Διάλογος κωφών στην πλάτη μας

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η εγκατάλειψη της σκληρής γραμμής «Δήμας ή κάλπες», μέσω της πρότασης που διετύπωσε χθες ο φίλτατος κ.Α.Σαμαράς, αφορά τόσο την τρέχουσα κοινοβουλευτική διαδικασία για την ανάδειξη του επομένου Προέδρου της Δημοκρατίας, όσο και την «επόμενη ημέρα», είτε ο τόπος οδεύσει προς εκλογές, είτε όχι.

Πρόκειται για μια πρόταση που εμφανίζει την κυβέρνηση να κάνει βήματα συναίνεσης, με την διεύρυνση του σχήματος της ώστε να δεχθεί και άλλες δυνάμεις, οι οποίες πάντως συμμερίζονται τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό, είτε αυτές αφορούν μεμονωμένους ανεξάρτητους βουλευτές, είτε κόμματα, είτε ακόμη και τμήματα αυτών.

Ιεραρχεί τις προτεραιότητες της συγκυβέρνησης, για την ανάδειξη προέδρου της Δημοκρατίας, προώθηση της συνταγματικής αναθεώρησης και ολοκλήρωση της διαδικασίας εξόδου της χώρας από το μνημόνιο ενώ θέτει σαφή χρονικό ορίζοντα για τη διενέργεια εκλογών εντός του 2015.

Ταυτόχρονα, εμφανίζεται να υιοθετεί στο σύνολό της την πρόταση που είχαν υποβάλει στις αρχές του μηνός 8 ανεξάρτητοι βουλευτές ζητώντας συμφωνία για να ολοκληρωθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος, την εκλογή Προέδρου και τον χρόνο των εκλογών.

Υπό το πρίσμα αυτό συνιστά μια ελάχιστη βάση επί της οποίας θα μπορούσε να αιτιολογηθεί τυχόν μετατόπιση βουλευτών από την αρνητικό ψήφο του «παρών» σε εκείνην της αποδοχής του Σταύρου Δήμα για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Συνιστά, με άλλα λόγια, μια συναινετική πλατφόρμα ή τουλάχιστον αυτό που θεωρεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ότι μπορεί να «δώσει» σήμερα, ώστε να αποφύγει ο τόπος την άμεση προσφυγή στις κάλπες και την περιπέτεια που ενδεχομένως να συνοδεύσει την εξέλιξη αυτή.

Πρόκειται, ωστόσο, για μια πρόταση η οποία συνάντησε την κάθετη αντίθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία εκτίμησε ότι δεν την αφορούσε, χαρακτηρίζοντάς την ως «ομολογία ήττας», μόλις λίγη ώρα αφότου αυτή διατυπώθηκε.

Αντίστοιχα, πρόκειται για μια πρωτοβουλία η οποία συνοδεύτηκε, μέχρι στιγμής, με μάλλον πενιχρά αποτελέσματα από το χώρο των ανεξάρτητων βουλευτών, αυξάνοντας τον αριθμό όσων συναινούν στην ανάδειξη προέδρου της δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή κατά μόλις δυο, (Γ. Κουράκος και Β.Οικονόμου) οι οποίοι από κοινού με τον κ.Π.Μελά οδηγούν τον συνολικό αριθμό των –βεβαιωμένων- συναινούντων στους 163.

Κατά πόσον η πρόταση αυτή θα σταθεί ικανή να «αλιεύσει» στον διαθέσιμο πολιτικό χρόνο, δηλαδή μέχρι αύριο το μεσημέρι οπότε διεξάγεται η δεύτερη ψηφοφορία για την ανάδειξη προέδρου της Δημοκρατίας, ικανό αριθμό βουλευτών είναι άγνωστο και μάλλον αμφίβολο.

Αυτό που καταδεικνύεται μέσω της πρότασης αυτής, ωστόσο, είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να κάνει παραχωρήσεις έως του σημείου που της είναι πολιτικά επιτρεπτό, θυσιάζοντας ένα τμήμα της θητείας της και ταυτόχρονα διευρύνοντας τη σύνθεσή της με τρίτες δυνάμεις, ώστε να κερδίσει τον απαραίτητο χρόνο για να υλοποιήσει τις παραπάνω προτεραιότητές της.

Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά η κάθετη προσέγγιση του ζητήματος από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία θεώρησε ότι η πρόταση δεν την αφορά καν.

Ακόμη, όμως, κι αν είναι έτσι τα πράγματα η πρόταση αυτή είναι πολιτικά χρήσιμη για την κυβέρνηση, καθώς είναι σαφές ότι ενισχύει την προεκλογική της πλατφόρμα, στο μάλλον αναπόδραστο ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, με την επίκληση του ισχυρισμού ότι έως την ύστατη ώρα έκανε βήματα συναίνεσης, για να συναντήσει όμως τη στείρα άρνηση από την άλλη πλευρά...