Δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η υπόθεση της πετρελαϊκής ρύπανσης στον Σαρωνικό, ευλόγως, συνιστά μία τραγωδία, οι ακριβείς διαστάσεις της οποίας ακόμη δεν έχουν ξεδιπλωθεί.

Οι επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, στο περιβάλλον, στην τοπική και ευρύτερη οικονομία,           συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του τουρισμού- ή ακόμη και τη διατροφική αλυσίδα-, που αυτή η τραγωδία θα έχει, επί μήνες ή και χρόνια, είναι κάτι περισσότερο από προφανείς. 

Κυριότερα, όμως, η υπόθεση του «Αγία Ζώνη ΙΙ» στάθηκε αφορμή ώστε να έρθει στην επιφάνεια για ακόμη μία φορά ο βαθύτατα ελλειμματικός τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της η ελληνική Πολιτεία, αλλά και η έκταση που λαμβάνουν εγκληματικές δραστηριότητες όπως το λαθρεμπόριο καυσίμων, εξαιτίας αυτής της κρατικής ολιγωρίας.

Οι αντικρουόμενες δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης, αλλά και η προσπάθεια αποποίησης ευθυνών στην οποία ορισμένα εξ αυτών έχουν επιδοθεί, μπορεί να δημιουργεί ιλαρότητα αλλά, επί της ουσίας, καταδεικνύει την απουσία σοβαρότητας και αίσθησης ευθύνης.

Σε ποιο υπεύθυνο κράτος νοείται άρνηση εκ μέρους φορέων της Πολιτείας να διενεργήσουν ελέγχους σχετικά με την πετρελαιοκηλίδα, επειδή «είναι Σαββατοκύριακο και δεν κάνουμε αναλύσεις», όπως δηλώνει ότι του απάντησε το ΚΕΕΛΠΝΟ ο δήμαρχος Βούλας Γρηγόρης Κωνσταντέλος;

Σε ποιο υπεύθυνο ευρωπαϊκό κράτος ζητείται κοινοτική συνδρομή (EMSA) για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της θαλάσσιας ρύπανσης, τουλάχιστον δύο ημέρες μετά την εκδήλωση του προβλήματος;

Σε ποιο υπεύθυνο κράτος, δέκα ημέρες μετά τη βύθιση του πλοίου και ενώ η ρύπανση είναι ακόμη εκτενής στον Σαρωνικό, δεν υπάρχει ούτε ψιχίο ανάληψης ευθύνης για αυτό το γεγονός εκ μέρους -αν μη τι άλλο- των πολιτικών υπευθύνων των τομέων είτε της ναυτιλίας, είτε του περιβάλλοντος;

Σε ποιο υπεύθυνο κράτος αποδεικνύεται ότι η έννοια του πιστοποιητικού ναυσιπλοΐας είναι τόσο χαλαρή, αφού τόσο το «Αγία Ζώνη ΙΙ» όσο και το  «Λασσαία», το οποίο απαντλούσε ποσότητες πετρελαίου από το βυθισμένο σκάφος, είχαν «θέματα» επί του προκειμένου ζητήματος;

Ο κατάλογος των αναπάντητων ερωτημάτων σε αυτή την υπόθεση δεν περιορίζεται στα παραπάνω αλλά είναι ιδιαίτερα μακρύς, φίλτατοι, και έως ότου ολοκληρωθεί η έρευνα που διεξάγουν οι αρμόδιες διωκτικές και δικαστικές Αρχές και ακολουθήσει ο καταλογισμός ευθυνών, σαφής εικόνα δεν μπορεί να υπάρξει.

Το γεγονός, όμως, και μόνο ότι χθες οδηγήθηκαν στην Εισαγγελία Πειραιά, αντιμετωπίζοντας κατηγορίες περί λαθρεμπορίας καυσίμων, ο πλοίαρχος και ο πρώτος μηχανικός του πλοίου «Λασσαία», το οποίο είχε αναλάβει την απάντληση πετρελαίου από το «Αγία Ζώνη ΙΙ», δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σχετικά με την έκταση της παραβατικότητας και του λαθρεμπορίου καυσίμων στην Ελλάδα, αλλά και την επάρκεια της Πολιτείας να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, το οποίο σειρά κυβερνήσεων έχουν σταθεί ανίκανες να δαμάσουν, μολονότι το συγκεκριμένο ζήτημα έχει αποτελέσει «παντιέρα» για την προεκλογική ατζέντα σχεδόν κάθε κόμματος που πέρασε από την εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένου, βεβαίως, και του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεδομένου ότι πρόκειται περί μίας παράνομης δραστηριότητας, οι ακριβείς διαστάσεις του φαινομένου δεν είναι γνωστές.

Όμως, από τις συλλήψεις προσώπων που εμπλέκονται στην παράνομη διακίνηση ή και νοθεία πετρελαιοειδών, από τον Προμαχώνα έως την Κρήτη, είναι σαφής τόσο η έκτασή της όσο και ο οικονομικός αντίκτυπος που αυτή έχει.

Ο πρώην πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος έκανε λόγο για παράνομο τζίρο 2,5 δισ. ευρώ ετησίως, λέγοντας ότι εάν αντιμετωπιστεί το λαθρεμπόριο καυσίμων και αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, θα μπορούσαμε να αποφύγουμε ορισμένα από τα μέτρα λιτότητας...

Όταν όμως το κράτος -και όσοι κατά καιρούς κρατούν τα ηνία του- δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους… «επιλέγουμε» τα μέτρα  λιτότητας.