Διαλέξτε διαχειριστή ή... στρίψτε νόμισμα!

Πόσο ασφαλής θα νιώθατε με έναν διαχειριστή χαρτοφυλακίου αν γνωρίζατε ότι η πιθανότητα να υπεραποδίδουν οι επιλογές του δεν διαφέρει από την πιθανότητα να φέρετε... κορόνα στο στρίψιμο του νομίσματος; Ο ”μετρ” των επενδύσεων Philip Coggan δίνει την πραγματική εικόνα της επαγγελματικής διαχείρισης αλλα και κάποιους κανόνες για τη διαμόρφωση χαρτοφυλακίου.

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιουλίου 2006 - 00:08

του Philip Coggan

Είναι τύχη ή ικανότητα; Είναι εξαιρετικά δύσκολο να γνωρίζει κανείς εάν ένας διαχειριστής κεφαλαίων έχει αποδώσει σύμφωνα με τις προσδοκίες.

Αυτή η παραδοχή περιγράφεται σε πρόσφατη έκθεση της New Star, του ομίλου διαχείρισης κεφαλαίων. Η New Star εξέτασε τον αριθμό των διαχειριστών που ξεπέρασαν το μέσο όρο σε κάθε ένα από τρία και πέντε συνεχόμενα χρόνια. Μόλις ένας στους οκτώ Βρετανούς διαχειριστές το κατάφερε στην τριετία, ενώ στην πενταετία 1 στους 34.

Για τη New Star το μήνυμα είναι ότι οι επενδυτές πρέπει να επενδύουν στο Αμοιβαίο Κεφάλαιο που έχει έναν διαχειριστή ικανό να επενδύει σε άλλα Αμοιβαία Κεφάλαια, ξεχωρίζοντας την ήρα από το στάρι. Δηλαδή σε ένα καλό Fund of Funds.

Όμως, ας εξετάσουμε ξανά τα νούμερα. Στο στρίψιμο του νομίσματος οι πιθανότητες να φέρει κανείς κορόνα τρεις φορές στη σειρά είναι μία στις οκτώ. Η πιθανότητα να φέρει κανείς πέντε συνεχόμενες φορές κορόνα είναι μία στις 32. Οπότε, φαίνεται πως η πιθανότητα ενός διαχειριστή να ξεπεράσει το μέσο όρο δεν είναι καλύτερη από το στρίψιμο ενός κέρματος.

Εάν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί να πληρώνει κανείς ένα διαχειριστή που επενδύει σε Αμοιβαία όταν μπορεί να κάνει ο ίδιος την επιλογή; Άλλωστε, μια παραπάνω προμήθεια μειώνει τη μακροπρόθεσμη απόδοση.

Ωστόσο, έχοντας γνωρίσει πολλούς έξυπνους διαχειριστές διαθεσίμων, δύσκολα μπορώ να πιστέψω ότι δεν εμπλέκεται και η ικανότητα στην περίπτωση του Anthony Bolton ή του Neil Woodford, για παράδειγμα.

Όμως το πρόβλημα έγκειται στην αναγνώριση τέτοιων ταλέντων προκαταβολικά. Εάν δεν έχετε το χρόνο να εξετάσετε διεξοδικά τον κλάδο, οι πιθανότητες συνιστούν ξεκάθαρα ένα Αμοιβαίο ”παθητικής” διαχείρισης, ένα Index Fund, το οποίο κινείται ανάλογα με τους δείκτες αναφοράς των αγορών στις οποίες επενδύει.

Αυτό είναι και το συμπέρασμα ενός νέου βιβλίου του Tim Hale για το σχεδιασμό επενδύσεων.

Ο κ. Hale επικαλείται μια αμερικανική έκθεση που δείχνει ότι στην 20ετία έως το 2003 ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 80% των Αμοιβαίων ”ενεργητικής” διαχείρισης δεν κατάφερε να ξεπεράσει την απόδοση του χρηματιστηριακού δείκτη αναφοράς.

Μια δεύτερη έκθεση δείχνει ότι το μέσο Αμοιβαίο παθητικής διαχείρισης ξεπερνά σε απόδοση το μέσο Αμοιβαίο ενεργητικής διαχείρισης κατά 2% ετησίως σε μακροχρόνια βάση.

Ο κ. Hale προτείνει επίσης δύο πρακτικούς κανόνες για την ποσόστωση των ομολόγων σε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο. Ο ένας είναι να προσδιορίζετε το ποσοστό των ομολόγων ανάλογα με την ηλικία σας. Ένας άνθρωπος 50 ετών θα πρέπει να έχει το 50% του χαρτοφυλακίου του δεσμευμένο σε ομολογίες ενώ ένας τριαντάρης το 30%.

Ο δεύτερος κανόνας είναι να πολλαπλασιάζετε τον επενδυτικό σας ορίζοντα, σε χρόνια, επί τέσσερα, για να υπολογίζετε το ποσοστό των μετοχών στο χαρτοφυλάκιό σας.

Έτσι, εάν έχετε ακόμη 20 χρόνια έως τη συνταξιοδότηση, θα πρέπει να έχετε το 80% του χαρτοφυλακίου σας σε μετοχές. Είναι ένας εύκολος υπολογισμός, αλλά για όσους έχουν 25ετή επενδυτικό ορίζοντα, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να έχουν μόνο μετοχές, ίσως φαίνεται λίγο επικίνδυνο.

Ο κ. Hale προτείνει περαιτέρω διασπορά σε επενδυτικές κατηγορίες όπως το real estate, ομόλογα που συνδέονται με τον πληθωρισμό, εμπορεύματα και Αμοιβαία που επενδύουν σε hedge funds.

Όλα αυτά είναι λογικές συμβουλές και η διασπορά έχει επενδυτική λογική. Όμως, υπάρχει ένα πρόβλημα που κατέστη περισσότερο σαφές φέτος. Όταν όλοι επενδύουν σε μια επενδυτική κατηγορία σταματά να αποτελεί αντικείμενο διασποράς. Έτσι, σύμφωνα με τη Societe Generale, τα εμπορεύματα φέτος εμφανίζουν περισσότερη συσχέτιση με τις μετοχές απ’ ό,τι τις τελευταίες δεκαετίες.

Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι, εκτός της διασποράς, οι επενδυτές θα πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις επενδυτικής διασποράς και με βάση τις εκτιμώμενες μελλοντικές αποδόσεις.

Ενώ είναι εξαιρετικά δύσκολο να μαντέψει κανείς πώς θα κινηθεί μια αγορά βραχυπρόθεσμα, σε πιο μακροχρόνια βάση υπάρχουν αποδείξεις ότι οι αποδόσεις τείνουν προς το μέσο όρο.

Οι επενδυτές θα πρέπει να δίνουν περισσότερο βάρος στις επενδυτικές κατηγορίες που έχουν υποαποδώσει σε σχέση με την ιστορική τάση, με μεσοπρόθεσμη βάση (10-20 έτη) και θα πρέπει να έχουν θέση ”underweight” στις κατηγορίες που έχουν υπεραποδώσει.

Μέρος του προβλήματος για τους επενδυτές νωρίτερα στο έτος ήταν ότι δυσκολεύονταν να βρουν επενδυτικές κατηγορίες που έδειχναν φθηνές ή είχαν απόδοση μικρότερη της ιστορικής τάσης.

Εάν υπάρχει κάτι θετικό στους πρόσφατους κλυδωνισμούς, είναι ότι έχουν εμφανιστεί τέτοιες ευκαιρίες. Το μόνο που χρειάζονται οι επενδυτές είναι κουράγιο για αγορές.

© The Financial Times Limited 2006. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation