Η φοροδιαφυγή, τα γιατροσόφια και η ουσία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η καταρχήν συμφωνία που εμφανίζεται να επιτεύχθηκε κατά τη χθεσινή συνάντηση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδη και του προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γ. Πατούλη σχετικά με την εφαρμογή του μέτρου της πληρωμής ιατρικών επισκέψεων μέσω «πλαστικού χρήματος», αποτελεί, δίχως άλλο, μια «θεάρεστη» πράξη.

Πρώτον, διότι σε καιρούς οικονομικής ανέχειας αλλά και κεφαλαιακών περιορισμών -αν και ελπίζεται ότι έως τότε θα πλησιάζει η άρση τους- είναι όχι μόνο χρήσιμο αλλά ενίοτε και απαραίτητο να παρέχεται στον ασθενή η δυνατότητα πληρωμής με χρεωστική ή πιστωτική κάρτα.

Δεύτερον, διότι -επιτέλους- ανοίγει ο δρόμος για την αποσύνδεση του ιατρικού κλάδου από τη «ρετσινιά» της φοροδιαφυγής και θα είναι ευχερέστερος ο διαχωρισμός της «ήρας από το στάρι», και

Τρίτον, διότι έτσι -επίσης ελπίζεται- θα τονωθούν τα δημόσια έσοδα, κατά το τμήμα που αφορά στα όποια κρούσματα φοροδιαφυγής εκ μέρους του συγκεκριμένου επαγγελματικού κλάδου.

Ούτως ή άλλως, η δυνατότητα πληρωμής ιατρικών υπηρεσιών μέσω καρτών παρέχεται ήδη από πολλών ετών εκ μέρους των ιδιωτικών κλινικών, νοσοκομείων και μαιευτηρίων, και όφειλε να έχει επεκταθεί και στα ιδιωτικά ιατρεία, επίσης από πολλού χρόνου.

Οι ενστάσεις που εγείρει έως τώρα ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, διά στόματος του προέδρου του Γ. Πατούλη, περί ανάγκης διασφάλισης του απορρήτου των ασθενών, είναι σαφές ότι μπορούν να ξεπεραστούν, είτε μέσω των λύσεων που έχουν ήδη «πέσει στο τραπέζι» του διαλόγου υπ. Οικονομικών - ΙΣΑ (περί κωδικού αντί ταυτότητας ασθενούς), είτε μέσω των προτάσεων των εκπροσώπων του πιστωτικού συστήματος.

Υπό το πρίσμα αυτό, ο ιατρικός κλάδος της χώρας όφειλε να είναι ο πρώτος που θα υπεραμυνόταν της παροχής της δυνατότητας πληρωμών μέσω πλαστικού χρήματος, καθώς έτσι θα εξυπηρετούνταν τόσο οι ανάγκες των ασθενών του, όσο και εκείνες που αφορούν τη διατήρηση της φήμης του ακηλίδωτης.

Διότι, καλώς ή κακώς, λαβή προς την κατεύθυνση αυτή έχει δοθεί επανειλημμένως κατά το παρελθόν και θα συνεχίσει να δίδεται όσο το «σύστημα» παρέχει τη δυνατότητα εκδήλωσης παρόμοιων κρουσμάτων φοροδιαφυγής.

Κάτι το οποίο γνωρίζει άριστα -κατά τα φαινόμενα- ο κ. Πατούλης, ο οποίος δήλωσε χθες, απαντώντας σε ερωτήματα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι «εμείς δεν θα υπερασπιστούμε το 10% των μεγαλογιατρών, εάν κάποιοι από αυτούς φοροδιαφεύγουν. Είναι ξεκάθαρο ότι όλοι πρέπει να πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν».

Άρα, λοιπόν, προς τι οι ενστάσεις και οι αλαλαγμοί για ένα μέτρο που προάγει τη διαφάνεια των συναλλαγών και μόνον θετικό, για τον κάθε πολίτη αλλά και για τον ιατρικό κόσμο, μπορεί να αποδειχθεί;

Δεν αντιλαμβάνονται οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των ιατρών ότι, αντιδρώντας στην εφαρμογή μέτρων όπως αυτό, προσφέρουν ελάχιστη υπηρεσία στον κλάδο τον οποίο εκπροσωπούν;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι η φοροδιαφυγή συνιστά σήμερα για τη χώρα μας τη μεγαλύτερη πηγή κοινωνικής και οικονομικής αδικίας και ότι η προσπάθεια πάταξής της ή εντέλει αντιμετώπισής της όφειλε να είναι κοινή για κάθε ειλικρινή φορολογούμενο;

Στον βαθμό που το υπουργείο Οικονομικών καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου με τους εκπροσώπους του ιατρικού κλάδου και του πιστωτικού συστήματος, στη βάση ειλικρινούς και αγαθής προαίρεσης, είναι βέβαιον ότι οι επιφυλάξεις που εκφράζονται σχετικά με τη διασφάλιση του απορρήτου των ασθενών μπορούν να ξεπεραστούν…

Διότι διαφορετικά, όλα τα λοιπά μπορούν να εκληφθούν είτε ως σοφιστείες, είτε -ακόμη χειρότερα- ως προφάσεις εν αμαρτίαις, εκ μέρους συντεχνιών…