Η «Government Sachs» επιστρέφει στον Λευκό Οίκο

Μετά από οκτώ χρόνια απουσίας από τους διαδρόμους του Λευκού Οίκου, η πιο ισχυρή τράπεζα της Wall Street θα εκπροσωπείται με τρία δικά της παιδιά στην κυβέρνηση του νεοκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.

O νέος υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούχιν ήταν στέλεχος της Goldman Sachs για 17 χρόνια. Ο Γκάρι Κον άφησε τη θέση του προέδρου της επενδυτικής τράπεζας για αυτή του νέου επικεφαλής του Οικονομικού Συμβουλίου του Λευκού Οίκου. Ενώ από την τράπεζα είχε περάσει στην αρχή της καριέρας του και ο Στιβ Μπάνον, υπεύθυνος στρατηγικής του προέδρου των ΗΠΑ.

Η επιλογή των στελεχών της Goldman Sachs έχει συνοδευτεί από ένα εντυπωσιακό ράλι στην τιμή της μετοχής της τράπεζας. Η μετοχή έχει καταγράψει κέρδη 32% από την ημέρα των εκλογών στις 8 Νοεμβρίου έως την προηγούμενη εβδομάδα, τα μεγαλύτερα στον Dow Jones.

O Ντόναλντ Τραμπ είχε επιτεθεί προεκλογικά στη Goldman Sachs ως σύμβολο του διεφθαρμένου καθεστώτος που έχει «απόλυτο έλεγχο» πάνω στη Χίλαρι Κλίντον, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να κάνει πλήρη μεταστροφή και να συνεχίσει μια παράδοση που κρατάει από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

O πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ είχε επιλέξει τότε τον Σίντνεϊ Γουάινμπεργκ, CEO της Goldman Sachs, ως βοηθό διευθυντή του Συμβουλίου Παραγωγής Πολέμου. Ο κ. Γουάινμπεργκ διετέλεσε επίσης σύμβουλος του Τρούμαν, του Άιζενχάουερ και του Λίντον Τζόνσον.

Η επιρροή που ασκεί η Goldman Sachs στην Ουάσινγκτον δεν θεωρείται τυχαίο γεγονός. Οι τράπεζες της Wall Street επιδιώκουν να έχουν καλές σχέσεις με την αμερικάνικη κυβέρνηση. Στελέχη της Merrill Lynch, της Lehman Brothers, της Credit Suisse First Boston, έχουν καταλάβει κατά το παρελθόν κορυφαίες κυβερνητικές θέσεις. Αλλά καμία εταιρεία δεν αποτέλεσε μια τόσο σταθερή πηγή για την τροφοδοσία του Λευκού Οίκου με υψηλόβαθμους αξιωματούχους, όσο η Goldman Sachs. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Goldman Sachs έχει αναπτύξει μια κουλτούρα που ενθαρρύνει τα στελέχη της να αναλαμβάνουν κορυφαία κυβερνητικά πόστα.

«Η Goldman καταφέρνει πάντα να διασφαλίζει ότι είναι κοντά στην εξουσία, είναι πολύ καλοί στο να καλλιεργούν και να διατηρούν σχέσεις» σημειώνει στη Washington Post ο Kρίστοφερ Γουόλεν, επικεφαλής έρευνας στην Kroll Bond Rating Agency.

«Στην Goldman δουλεύουμε ως ομάδα. Δεν έχει να κάνει με άτομα αλλά με ομάδα ατόμων που είναι επιτυχημένη» έχει δηλώσει ο Τζον Κόρζιν, πρώην στέλεχος της Goldman και γερουσιαστής, που θεωρεί ότι αυτό που κάνει τα στελέχη της τράπεζας ξεχωριστά για κυβερνητικές θέσεις είναι η κουλτούρα ομαδικής συνεργασίας.

H επιτυχία αυτή λειτούργησε αρνητικά στην κοινή γνώμη μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με την τράπεζα να παρουσιάζεται ως το απόλυτο σύμβολο της διαφθοράς και να προσφέρει τροφή για την ανάπτυξη θεωριών συνομωσίας. Η εικόνα της τράπεζας στιγματίστηκε από την αποκάλυψη email στα οποία υπάλληλοι της αποκαλούσαν τους πελάτες «μαριονέτες».

Το 2012, διευθυντικό στέλεχος της παραιτήθηκε με ανοιχτή επιστολή, αποκαλώντας την τράπεζα «ηθικά χρεοκοπημένη». Ο Γκρεγκ Σμιθ υποστήριζε στην επιστολή, ότι «η αποσύνθεση του ηθικού ιστού της εταιρείας συνιστά την πιο σοβαρή απειλή για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή της».

Τέσσερα χρόνια μετά την επιστολή αυτή, η Goldman Sachs επιδεικνύει μια εντυπωσιακή ικανότητα να επιβιώνει στα ανώτατα κλιμάκια της αμερικάνικης κυβέρνησης.

Ο Στίβεν Μνούχιν, ο Γκάρι Κον και ο Στιβ Μπάνον προστίθενται στη μακρά λίστα των ονομάτων που έχουν κάνει τη διαδρομή Goldman Sachs-Λευκός Οίκος ή και αντίστροφα.

Ακολουθούν ορισμένα από τα πιο ηχηρά.

Ρόμπερτ Ρούμπιν. Υπουργός Οικονομικών και πρόεδρος της Goldman Sachs

O Mπιλ Κλίντον επέλεξε τον κ. Ρούμπιν ως τον αρχιτέκτονα της οικονομικής του πολιτικής το 1994.  Ο κ. Ρούμπιν δέχθηκε τα πρώτα πυρά όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε στείλει γράμματα σε εκατοντάδες πελάτες της Goldman λέγοντας ότι ελπίζει να συνεργαστεί μαζί τους από το νέο του πόστο. Ο ίδιος απάντησε πως απλώς ήθελε να είναι ευγενικός.

Είναι πλέον κομμάτι της ιστορίας ότι ο κ. Ρούμπιν είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ακύρωση του νόμου Glass-Steagal, που διαχώριζε τις δραστηριότητες των επενδυτικών τραπεζών από αυτές των εμπορικών.

Τζον Γουάιτχεντ. Πρόεδρος της Goldman και αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών

Βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, o κ. Γουάιτχεντ έμεινε στην Goldman Sachs 37 χρόνια. To 1984 διορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ρόναλντ Ρίγκαν, προσωπική επιλογή του τότε υπουργού Εξωτερικών, Τζορτζ Σουλτς.

Ο κ. Γουάιτχεντ επικεντρώθηκε στην ενίσχυση των σχέσεων με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, σε μια εποχή που ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ εφάρμοζε την πολιτική της περεστρόικα.

Χέρνι Φάουλερ. Υπουργός Οικονομικών και στέλεχος της Goldman

Πριν φύγει από την Ουάσιγκτον το 1969 για να ακολουθήσει καριέρα στη Wall Street, πρότεινε ως υπουργός Οικονομικών του Λίντον Τζόνσον τον τελευταίο πλεονασματικό προϋπολογισμό της επόμενης τριακονταετίας.

Όταν έγινε στέλεχος της Goldman Sachs, δήλωσε πως η νέα του θέση τον πληρώνει «κάπως καλύτερα» από τα 35.000 δολάρια το χρόνο που έβγαζε ως μέλος της κυβέρνησης.

«Με την εμπειρία του ως υπουργός Οικονομικών, ο Χέρνι Φάουλερ ήξερε πραγματικά πολλά γύρω από τα αμερικάνικα ομόλογα δημοσίου και πίστευε ότι έπρεπε να μπούμε στα σοβαρά σε αυτό τον τομέα» δήλωσε ο Τζον Γουάινμεργκ της Goldman Sachs.

Χέρνι Πόλσον. Υπουργός Οικονομικών και CEO της Goldman

Bρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα κατά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το 2008, όταν ως υπουργός Οικονομικών στήριξε το τραπεζικό σύστημα με πολλά δισεκατομμύρια δολάρια των φορολογούμενων.

Eνα μέρος από τα χρήματα αυτά κατέληξε φυσικά και στην πρώην εταιρεία του.

Για την αντιμετώπιση της κρίσης, ο κ. Πόλσον, επέλεξε τόσα πολλά πρώην στελέχη της Goldman Sachs, που οι υπόλοιποι τραπεζίτες της Wall Street χάρισαν στην εταιρεία το παρατσούκλι «Government Sachs».

Σίντνεϊ Γουάινμπεργκ. CEO της Goldman

Προσέφερε στήριξη στον Φραγκλίνο Ρούσβελτ και ανέλαβε το ρόλο του συνδέσμου ανάμεσα στην επιχειρηματική κοινότητα και την κυβέρνηση, ως επικεφαλής του Επιχειρηματικού Συμβουλίου.

Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο κ. Γουάινμπεργκ επιλέχτηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ στο ρόλο του βοηθού διευθυντή του Συμβουλίου Παραγωγής Πολέμου.

O κ. Γουάινμπεργκ παραιτήθηκε από τη Goldman Sachs το 1988, αλλά σχεδόν κάθε εβδομάδα ως το θάνατο του επισκεπτόταν τα γραφεία της εταιρείας.