Δεν είναι πάντα ωραίοι όσοι έχουν χρέη…

Όταν το παλιό σου χρέος είναι ακριβό, γιατί το καινούργιο θα έπρεπε να είναι φθηνότερο; Ας μην είμαστε βιαστικοί και κυριότερα ας προσέχουμε τι κάνουμε από εδώ και πέρα…

Δημοσιεύθηκε: 14 Απριλίου 2010 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν οι παλιές σου εκδόσεις, δηλαδή το υφιστάμενο χρέος σου, διαπραγματεύονται σε υψηλότερα επίπεδα τιμών και η επιτοκιακή τους ψαλίδα με τις αντίστοιχες γερμανικές εκδόσεις είναι ακόμη σημαντικά διευρυμένη, γιατί θα έπρεπε να μπορείς να πουλήσεις το νέο χρέος σε χαμηλότερες τιμές;

Προφανώς το επιτόκιο που έπιασε η χθεσινή έκδοση των ΕΓΕΔ είναι τσουχτερό, όταν για τα ετήσια είναι περίπου διπλό από ό,τι πληρώσαμε την τελευταία φορά και για τα εξάμηνα τριπλό...

Όμως να λέμε και πάλι καλά.

Ευτυχώς που μπορούμε και δανειζόμαστε ακόμη από τις αγορές.

Ευτυχώς που ηρέμησαν τα πνεύματα και αποκλιμακώθηκαν κάπως τα spreads και, βεβαίως, ευτυχώς που είχαμε μια τόσο σημαντική υπερκάλυψη.
Το θετικότερο, ίσως, στοιχείο της χθεσινής δημοπρασίας.

Μόνο λίγη ώρα μετά τη δημοπρασία αυτή, τα spreads άρχισαν πάλι να τραβάνε την ανηφόρα…

Η διαδικασία αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των αγορών θα είναι, προφανώς, σταδιακή αλλά και μακρά.

Ό,τι δίχτυ σωτηρίας και να ρίξει η Ε.Ε., εάν οι δανειστές μας δεν πειστούν επί της ουσίας πως μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, εάν δεν πειστούν ότι μπορούμε να βελτιώσουμε τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας μας, χαμηλά spreads δεν πρόκειται να δούμε.

Φθηνότερους όρους αναχρηματοδότησης του χρέους μας δεν θα δούμε και, εάν δεν το δούμε αυτό, τότε κανένα πακέτο διάσωσής μας από την Ε.Ε. δεν θα είναι αρκετό για να μας γλιτώσει από το «λουκέτο».

Δυστυχώς στη μάχη αυτή, εκτός από τις θυσίες που πρέπει να κάνει τα επόμενα χρόνια, ο ελληνικός λαός έχει ως αντίπαλό του και τους κάθε λογής «καλοθελητές», είτε περιστασιακούς όπως χθες τη φίλτατη Citi, είτε μόνιμους, όπως ο Wolfgang Munchau των «Financial Times», που ανατροφοδοτούν συνεχώς τη διεθνή αγορά με την πεποίθηση ότι βαίνουμε προς χρεοκοπία.
Η αλήθεια είναι ότι τους δώσαμε δικαίωμα.

Άλλες χώρες χρεοκόπησαν ενώ είχαν πολύ μικρότερη σχέση ελλείμματος προς ΑΕΠ και πολύ μικρότερο δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ και δεν είχαν πει και ψέματα γι' αυτό.

Όμως αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει παρά μόνον με ό,τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα.

Όχι μόνον τι θα κάνει η κυβέρνηση από εδώ και πέρα, αλλά τι θα κάνουμε εμείς.

Έχει να κάνει με την ανοχή την οποία είμαστε διατεθειμένοι να δείξουμε, όλοι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας, σε φαινόμενα και πρακτικές που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.

Και όλοι μας γνωρίζουμε ποια είναι αυτά…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.