Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Με το «όχι» ο κ. Τσίπρας ζητά «λευκή επιταγή» μέχρι και για χρεοκοπία

Πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε έναν άνθρωπο που θεωρεί ότι οι «οι λαοί δεν χρεοκοπούν»; Αν χρεοκοπούν μόνον οι τράπεζες, τότε τι ακριβώς βιώνει σήμερα η κοινωνία και η οικονομία αυτού του τόπου;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ουδέποτε, από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν, εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση οδήγησε τον τόπο σε τέτοια κατάντια.

Σε τέτοια αβεβαιότητα, σε αυτόν τον φόβο και την απόγνωση, για το τι τής ξημερώνει την επόμενη ημέρα.

Ουδείς γνωρίζει ή είναι σε θέση να διασφαλίσει, πότε θα ανοίξουν οι τράπεζες, τι ποσά θα δίνουν τα ΑΤΜ, αν τα ράφια των καταστημάτων θα γεμίζουν κανονικά, αν τα πρατήρια βενζίνης θα εφοδιάζονται ομαλά, αν θα υπάρχει επάρκεια φαρμάκων και εν τέλει πότε αυτή η χώρα θα επιστρέψει σε μία στοιχειώδη κανονικότητα.

Όλα αυτά, δε, επειδή ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του απέτυχαν στη διάρκεια του τελευταίου πενταμήνου να φέρουν επιτυχώς σε πέρας την εντολή που έλαβαν την 25η Ιανουαρίου για την επίτευξη ενός «έντιμου συμβιβασμού εντός ευρώ» και αποφάσισαν να την επιστρέψουν στο εκλογικό Σώμα, μέσω ενός δημοψηφίσματος.

Αυτό που έχουν κατορθώσει, ωστόσο, από την Παρασκευή το βράδυ έως τώρα, είναι να νεκρώσουν την οικονομία και να θέσουν εν κινδύνω τη συνολική πορεία της χώρας και το νομισματικό μέλλον της.

Σήμερα -και για την ακρίβεια την Κυριακή-, ο κ .Τσίπρας μάς ζητά να πούμε «όχι» σε μία συμφωνία, η οποία έχει, ήδη, φύγει από το τραπέζι και να του δώσουμε μια «λευκή επιταγή» για τις τύχες της χώρας. Ακόμη και για μία πιθανή χρεοκοπία.

Ως προς αυτό έχει υπάρξει απολύτως σαφής.

Όπως υποστήριξε στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, στόχος του είναι να εξασφαλίσει ένα ισχυρό «όχι» στο δημοψήφισμα, ώστε να μπορέσει να διαπραγματευτεί με τους εταίρους και δανειστές από τη θέση ισχύος που θα του προσφέρει ένα ποσοστό της τάξης του 60%-70%.

Ακόμη, όμως, κι αν κατορθώσει να εξασφαλίσει το ποσοστό αυτό, έτσι δεν διασφαλίζεται και μία καλύτερη συμφωνία με τους δανειστές, όπως, επίσης, ο ίδιος άφησε να εννοηθεί.

Πολύ περισσότερο, ο κ. Τσίπρας δεν πτοείται όποια κι αν είναι η έκβαση αυτής της νέας διαπραγμάτευσης.

Ούτε «το αυτί του ιδρώνει», όπως είπε, αλλά ούτε και φοβάται τη χρεοκοπία.

«Οι λαοί δεν χρεοκοπούν. Οι τράπεζες χρεοκοπούν», δήλωσε, καθιστώντας σαφές ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, αν κρίνει ότι δεν καλύπτονται τα συμφέροντα της χώρας ή οι στόχοι που έχει θέσει.

Αν, πάλι, επικρατήσει το «ναι», δηλώνει, προς τιμήν του, ότι θα το σεβαστεί, αλλά ότι δεν θα το υπηρετήσει, καθώς είναι δεν είναι «πρωθυπουργός παντός καιρού».

Σε οιαδήποτε περίπτωση, όμως, είναι σαφές και ότι δεν θα καλούνταν να το υπηρετήσει.

Η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως ευθέως δήλωσαν εκ νέου χθες κορυφαίοι εκπρόσωποι των Ευρωπαίων εταίρων μας, έχει χάσει την εμπιστοσύνη τους.

Κατά πόσον διατηρεί ακόμη την εμπιστοσύνη του ελληνικού εκλογικού Σώματος, θα καταδειχθεί την Κυριακή.

Αυτό το οποίο κρίνει η αναμέτρηση του «ναι» και του «όχι» αυτή την Κυριακή δεν αφορά, βεβαίως, ούτε την πρόταση που καλούνται να εγκρίνουν ή μη οι πολίτες της χώρας, καθώς το δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα της οποίας ήταν μέρος έληξε και τυπικά χθες, ούτε μόνο το νομισματικό μέλλον της χώρας, αν και βεβαίως τούτο είναι άμεσα συναρτημένο από την έκβαση του δημοψηφίσματος.

Κυριότερα, αφορά κατά πόσον το ελληνικό εκλογικό Σώμα είναι διατεθειμένο να δώσει μία «λευκή επιταγή» στον κ. Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα όπου αυτός κρίνει σκόπιμο.

Αν λάβουμε, δε, ως μέτρο πού την έχει οδηγήσει έως τώρα, η απόφαση είναι μάλλον απλή…


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v