδεται σε κορυφαίο παράγοντα της Χαριλάου Τρικούπη και φέρεται να την είπε σε (επίσης κορυφαίο) κυβερνητικό στέλεχος, πριν από περίπου ένα χρόνο. Οταν άρχισαν να πυκνώνουν οι σχετικές συζητήσεις ανάμεσα στους ένθερμους οπαδούς -και από τους δύο χώρους- του σεναρίου που ήθελε (ή θέλει...) την εγχώρια «προοδευτική σύμπραξη», ακολουθώντας τα χνάρια των ανάλογων προσπαθειών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι ενδεικτικό ότι η παραπάνω συνάντηση (των δύο κορυφαίων) τοποθετείται στον Μάρτιο, όταν ο Αλέξης Τσίπρας δέχθηκε πρόσκληση να παραστεί ως παρατηρητής στη συνάντηση κορυφής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, με αφορμή την κορύφωση, τότε, του προσφυγικού, παρότι το κόμμα του ανήκει στην «οικογένεια» της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι των συζητήσεων και των αναζητήσεων, με τις σχέσεις Μαξίμου - Χ. Τρικούπη να περνούν από σαράντα κύματα.

Εφτασαν στον «πάγο» τον Ιούλιο, όταν η Φώφη Γεννηματά έστριψε απότομα από τη διακηρυγμένη θέση της (και του κόμματός της) υπέρ της απλής αναλογικής και, από κει που είχε καταθέσει σχετική πρόταση νόμου, καταψήφισε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Ο νέος εκλογικός νόμος πέρασε μεν, αλλά χωρίς τις 200 ψήφους που θα τον καθιστούσαν εφαρμοστέο από τις επόμενες εκλογές. Ο πρωθυπουργός και όλα τα κυβερνητικά στελέχη μίλησαν για «άδειασμα», κατηγόρησαν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για στοίχιση -τη δεδομένη χρονική στιγμή- πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και χρέωσαν στη Φώφη «φόβο» απέναντι στον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος επίσης είχε ταχθεί εναντίον του νομοσχεδίου.

Οι κακές γλώσσες απέδωσαν τη στροφή της στον πόλεμο που μόλις ξεκινούσαν με την κυβέρνηση οι ισχυροί παράγοντες των ΜΜΕ εξαιτίας του επικείμενου, τότε, διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες.

Σ' αυτόν τον πόλεμο, το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη πήραν σαφή θέση εναντίον του «νόμου Παππά» και της διαγωνιστικής διαδικασίας, ωστόσο ήταν ο χώρος που «σήκωσε τη βαλβίδα αποσυμπίεσης» όταν, μετά τη συνεδρίαση του ΣτΕ, τέθηκε θέμα εκλογές ή όχι νέου ΕΣΡ: απέναντι στο «και τον Κυριάκο να προτείνετε πρόεδρο του ΕΣΡ, η ΝΔ πάλι "όχι" θα ψηφίσει εάν δεν καταργηθεί ολόκληρος ο νόμος», ήταν οι εκπρόσωποι της ΔΗ.ΣΥ. στη Διάσκεψη των Προέδρων που τάχθηκαν υπέρ της εκλογής, υποχρεώνοντας τη ΝΔ να υποχωρήσει. (Παρότι, κατά άλλες κακές γλώσσες, ο κ. Βενιζέλος ήταν στη γραμμή του «όχι»).

Στο μεταξύ, η εικόνα των διμερών σχέσεων γινόταν όλο και πιο σουρεάλ: το ΕΣΚ σε κάθε κρίσιμη συνάντηση κορυφής του καλούσε τον Ελληνα πρωθυπουργό ως «παρατηρητή», παρότι η κ. Γεννηματά συμμετείχε ως πρόεδρος του ελληνικού κόμματος-μέλους, του ΠΑΣΟΚ -και ήταν πρωτοτυπία να υπάρχουν δύο εκπρόσωποι της χώρας στις οικογενειακές φωτογραφίες των συνάξεων.

Κατά βάση, οι Ευρωπαίοι έκαναν σαφές πως καλούσαν (και καλούν) τον πρωθυπουργό όχι λόγω του αξιώματός του, αλλά για τρεις σημαντικούς λόγους που... βουρλίζουν τη Χ. Τρικούπη.

Πρώτον, διότι αναγνώριζαν στον κ. Τσίπρα την ικανότητα να λειτουργήσει ως συγκολλητική ουσία ανάμεσα στην ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και στην ευρωπαϊκή Αριστερά (κάτι που ο ίδιος το αποδέχθηκε, ουσιαστικά, προτείνοντας ένα φόρουμ ανάμεσα στις δύο «οικογένειες», με σκοπό να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις νεοφιλελεύθερες και ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη).

Δεύτερον, επειδή η αντοχή της κυβέρνησης παρά τα... χίλια μύρια που τη βρήκαν (ή προκάλεσε) από την πρώτη εκλογική νίκη του 2015 και μετά, (τους) απέδειξε ότι η περιβόητη «αριστερή παρένθεση» δεν ήταν και τόσο δεδομένη όσο πίστευαν οι εμπνευστές της.

Τρίτον, οι «σκελετοί» που έχει στις ντουλάπες του το επί σειρά ετών κυβερνών ΠΑΣΟΚ δεν επιτρέπει αισιόδοξες προβλέψεις για τη μελλοντική του στάση και αποτελεσματικότητα σε θέματα που θέλουν «οι έξω» να επαναρυθμιστούν -όπως εκδοτικό τοπίο, «διαπλοκή» ή κομματικά (θαλασσο)δάνεια.

Η αλήθεια είναι ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ «τσουρουφλίζεται» δημοσκοπικά, αν και κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος εάν και πώς θα συγκρατήσει τις δυνάμεις του την ώρα της κάλπης -«τα όπλα δεν έχουν βγει από τη φαρέτρα», αρέσκονται να λένε στο Μαξίμου.

Για τους σεναριογράφους της Χ. Τρικούπη, εφόσον το πρώτο σκέλος του... προαπαιτούμενου εκπληρώνεται, επιβάλλεται να φανεί φως και στο δεύτερο σκέλος: την ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ -το οποίο επίσης δημοσκοπικά κινείται σε εξαιρετικά χαμηλές πτήσεις.

Οι τελευταίες κινήσεις της ηγεσίας τους μοιάζουν προσεκτικά επιλεγμένες: η φολκλόρ συζήτηση περί ενιαίας κεντροαριστεράς με το Ποτάμι έληξαν άδοξα και... με λεηλασία βουλευτών του, οι οποίοι σπεύδουν στη ΔΗ.ΣΥ.

Μέσα σε λίγες ώρες, η Δημοκρατική Συμπαράταξη κατάφερε να μοιράζεται με τη Χρυσή Αυγή την τρίτη θέση στη Βουλή, ενώ εάν υποδεχθεί στους κόλπους της άλλους δύο βουλευτές τις επόμενες ημέρες, όπως λέγεται (την πρώην Ποταμίσια Κατερίνα Μάρκου και τον πρώην Κεντρώο Γιώργο Καρρά), θα βρεθεί τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη -ευελπιστώντας ότι θα σπρώξει και προς τα πάνω τα δημοσκοπικά της ποσοστά.

Η κίνηση που έδειξε να λιώνει τον πάγο της απλής αναλογικής ήταν το «ναι» της ΔΗ.ΣΥ. στην απόφαση Τσίπρα να δώσει το περίφημο βοήθημα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους -αφήνοντας μόνη της, αυτή τη φορά, στο «όχι» τη ΝΔ.

Οι υπέρμαχοι της συνεργασίας και από τις δύο πλευρές ομολογούν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι θα κυλήσει κι άλλο νερό στο αυλάκι μέχρι να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν οριστικά οι προσδοκίες τους.

Οι πολύ βιαστικοί θέλουν αυτή τη συνεργασία να επιτυγχάνεται στην παρούσα Βουλή, «σπάζοντας» τη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ -και εξοργίζοντας τον Πάνο Καμμένο που κατά καιρούς ξιφουλκεί γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Οι σκεπτικοί προτιμούν «να μιλήσει πρώτα ο λαός» στις κάλπες -όποτε στηθούν, επικαλούμενοι (και) τις ισχυρές εσωκομματικές αντιδράσεις απέναντι σε μία τέτοια σύμπραξη.

Ολοι μαζί συμφωνούν στη διαπίστωση ότι momentum δεν υπάρχει. Αρα, «θα δείξει»…


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v