Φορολογία: Πελάτες και εθνική συμφωνία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Χρειαζόμαστε μία «εθνική συμφωνία» αναφορικά με τη φοροδιαφυγή, υποστηρίζει ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, με συνέντευξή του χθες στην «Αυγή της Κυριακής».

Η ανάγκη δε αυτή προκύπτει, κατά τον ίδιο, από τις «ιδιαιτερότητες» που έχει η χώρα μας. Το χρέος, την άμυνα και τις συντάξεις. Εξαιτίας αυτών των αναγκών, μας λέει ο κ. Σκέρτσος, αλλά και υπό το φως της φοροδιαφυγής, δεν αυξάνονται οι δαπάνες για τη δημόσια υγεία και την παιδεία.

«Επιμένω, χρειάζεται μια εθνική συμφωνία και συμμαχία για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ιδιαιτερότητες της χώρας: το υψηλό δημόσιο χρέος που, παρά το πανευρωπαϊκό ρεκόρ που καταγράψαμε στους ρυθμούς μείωσής του, πρέπει να συνεχίσει να πέφτει, εφαρμόζοντας μια πολιτική δημοσιονομικής υπευθυνότητας. Έχουμε υψηλές αμυντικές δαπάνες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης και των προκλήσεων στα σύνορά μας, υψηλή δαπάνη συντάξεων λόγω της εθνικής δημογραφίας μας με έναν πληθυσμό που γερνάει. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τις δαπάνες στη δημόσια Υγεία και στη δημόσια Παιδεία», σημειώνει, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξη που παραχώρησε.

Πρόκειται, ωστόσο, περί μίας φενάκης. Και δη διπλής.

Πρώτον, διότι όπως παραδέχεται στην ίδια συνέντευξη: «... δεν είναι καθ’ έξιν φοροφυγάδες οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Τους κανόνες του παιχνιδιού τούς θέτει πάντα το κράτος και οι πολίτες προσαρμόζονται σε αυτούς. Αν έχουμε αφήσει τρύπες φοροδιαφυγής, είναι ευθύνη της Πολιτείας που το επιτρέψαμε διαχρονικά να συμβαίνει, ευθύνη της Πολιτείας και να το διορθώσει».

Δεύτερον, διότι εάν όντως η Πολιτεία επιθυμούσε να πατάξει την (ακόμη καλπάζουσα) φοροδιαφυγή στην πατρίδα μας, δεν θα εισήγαγε μόνον ένα φοροεισπρακτικού χαρακτήρα νομοθέτημα, όπως αυτό που παρουσίασε πρόσφατα ο φίλτατος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Κ. Χατζηδάκης αλλά θα προχωρούσε σε ουσιαστικά βήματα πάταξης της φοροδιαφυγής.

Θα διεύρυνε τη φορολογική βάση, συμπεριλαμβάνοντας την καθ' όλα προσφιλή τάξη των αγροτών και θα φορολογούσε τους ελεύθερους επαγγελματίες, από το πρώτο ευρώ, όπως φορολογεί και τη λοιπή επιχειρηματική κοινότητα.

Αντίστοιχα, θα είχε ήδη προχωρήσει στη διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές, θα είχε παράσχει φορολογικά κίνητρα, όπως η έκπτωση των αποδείξεων από το φορολογητέο εισόδημα σε σαφώς μεγαλύτερη έκταση για τον κάθε φορολογούμενο, καθώς και σε όποιο άλλο μέτρο, συμπεριλαμβανομένων των ελέγχων και των διασταυρώσεων, θα βοηθούσε στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Υφίσταται δε πλειάδα τέτοιων μέτρων...

Αντίθετα, με το νομοσχέδιο περί ελεύθερων επαγγελματιών που εισήγαγε πρόσφατα στη δημόσια συζήτηση, η κυβέρνηση κατέστησε σαφές ότι επιθυμεί να διατηρήσει ανέπαφη την πελατειακή σχέση που έχει με την πολυπληθή τάξη των ελεύθερων επαγγελματιών, καθώς αφήνει στο απυρόβλητο τη «μαύρη» προσφορά υπηρεσιών ενώ θεσπίζει ένα ελάχιστο όριο φορολόγησης για τους λοιπούς, πίσω από το οποίο μπορούν να «οχυρωθούν» ακόμη και όσοι έχουν πολλαπλάσια έσοδα.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η συγκεκριμένη τοποθέτηση του -κατά τα λοιπά φίλτατου και συμπαθούς- κ. Σκέρτσου περί ανάγκης «εθνικής συμφωνίας» υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών και απλώς επιβεβαιώνει την απουσία πραγματικής βούλησης πάταξης της φοροδιαφυγής.

Όταν ο αρμόδιος υπουργός Κωστής Χατζηδάκης παραδέχεται ότι «σήμερα το 85 % των ελεύθερων επαγγελματιών που έχουν εισόδημα αποκλειστικά από ελεύθερο επάγγελμα δηλώνουν εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ. Δηλαδή κάτω από τον κατώτατο μισθό….» και προχωρά απλώς στην επιβολή φοροεισπρακτικών μέτρων τα οποία θα αποφέρουν περί τα 600 εκατ. ευρώ στον προϋπολογισμό, τότε για ποια πάταξη της φοροδιαφυγής μιλάμε;

Πρόκειται απλά περί πελατειακών διευθετήσεων…