Ιδού η Ρόδος...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με μόνη -μεγάλη- εξαίρεση τη σαφή αποφασιστικότητα που επέδειξε χθες ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας για την ταχεία υλοποίηση του μνημονίου αλλά και την αναμόρφωση του δημόσιου τομέα, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, τις οποίες ανέγνωσε στη Βουλή, θύμιζαν έντονα το σχέδιο της... προηγούμενης ημέρας.

Κάτι όχι απαραίτητα αρνητικό, στον βαθμό που όντως υφίσταται αυτή τη φορά η βούληση για την υλοποίηση αυτού του προηγούμενου σχεδίου και θα οδηγήσει τελικά στην επίλυση των σημαντικών προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζει η χώρα...

Και τούτο, διότι το «νέο μοντέλο» λειτουργίας της ελληνική οικονομίας, το οποίο εισηγήθηκε χθες ο πρωθυπουργός, θα μπορούσε να ανήκει σε πολλές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του τόπου, ακόμη κι αν αυτό ουδέποτε εφαρμόστηκε έως τώρα...

Κυριότερα, όμως, μέσω της αποφασιστικότητας που επέδειξε για την τήρηση των συμπεφωνημένων με τους εταίρους και δανειστές μας, ο κ. Τσίπρας κατέδειξε ότι νοεί ως προϋπόθεση για την αποκατάσταση της οικονομικής σταθερότητας και την ανάκαμψη της οικονομίας, την επιτυχή και ταχεία εκπλήρωση αυτών των δεσμεύσεων.

Χαρακτηριστική της πεποίθησής του αυτής είναι και ο χρονικός ορίζοντας των 20 μηνών -μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του μνημονίου- που έθεσε ως απαραίτητο διάστημα για την αποκατάσταση της ρευστότητας και την επιστροφή της χώρας στις αγορές.

Διάστημα κατά το οποίο, δίχως αμφιβολία, θα έχει δοκιμαστεί επανειλημμένως η διάθεση της χώρας μας να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, αν και μεταξύ των δανειστών μας εμφανίζεται να επικρατεί βεβαιότητα ως προς αυτό...

Κατά τα λοιπά, είναι ίσως στοιχείο ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο ο φίλτατος κ.Τ σίπρας αντιλαμβάνεται τη λειτουργία της οικονομίας, το γεγονός ότι στη διάρκειας περίπου μιάμισης ώρας ομιλία του, ανέφερε ελάχιστες -αν όχι μόνο μία φορά- τη λέξη «ανταγωνιστικότητα» και επαναδιατύπωσε, σε ομολογουμένως βελτιωμένη μορφή, σχέδια για τη δημιουργία φορέα επενδύσεων τύπου «Fast track», υπό τον τίτλο «Ειδικός Φορέας Προσέλκυσης Επενδύσεων».

Με άλλα λόγια, ενός κρατικού φορέα ο οποίος μέσω των υπηρεσιών του "για τη δημιουργία, την εκπόνηση και την ανάπτυξη επενδυτικών σχεδίων, για τη δημιουργία του αναγκαίου θεσμικού πλαισίου, τη δημιουργία και προστασία των ελληνικών brands και την ενίσχυση δημιουργίας νέων επιχειρήσεων», θα αντισταθμίσει τα τρωτά του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα μας και θα προσελκύσει επενδύσεις...

Πάντως, σημείο αισιοδοξίας προς αυτή την κατεύθυνση συνιστά η προσήλωση που επέδειξε για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, μέσω της ριζικής αναμόρφωσης του φορολογικού πλαισίου, αίροντας έτσι μια πάγια πηγή κοινωνικής αδικίας αλλά συνάμα και ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στο επιχειρείν.

Όπως αντίστοιχα ελπιδοφόρο είναι και το μεγαλόπνοο σχέδιο που εξήγγειλε από του βήματος της Βουλής για την αναμόρφωση του δημόσιου τομέα, τη μείωση του γραφειοκρατικού φόρτου και την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων.

Διότι, κατά τα λοιπά, επί ζητημάτων οικονομικής πολιτικής δεν υπήρξαν νέες και καινοτόμες... ιδέες.

Οι τέσσερις «μεγάλες μάχες» που προσδιόρισε ο πρωθυπουργός ως εκκρεμή ζητήματα της συμφωνίας με τους δανειστές, ήτοι, τα «κόκκινα δάνεια», η επαναρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ και το «ξεκαθάρισμα» θεμάτων που αφορούν στις υποχρεωτικές ιδιωτικοποιήσεις, συνιστούν ένα πεδίο δράσης μάλλον γνωστό και δεδομένο για την παρούσα κυβέρνηση...

Αντίστοιχα, πόσες από τις έως τώρα κυβερνήσεις θα έλεγαν όχι στην προστασία της εργασίας, την αναδιανομή των φορολογικών βαρών, την καινοτομία και την αξιοποίηση των προσόντων του ανθρώπινου δυναμικού της πατρίδας μας, ώστε να στηριχτεί η ανταγωνιστικότητα και άρα η εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας;

Το ζήτημα είναι εκεί που οι... προηγούμενοι ελάχιστα κατόρθωσαν, πόσα είναι δυνατόν να καταφέρουν οι σημερινοί;