Πάμε γήπεδο ή... Σοφοκλέους;

"Γεια σου αρχηγέ, φέρε τα λεφτά πίσω ρε!", ακουγόταν από τον εξώστη της αίθουσας συναλλαγών, όταν υπήρχε ακόμη το ΧΑ και την επισκέπτονταν φυσιογνωμίες όπως ο "Σερ Τόμας", ο "Βαγγέλης", ο "Απόστολος".

Δημοσιεύθηκε: 15 Μαΐου 2008 - 08:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν τα κέρδη είναι "χοντρά" και το "παντελόνιασμα" άμεσο, είναι ήρωες.

Όταν τα "χαρτιά" πέφτουν και το ταμπλό κοκκινίζει, ακούν τα εξ αμάξης.

Ο λόγος για ποιους άλλους; Μα για τους εκάστοτε "ηγήτορες" της χρηματιστηριακής ζωής του τόπου, όπως μερίδα του πάλαι ποτέ επενδυτικού κοινού θέλει να τους αποκαλεί.

Ακόμη και σήμερα που το "retail" έχει περιοριστεί δραματικά και οι χρηματιστές κυνηγούν με το "λιανοντούφεκο" τον πελάτη-επενδυτή (και γι' αυτό φταίνε πολλοί…) και η τάση της... ποδοσφαιροποίησης της χρηματιστηριακής ζωής του τόπου είναι κυρίαρχη. .

Ίσως το έχουμε ως λαός, ίσως το ποδόσφαιρο να έχει μπει περισσότερο απ' ό,τι θα θέλαμε στο πετσί μας, αλλά γεγονός παραμένει ότι τη μια στιγμή εξυμνούμε τον τάδε ή τον δείνα επιχειρηματία και την άλλη τον στέλνουμε στα τάρταρα, επειδή το "χαρτί" δεν απέδωσε τα συμπεφωνημένα….

"Γεια σου αρχηγέ, φέρε τα λεφτά πίσω ρε!", ακουγόταν από τον εξώστη της αίθουσας συναλλαγών, όταν υπήρχε ακόμη η "Σοφοκλέους" και την επισκέπτονταν φυσιογνωμίες όπως ο "Σερ Τόμας", ο "Βαγγέλης", ο "Απόστολος" ή οι άλλοι, κατά καιρούς, αστέρες… σε καιρούς χαλεπούς για τη μετοχή τους.

Ασχέτως εάν είχαν αποδώσει τα περίφημα συμπεφωνημένα κατά την προηγούμενη περίοδο και, βεβαίως, δίχως να λογαριάζει κανείς τις επιχειρηματικές συνθήκες κάθε περιόδου. Ότι η μνήμη είναι κοντή ουδείς αμφιβάλλει, όμως το ζητούμενο δεν είναι μόνο αυτό.

Το ζητούμενο αφορά στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε το φαινόμενο χρηματιστήριο. Επενδύω ή "παίζω". Τι ορίζοντα έχω και, βεβαίως, με τι κριτήρια επιλέγω τις τοποθετήσεις μου… Θεμελιώδη στοιχεία ή φήμες και ελπίδες;

Αντίστοιχα, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπήρχε και μια μαύρη περίοδος στα χρηματιστηριακά δρώμενα, που οποιοσδήποτε μπορούσε να υποσχεθεί ή να εξαγγείλει οτιδήποτε, στην προσπάθειά του είτε να αντλήσει κεφάλαια από την αγορά είτε απλώς για να της φορτώσει τα χαρτιά του. Όλα τα έχουμε δει… και έως έναν βαθμό εξακολουθούμε να τα βλέπουμε…

Ωστόσο, τουλάχιστον αυτό πρέπει να του το πιστώσουμε του Αλέξη… (όχι του Τσίπρα, αλλά του Πιλάβιου). Έως έναν βαθμό έχει μπει μια τάξη στην αγορά. Ενίοτε, μάλιστα, και υπέρμετρη. Αλλά τι να κάνουμε ; Δεν μπορούμε να έχουμε πάντα και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.