Ουδείς εφησυχασμός

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών στην Τουρκία, για τις 24 Ιουνίου, οφείλει να μην αποτελέσει παράγοντα τυχόν εφησυχασμού της Αθήνας έναντι του ενδεχόμενου εκδήλωσης ενός θερμού επεισοδίου με τη γείτονα, ενόσω αυτή βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.  

Και τούτο διότι η τακτική που ακολουθεί το καθεστώς Ερντογάν έχει καταδείξει ότι έχει ήδη ενσωματώσει την πολιτική των προκλήσεων και της έντασης με την Ελλάδα ως τμήμα της προεκλογικής του ατζέντας, σε μία προσπάθεια ισχυροποίησής του στο ακραία εθνικιστικό τμήμα του εκλογικού σώματος.

Οι πρόωρες εκλογές της 24ης Ιουνίου εμφανίζονται να έχουν ως διττό στόχο την εκμετάλλευση του «παράθυρου ευκαιρίας» που προσφέρεται πριν την περαιτέρω επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Τουρκία -και άρα την αποξένωση ενός μέρους του εκλογικού σώματος- και την ισχυροποίηση του ίδιου του Ερντογάν, βάσει των ενισχυμένων εξουσιών που θα έχει χάρη στο αναθεωρημένο Σύνταγμα της χώρας, το οποίο θα ισχύσει μετά την εκλογική αναμέτρηση.

Η εξασφάλιση αυτού του στόχου είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διατήρηση -κατά το δυνατόν- ενός θετικού οικονομικού κλίματος στην Τουρκία, με την ομαλή έκβαση της τουριστικής περιόδου και την εξασφάλιση ομαλότητας στην εκεί οικονομική δραστηριότητα.

Τυχόν θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, ευλόγως, θα είχε σημαντικά αρνητικές επιδράσεις σε αμφότερα αυτά τα ζητήματα.

Ωστόσο, η Τουρκία ήδη βρίσκεται, κυριολεκτικά, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, από την εποχή του αποτυχημένου πραξικοπήματος κατά του καθεστώτος Ερντογάν και σε εμπόλεμη κατάσταση έναντι του κουρδικού παράγοντα στη Συρία και στο Β. Ιράκ. 

Οι τουρκικές φυλακές κατακλύζονται από «αντιφρονούντες» και η αντιπολίτευση, σαφώς αιφνιδιασμένη από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, θεωρείται ότι δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου ως αντίπαλο δέος στον Ερντογάν.

Υπό το πρίσμα αυτό, η τακτική των προκλήσεων έναντι της Ελλάδας αποτελεί πρόσφορο έδαφος έναντι ενός τμήματος του πολιτικού ακροατηρίου Ερντογάν και αποτελεί, άρα, τμήμα της προεκλογικής του ατζέντας.

Εάν αυτή η τακτική, βάσει των μετρήσεων της κοινής γνώμης, δεν αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, η κλιμάκωσή της θα πρέπει να θεωρείται ως αναμενόμενη.

Ούτως ή άλλως, η πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία με στόχο την καλλιέργεια της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο βαίνει κλιμακούμενη και εδράζεται στη στάθμιση των αντιδράσεων της Αθήνας σε κάθε περιστατικό.

Εάν δεν έχει ενταθεί έως τώρα, τούτο οφείλεται, κυρίως, στην αποτρεπτική ικανότητα της ελληνικής πλευράς αλλά και στην ενεργό παρουσία πληθώρας Δυτικών ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου.

Κύκλοι γνωρίζοντες επεσήμαιναν, δε, στο πλαίσιο αυτό, την πρόσφατη παρουσία γαλλικής ναυτικής δύναμης στο οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ, παρά τη NAVTEX των τουρκικών αρχών.

Όπως αντίστοιχα επεσήμαιναν ότι το καθεστώς Ερντογάν εμφανίζεται να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του την αποφασιστικότητα του πρόσφατου μηνύματος του Γάλλου προέδρου Εμ. Μακρόν προς την Τουρκία, για τη συνδρομή κάθε κράτους-μέλους, εν προκειμένω της Κύπρου και της Ελλάδας, σε περίπτωση απειλής κατά της κυριαρχίας τους.

Ωστόσο, η τρέχουσα εκλογική αναμέτρηση στην Τουρκία και η πολιτική αντιπαράθεση που θα τη συνοδεύσει, δύναται να ανατρέψει αυτή την εξίσωση, στη βάση των πολιτικών μηνυμάτων που θα δώσουν στον Ερντογάν οι δημοσκοπήσεις.

Μολονότι σε οποιοδήποτε «κανονικό» κράτος η διεξαγωγή εκλογών απαιτεί σταθερότητα και ομαλότητα κατά την προεκλογική περίοδο, η Τουρκία, απλά, δεν μπορεί να θεωρείται ως τέτοιο και άρα ουδείς εφησυχασμός μπορεί να υπάρξει στην Αθήνα.