Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Βρετανία: Λιτότητα και σύστημα υγείας

Οι ανισότητες που επικρατούν στην παροχή υπηρεσιών υγείας διογκώνονται κάθε χρόνο από το 1980 και μετά.

  • Του Κώστα Βλαχόπουλου
Βρετανία: Λιτότητα και σύστημα υγείας

Όταν την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας της Βρετανικής Στατιστικής Αρχής (ONS) για τις ανισότητες στο σύστημα υγείας της χώρας, λίγοι ήταν αυτοί που εξεπλάγησαν.

Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ένα μεγάλο χάσμα στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των ανώτερων και των κατώτερων τάξεων, που σε πολλές περιπτώσεις φτάνει και τις 2 δεκαετίες. Μάλιστα, όπως σημειώνεται στην μελέτη, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιφερειών της χώρας (77 από τις 150), οι άνδρες έχουν προσδόκιμο ζωής μικρότερο από το θεσπισμένο έτος συνταξιοδότησης. Είναι φανερό, ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο, την έβδομη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, εξακολουθεί να ισχύει ένα από τα πιο ταξικά και άδικα συστήματα υγείας στην Ευρώπη, κάτι που συνδέεται άμεσα με την λιτότητα και την παγίωση των έντονων ανισοτήτων στα εισοδήματα.

Πράγματι, οι ανισότητες που επικρατούν στην παροχή υπηρεσιών υγείας διογκώνονται κάθε χρόνο από το 1980 και μετά. Όμως, η εκθετική άνοδος των ανισοτήτων στην Βρετανία,σημειώθηκε από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008 και την επιβολή προγραμμάτων λιτότητας σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.

Το 2010 ήταν η χρονιά ορόσημο. Από τότε, οι φτωχότερες κοινωνικές ομάδες της χώρας υπέφεραν από την δραματική μείωση στα κοινωνικά επιδόματα, τους συνεχώς αυξανόμενους φόρους, και τις ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά (πετρέλαιο). Η τοπική αυτοδιοίκηση έπρεπε με την σειρά της να περικόψει πολύ βασικές υπηρεσίες πρόνοιας και υγείας, και πολύ συχνά οι περικοπές αυτές μπορεί να έφταναν και στο 40%. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν έμεινε ανεπηρέαστο και υπέστη σημαντική οικονομική εξυγίανση, θυσιάζοντας αρκετές δωρεάν παροχές. Αυτή η διαμορφωμένη κατάσταση συνέβαλε στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των φτωχότερων και των πιο εύπορων κοινωνικών τάξεων.

Το εμπειρικό αυτό συμπέρασμα συναντάται πολύ συχνά στην ιστορία των δυτικών κρατών. Στην χρυσή, μεταπολεμική περίοδο του Καπιταλισμού (1960-1980), τότε που η Δύση επέμενε στην αναβάθμιση και επέκταση του κοινωνικού κράτους, οι ανισότητες στην θνησιμότητα συνεχώς μειώνονταν.

Αντίθετα, η κυριαρχία του Νεοφιλελευθερισμού την δεκαετία του '80 με το δίπολο Ρέιγκαν-Θάτσερ προκάλεσε αισθητή αύξηση των ανισοτήτων. Πιο συγκεκριμένα, όπως τονίζει ο Alex Scott-Samuel στο πόνημά του "Addressing health inequalities in health impact assessments", η νεοφιλελεύθερη περίοδος Θάτσερ που επικράτησε στην Βρετανία (1979-1990), και η σε μεγάλο βαθμό απαξίωση της κοινωνικής πολιτικής και των υπηρεσιών των κρατικών θεσμών οδήγησαν σε έκρηξη των ανισοτήτων ανάμεσα στις πλούσιες περιοχές Νότου και τις πιο φτωχές του βορρά.

Σήμερα η κατάσταση είναι οριακή. Περισσότερο από ποτέ, η πρόσβαση των Βρετανών στην υγεία εξαρτάται από την οικονομική τους κατάσταση. Ο διευθυντής της οργάνωσης The Equality Trust δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες, όταν μιλά για "συνθήκες apartheid που επικρατούν στην χώρα". Το αντίδοτο πρέπει να είναι ισχυρό. Ακόμα πιο ισχυρό από την αρρώστια, που λέγεται λιτότητα. Οι ανισότητες που παρατηρούνται στην υγεία των Βρετανών έχουν την ρίζα τους στις κοινωνικές ανισότητες, την φτώχεια και τις περιοριστικές πολιτικές. Εκεί πρέπει να δοθεί το βάρος της πολιτικής.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v