Αν κρίνει κάποιος από τα δημοσιεύματα του τελευταίου διαστήματος, θα πρέπει να θεωρήσει ως δεδομένο ότι για την απόκτηση της Γενικής πρόκειται να δοθεί ιδιαίτερα σκληρή μάχη μεταξύ των τριών φερόμενων ως ”μνηστήρων”.

Εν τούτοις, η προσεκτικότερη ανάγνωση κάποιων δηλώσεων, αλλά και το ”φιλτράρισμα” ορισμένων πληροφοριών, δημιουργεί βάσιμες -ίσως- αμφιβολίες για τις προθέσεις ορισμένων εκ των… μαχητών, ενώ δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι έως σχετικά πρόσφατα ουδείς προσέδιδε στη συγκεκριμένη τράπεζα τον τίτλο της ”πολύφερνης νύφης”.

Μάλλον το αντίθετο.

Και εξηγούμεθα. Μόλις χθες ο Α. Βγενόπουλος της Marfin δήλωσε ότι έως το τέλος της εβδομάδας θα αποφασιστεί από τον όμιλο αν τελικά θα υποβληθεί προσφορά για τη Γενική Τράπεζα. Έσπευσε δε να διευκρινίσει ότι εξετάζονται και άλλες λύσεις για την επέκταση στη λιανική τραπεζική.

Το περίεργο είναι ότι η δήλωση αυτή (που αφήνει εντελώς… ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης) έγινε αφού περατώθηκαν ουσιαστικά οι διαδικασίες ”εξέτασης” που προβλέπει ο διαγωνισμός, ήτοι σε φάση κατά την οποία θα αναμέναμε να έχουν ήδη ληφθεί τέτοιου είδους αποφάσεις.

Πολύ… ζεστή ακούγεται ότι είναι η εκ Γαλλίας ορμώμενη Societe Generale. Mόνο που αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει το γεγονός ότι υπήρξαν ”διαρροές”, σύμφωνα με τις οποίες καθόλου δεν ευχαρίστησαν οι ”ανακαλύψεις” που προέκυψαν από το data room της Γενικής Τράπεζας

Κι ακόμη, είναι αληθές ότι στη συνάντηση των δημοσιογράφων με το υψηλόβαθμο στέλεχος της Societe, που επισκέφτηκε προ ημερών τη χώρα μας, έγινε μεν πολύς λόγος για το γενικότερο ενδιαφέρον τους όσον αφορά στην ελληνική αγορά, δεν αναφερθηκε όμως σε καμία περίπτωση, έστω και… προφορικώς ”δεσμευτικό” τρόπο, το όνομα της Γενικής!

Προς χάρη άραγε των σχετικών συμφώνων… εμπιστευτικότητας; Μπορεί.

Επειδή όμως η παροιμία ”όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι” έχει τους λόγους ύπαρξής της και στους οικονομικούς κύκλους, εμείς απλώς σημειώνουμε ότι σε πολλούς διαγωνισμούς, ελληνικούς και όχι μόνον, υπάρχει η εξής ”παράδοση”:

Οι αρχικά ενδιαφερόμενοι είναι σχεδόν πάντα πολυάριθμοι, σαφώς λιγότεροι περνούν στο επόμενο στάδιο, ενώ στην τελική φάση πολλές φορές εμφανίζονται οι εξής… ένας ή και… κανένας.

Υ.Γ.: Δεν ξέρω επίσης αν το προσέξατε, αλλά ούτε στην περίπτωση της Aspis Bank έχουμε ως τώρα κάποια συγκεκριμένη ”δέσμευση”. Θυμηθείτε σχετικά ότι στις ανακοινώσεις για το ομολογιακό δάνειο, αλλά και για την τιτλοποίηση των απαιτήσεων, ΔΕΝ έγινε αναφορά στη Γενική. Τουναντίον, στη μία εκ των δύο περιπτώσεων υπήρξαν ”πηγές” που υποστήριξαν ότι δεν υπάρχει καμία συσχέτιση.