Το επικίνδυνο παιχνίδι της Τουρκίας και ο κίνδυνος εμπλοκής με το Ιράν

Οι φιλοδοξίες της Άγκυρας παραμένουν στο προσκήνιο το β’ τρίμηνο, σύμφωνα με το Stratfor, καθώς η Τουρκία -μια αναδυόμενη δύναμη- θα οδηγεί βαθύτερα στη βόρεια Συρία και στο Ιράκ τον στρατό της, ενώ ταυτόχρονα θα προωθεί τις διεκδικήσεις της στην ανατολική Μεσόγειο, βάζοντας εμπόδια στα σχέδια της Κύπρου για εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών που βρίσκονται στα αμφισβητούμενα από την Τουρκία ύδατά της.

Στη Μέση Ανατολή, οι τουρκικές φιλοδοξίες μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα και να οδηγήσουν τη χώρα σε σύγκρουση με τις ιρανικές δυνάμεις και τους τοπικούς συμμάχους τους στη Συρία.

Καθώς οι τουρκικές δυνάμεις συνεχίζουν να αναπτύσσονται στη βορειοδυτική Συρία, η λαϊκή στήριξη προς το πρόσωπο του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα εκτιναχθεί στην Τουρκία, ενδεχομένως αποσπώντας την προσοχή των πολιτών από τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, η οποία εξακολουθεί να μαστίζεται από τον υψηλό πληθωρισμό.

Η λαϊκή στήριξη θα μπορούσε να ενθαρρύνει τον πρόεδρο να προσπαθήσει να εδραιώσει την εξουσία του, μέσω της κήρυξης πρόωρων εκλογών (για την ώρα, οι εκλογές είναι προγραμματισμένο να διενεργηθούν τον Νοέμβριο του 2019).

Το θράσος της Τουρκίας θα γίνει εμφανές και αλλού. Στο βόρειο Ιράκ, είναι πιθανό να κλιμακώσει την υπάρχουσα επιχείρησή της κατά των Κούρδων, κινδυνεύοντας να πυροδοτήσει σύγκρουση με τους Σιίτες ενόπλους που συντάσσονται με το Ιράν.

Παράλληλα, θα συνεχίσει να ενισχύει ενεργά τις οικονομικές συνεργασίες της με την Αφρική, θορυβώντας πολλούς από τους γείτονές της στον Αραβικό Κόλπο, που έχουν δικά τους συμφέροντα να προστατεύσουν στην περιοχή.

Στην Ευρώπη, μείζον θέμα αποτελεί η διαχείριση της μετανάστευσης. Ωστόσο, λόγω της διχογνωμίας ως προς τη μετεγκατάσταση των μεταναστών/προσφύγων, η ΕΕ θα συνεχίσει να βασίζεται στην Τουρκία, προκειμένου να αναχαιτιστεί το κύμα των μεταναστών που θέλουν να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές.

Για να διασφαλίσει τη συνεχιζόμενη συνεργασία της Άγκυρας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξισορροπήσει τις επικρίσεις της προς τις εσωτερικές πολιτικές της Τουρκίας, με διαπραγματεύσεις που στόχο θα έχουν την εμβάθυνση του διμερούς εμπορίου.

Ωστόσο, μπορεί να υπάρξει κλιμάκωση των εντάσεων, λόγω των διεκδικήσεων της Τουρκίας στην Κύπρο, αναφορικά με τις ενεργειακές πηγές της ανατολικής Μεσογείου. Αν κάποιο τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο εισέλθει στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου, τότε η Ευρώπη θα είναι υποχρεωμένη να αντιδράσει.

Όμως, καθώς η ΕΕ δεν έχει διάθεση να αναμετρηθεί με την Άγκυρα, η αντίδρασή της θα περιοριστεί σε συμβολικές κινήσεις, όπως η αναστολή των διμερών συνόδων ή η προσωρινή μείωση της οικονομικής βοήθειας προς την Τουρκία.